Anna Rynkowska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Działacze społeczni i kulturalni związani z Łodzią" za pomocą HotCat
poprawa przek., WP:SK+ToS+mSK+mSI+Bn, drobne redakcyjne, typo
Linia 7:
W latach 1911–1915 uczęszczała do szkoły powszechnej w Łodzi. Wyróżniającej się uczennicy jej dotychczasowa nauczycielka pomogła dostać się do elitarnego gimnazjum Janiny Prysewiczówny w Łodzi. Anna Rynkowska wspominała, że temu gimnazjum, a szczególnie koleżankom, zawdzięczała wiele. Wspólnie uczyły się rysunku, malarstwa i obcych języków, które to umiejętności przydały się jej w późniejszej pracy naukowej. Czynnie znała 6 języków obcych. Egzamin dojrzałości ''z wynikiem więcej niż dobrym'' złożyła w 1922.
 
Mąż - Józef Rynkowski, był również łódzkim nauczycielem. W r.roku szk.szkolnym 1934/1935 pracował w Szkole Powszechnej nr 36, przy ul. Drewnowskiej 88<ref name=spis>''Spis szkół powszechnych i nauczycieli m. Łodzi i powiatu. R. szk. 1934/1835''. Łódź 1943, s. 7.</ref>.
 
== Studia i praca zawodowa ==
Po ukończeniu gimnazjum, w 1922, Anna Rynkowska podjęła pracę nauczycielki w Szkole Powszechnej nr 28, przy ul. Franciszkańskiej 76<ref name=spis /> i pracowała w niej do 12 grudnia 1939. Ucząc w szkole podnosiła cały czas swoje kwalifikacje. W latach 1922–1933 ukończyła 3 kursy metodyczne oraz dwuletni Wyższy Kurs Nauczycielski. Rozpoczęła też studia na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]] na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Prawa]] sądząc, że ten kierunek studiów umożliwi jej naukę na odległość. Możliwość ukończenia studiów wyższych pojawiła się dopiero w 1930, gdy wstąpiła na Wydział Nauk Humanistycznych [[Wolna Wszechnica Polska|Wolnej Wszechnicy Polskiej]] – Oddział w Łodzi. Studia te, pod kierunkiem [[Natalia Gąsiorowska|Natalii Gąsiorowskiej]], ukończyła w 1936 z wynikiem bardzo dobrym. Stopień magistra uzyskała w 1937 na Uniwersytecie Warszawskim. Studia doktoranckie przerwała [[II wojna światowa|wojna]].
Po ukończeniu gimnazjum, w 1922 roku, Anna Rynkowska podjęła pracę nauczycielki w Szkole Powszechnej nr 28, przy ul. Franciszkańskiej 76 i pracowała w niej do 12 grudnia 1939<ref>Spis szkół powszechnych i nauczycieli miasta Łodzi i powiatu w r. szk. 1934/1935.</ref>.
 
W czasie okupacji została wysiedlona do [[Głowno|Głowna]], gdzie wspólnie z mężem Józefem Rynkowskim – znanym pedagogiem łódzkim, zorganizowali tam i prowadzili [[Tajne komplety|tajne nauczanie]].
Ucząc w szkole podnosiła cały czas swoje kwalifikacje. W latach 1922–1933 ukończyła 3 kursy metodyczne oraz dwuletni Wyższy Kurs Nauczycielski. Rozpoczęła też studia na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]] na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Prawa]] sądząc, że ten kierunek studiów umożliwi jej naukę na odległość. Możliwość ukończenia studiów wyższych pojawiła się dopiero w 1930, gdy wstąpiła na Wydział Nauk Humanistycznych [[Wolna Wszechnica Polska|Wolnej Wszechnicy Polskiej]] – Oddział w Łodzi. Studia te, pod kierunkiem [[Natalia Gąsiorowska|Natalii Gąsiorowskiej]], ukończyła w 1936 z wynikiem bardzo dobrym. Stopień magistra uzyskała w 1937 na Uniwersytecie Warszawskim. Studia doktoranckie przerwała [[II wojna światowa|wojna]].
 
W czasie okupacji została wysiedlona do [[Głowno|Głowna]], gdzie wspólnie z mężem Józefem Rynkowskim – znanym pedagogiem łódzkim, zorganizowali tam i prowadzili [[Tajne komplety|tajne nauczanie]].
 
Po wojnie była współorganizatorem Katedry Historii Społeczno-Gospodarczej Polskiej i Powszechnej na [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytecie Łódzkim]], gdzie jednocześnie pełniła obowiązki st. asystenta i adiunkta u prof. Natalii Gąsiorowskiej (jeszcze przed wojną była asystentem w Katedrze Historii Społeczno-Gospodarczej Oddziału Łódzkiego Wolnej Wszechnicy Polskiej kierowanej właśnie przez Natalię Gąsiorowską). W 1947 pod jej kierunkiem napisała doktorat ''Działalność gospodarcza władz Królestwa Polskiego na terenie Łodzi przemysłowej w latach 1821–1831'' (druk 1951).
Linia 21 ⟶ 19:
 
