Marek Rostworowski: Różnice pomiędzy wersjami

|data urodzenia = [[22 lutego]] [[1921]]

|data śmierci = [[24 maja]] [[1996]]

|miejsce śmierci = [[Kraków]]

|do = 523 grudnia 1991

'''Marek Rostworowski''' (ur. [[22 lutego]] [[1921]] w [[Kraków|Krakowie]], zm. [[24 maja]] [[1996]] tamże) – polski [[historia sztuki|historyk sztuki]], muzealnik, wieloletni [[kustosz]] [[Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie|Muzeum Czartoryskich w Krakowie]], w 1991 [[Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego|minister kultury i sztuki]].

W 1938 zdał maturę w [[II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie|III Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego]] w Krakowie]]. W okresie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] uczęszczał do [[Staatliche Kunstgewerbeschule Krakau|Kunstgewerbeschule]] w tym mieście, następnie był studentem [[Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie|Akademii Sztuk Pięknych]]. W 1952 ukończył historię sztuki na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. Uzyskał następnie stopień naukowy doktora<ref>{{Ludzie nauki|9539}} [dostęp 2011-11-05].</ref>.

W 1963 został kustoszem tego oddziału, a następnie w 1965 jego kuratorem. Organizował wystawy, zajmował się publicystyką i krytyką artystyczną. Był autorem wielu scenariuszy wystaw, m.in. ''Malarstwo włoskie od XIII do XVI wieku w zbiorach polskich'' (1961), ''Romantyzm i romantyczność w sztuce polskiej XIX i XX wieku'' (1975), ''Polaków portret własny'' (1979, Nagroda Miasta Krakowa, Indywidualna Nagroda Państwowa II stopnia), ''Myśl artysty'' (1983), ''Niebo nowe, ziemia nowa?'' (1985, Nagroda Kulturalna „Solidarności”), ''Żydzi-Polscy'' (1989, Nagroda Ministerstwa Kultury i Sztuki, [[Nagroda Jana Karskiego i Poli Nirenskiej]]) oraz poświęcona pamięci [[Tadeusz Kantor|Tadeusza Kantora]] wystawa ''Tańczyli na moście wiek cały'' (1995).

W latach 1980–1990 działał w [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|„Solidarności”Niezależnym Samorządnym Związku Zawodowym „Solidarność”]]. Jako członek-założyciel i delegat Regionu Małopolska związku uczestniczył w 1981 w I KZDKrajowym Zjeździe Delegatów w [[Gdańsk]]u, a następnie w grudniu 1981 w obradach [[Kongres Kultury Polskiej|Kongresu Kultury Polskiej]], przerwanych w związku z wprowadzeniem [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]]. Był także członkiem regionalnego [[Komitet Obywatelski „Solidarność”|Komitetu Obywatelskiego]]. W [[Wybory samorządowe w Polsce w 1990 roku|1990]] został [[Rada Miasta Krakowa|radnym Krakowa]] I kadencji. W 1991 pełnił funkcję [[Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego|ministra kultury i sztuki]] w [[rząd Jana Krzysztofa Bieleckiego|rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego]].

Na początku lat 90. był także członkiem Prezydenckiej Rady do Spraw Stosunków Polsko-Żydowskich oraz władz [[Fundacja Książąt Czartoryskich|Fundacji]] Książąt Czartoryskich]] przy Muzeum Narodowym w Krakowie, a od 1994 przewodniczącym rady programowej Fundacji im. Tadeusza Kantora.