== Działalność pozazawodowa ==
Była współzałożycielką łódzkiego oddziału Stowarzyszenia Archiwistów i Bibliotekarzy, a następnie współzałożycielką i pierwszą przewodniczącą Oddziału Łódzkiego [[Stowarzyszenie Archiwistów Polskich|Stowarzyszenia Archiwistów Polskich]]. Aktywnyoraz działaczdziałaczką Oddziału Łódzkiego [[Polskie Towarzystwo Historyczne|Polskiego Towarzystwa Historycznego]] (członek zarządu w latach 1948–1952). Współpracowała z [[Łódzkie Towarzystwo Naukowe|Łódzkim Towarzystwem Naukowym]]. CzłonekByła członkiem włoskiego towarzystwa ''Accademia Adamo Mickiewicz di Storia e Literatura Polacca e Slava''.
 
== Działalność naukowa ==
Współpracownik ''[[Polski Słownik Biograficzny|Polskiego słownika biograficznego]]'', od 1969 członek Komitetu Redakcyjnego.
 
W jej dorobku naukowym wyróżnić można dwa nurty. Pierwszy z nich dotyczy historii regionalnej, ze szczególnym uwzględnieniem dziejów Łodzi i regionu łódzkiego. Poza wymienionym doktoratem opublikowała m.in.: ''Działalność gospodarcza władz Królestwa Polskiego na terenie Łodzi przemysłowej w latach 1821–1831'' (1951), ''Przemysł lniany w Łodzi w latach 1822–1832'' (1938), ''Osada fabryczna Mania i jej dzierżawcy'' (1980), ''Przedsiębiorstwo [[Ludwik Geyer|Ludwika Geyera]] w latach 1828–1870'' (1975), pionierską monografię ''[[Ulica Piotrkowska w Łodzi|Ulica Piotrkowska]]'' (1970) oraz artykuły o innych ośrodkach, m.in.: ''Rozwój przemysłu w Kaliszu w latach 1815–1831'' (1951), ''Sytuacja ekonomiczna i społeczna robotników kaliskich w XIX wieku'' (1962). Drugi nurt wiązał się z badaniami nad [[Wiosna Ludów|Wiosną Ludów]],. efektemEfektem były prace: ''Wiosna Ludów w Italii'', [(w:] ''W stulecie Wiosny Ludów'', (tom II, 1949), ''[[Wojciech Darasz]] (1808–1852)'', [(w:] tamże''W stulecie Wiosny Ludów'', tom IV, (1951) oraz przygotowany do druku tom wspomnień W. Darasza, ''Pamiętnik emigranta'' (1953). Zajmowała się również wydawaniem źródeł: ''Początki rozwoju kapitalistycznego miasta Łodzi 1820–1824'', [(w:] ''Materiały do historii miast, przemysłu i klasy robotniczej w okręgu łódzkim'', (tom IV, 1960).
 
W pracy naukowej uzyskała stopieństanowisko [[docent]]a. Od 1969 roku była członkinią Rady Ochrony Dóbr Kultury przy Wydziale Kultury i Sztuki Urzędu Miasta Łodzi.
 
Jest autorką monografii ''Ulica Piotrkowska'', wydanej przez [[Wydawnictwo Łódzkie]] w 1970 w nakładzie 3275 egzemplarzy<ref>[http://alpha.bn.org.pl/search~S5*pol?/arynkowska+anna/arynkowska+anna/1%2C1%2C10%2CB/frameset&FF=arynkowska+anna+1903+1984&8%2C%2C10/indexsort=- ''Ulica Piotrkowska'', Anna Rynkowska]; Katalog Biblioteki Narodowej.</ref>.
 
== Działalność popularyzatorska ==
Linia 44 ⟶ 42:
Zmarła 30 października 1984. Pochowana została 2 listopada 1984 na [[Cmentarz Doły w Łodzi|cmentarzu na Dołach]] (kwatera XII, rząd 18, grób 1).
 
Pamięć Anny Rynkowskiej została uczczona w 1994 poprzez nazwanie jej imieniem alei łączącej [[Aleja Tadeusza Kościuszki w Łodzi|al. Kościuszki]] i [[Ulica Wólczańska w Łodzi|ul. Wólczańską]]<ref>[http://www.log.lodz.pl/modgikwww/pl/Leksykon/R.aspx Słownik nazewnictwa miejskiego Łodzi].</ref>.
 
== Przypisy ==
Linia 50 ⟶ 48:
 
== Bibliografia ==
* [[Mieczysław Bandurka|Bandurka M.]], ''Anna Rynkowska (1903–1984)''. „[[Rocznik Łódzki]]” 1986, s. 219-221219–221.
* Wasiak J., ''Rynkowska Anna (1903–1984)'', [w:] „[[Polski Słownik Biograficzny|Polski słownik biograficzny]]”, t. XXXIX, Wrocław 1986, s. 543-544543–544.
 
== Linki zewnętrzne ==
Linia 60 ⟶ 58:
 
{{SORTUJ:Rynkowska, Anna}}
 
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Warszawskiego]]
[[Kategoria:Ludzie nauki związani z Łodzią]]