|
Nowa, przyjęta w 2009 roku wersja konstytucji posiada sześć artykułów więcej niż wersja poprzednia z 1998 roku. Sekcja 2 Rozdziału VI „Przewodniczący i Narodowa Komisja Obrony” jest całkowicie nowa. W artykułach 29 i 40 (odpowiednio Ekonomia i Kultura) słowo „komunizm” zostało usunięte<ref>{{Cytuj | url=http://leonidpetrov.wordpress.com/2009/10/12/dprk-has-quietly-amended-its-constitution/ | tytuł=DPRK has quietly amended its Constitution | Leonid Petrov's KOREA VISION<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=leonidpetrov.wordpress.com | język=en | data dostępu=2017-11-18}}</ref>.
Konstytucja ponownie została poprawiona w 2012 roku podczas 5. Sesji, 12. Zgromadzenia Narodowego. Dokonano zmian w preambule, które stwierdzają spuściznę [[Kim Dzong Il]]a w budowaniu narodu i Korei Północnej jako „państwa nuklearnego”<ref>http://articles.cnn.com/2012-05-31/asia/world_asia_north-korea-nuclear-constitution_1_nuclear-state-nuclear-program-nuclear-test?_s=PM:ASIA</ref>, Sekcja 2 Rozdziału VI oraz kilka artykułów i klauzuli zostało poprawionych zgodnie z klauzulami artykułu 91 i 95.
== Przetłumaczona Konstytucja ==
=== Preambuła ===
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna jest samodzielnym państwem socjalistycznym, które zrealizowało idee i przywództwo Kim Ir Sena.
Wielki przywódca Towarzysz Kim Ir Sung jest założycielem Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej i ojcem socjalistycznej Korei. Towarzysz Kim Ir Sung był autorem nieśmiertelnej idei Juche i, organizując i przewodząc antyjapońskiej walce rewolucyjnej pod jej sztandarem, stworzył chwalebne rewolucyjne tradycje i osiągnął historyczną przyczynę przywrócenia narodowej suwerenności.
Opierając się na solidnych podstawach budowy niezależnego i suwerennego państwa w dziedzinie polityki, gospodarki, kultury i wojskowości, założył Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną. Po przedstawieniu rewolucyjnych linii zorientowanych na Juche, towarzysz Kim I Sung mądrze prowadził różne etapy rewolucji społecznej i budowy, aby wzmocnić i rozwinąć Republikę w socjalistyczny kraj skoncentrowany na masach, w państwie socjalistycznym, które jest niezależne, samowystarczalne i samorządne. - w obronie.
Towarzysz Kim Il Sung wyjaśnił podstawowe zasady budowania narodu i działalności państwa, ustanowił najlepszy system państwowy i społeczny, najlepszy sposób na politykę i system oraz metody zarządzania społeczeństwem, i położył solidne fundamenty dla dobrobytu socjalistycznej ojczyzny i dla kontynuacja i dopełnienie rewolucyjnej przyczyny Dżucze. Jeśli chodzi o "Lud jest moim Bogiem", jego maksyma, towarzysz Kim Il Sung zawsze mieszał się z ludźmi, poświęcił całe swoje życie i przekształcił całe społeczeństwo w wielką rodzinę, która jednoczy się w jednym umyśle, opiekując się ludźmi i prowadząc ich przez jego szlachetną, życzliwą politykę. Wielki przywódca Towarzysz Kim Ir Sen jest słońcem narodu i naczelnikiem narodowego zjednoczenia. Jeśli chodzi o zjednoczenie kraju jako najwyższego zadania narodowego, towarzysz Kim Il Sung poświęcił wszystkie swoje wysiłki i troskę o jego realizację.
Uczynił z Republiki potężny bastion do zjednoczenia narodów. Jednocześnie przedstawił podstawową zasadę i sposoby zjednoczenia narodów i rozwinął ruch na rzecz zjednoczenia narodowego w ruch ogólnokrajowy, otwierając drogę do osiągnięcia sprawy zjednoczenia dzięki zjednoczonym wysiłkom całego narodu. Wielki przywódca Towarzysz Kim Il Sung wyjaśnił podstawowe ideały polityki zagranicznej Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Na tej podstawie rozwinął i rozwinął stosunki zagraniczne kraju i zapewnił, że międzynarodowy prestiż Republiki został wywyższony. Jako weteran stanu na świecie, towarzysz Kim Il Sung otworzył nową erę niepodległości, przeprowadził energiczne działania na rzecz umocnienia i rozwoju ruchu socjalistycznego i niezaangażowanych ruchów, jak również dla pokoju na świecie i przyjaźni między ludźmi. ludów i uczynił niezniszczalny wkład w sprawę ludzkiej niezależności. Towarzysz Kim Il Sung był geniuszem w ideologii i teorii, mistrzem przywództwa, wiecznie zwycięskim znakomitym dowódcą żelaznym, wielkim rewolucjonistą, politykiem i wielkim człowiekiem.
Wspaniały pomysł towarzysza Kim Ir Sena i wielkie osiągnięcia pod jego kierownictwem są trwałymi skarbami rewolucji koreańskiej i podstawową gwarancją dobrobytu Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Pod przywództwem Robotniczej Partii Korei, Koreańskiej Ludowej Republiki Ludowo-Demokratycznej, wielki przywódca Towarzysz Kim Il Sung będzie wysoko ceniony jako odwieczny Prezydent Republiki i będzie nosił rewolucyjną sprawę Dżucze aż do ukończenia broniąc i realizując ideę i osiągnięcia towarzysza Kim Il Sunga. Socjalistyczna Konstytucja Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej będzie nazywana konstytucją Kim Ir Sena, kodyfikacją idei i technik wykorzystywanych przez Duchego i jego przywódcę Kim Ir Sena w budowaniu państwa.
=== Rozdział 1. Polityka. ===
Artykuł 1.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna jest niezależnym państwem socjalistycznym reprezentującym interesy wszystkich narodu koreańskiego.
Artykuł 2.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna jest rewolucyjnym państwem, które odziedziczyło wspaniałe tradycje powstałe podczas chwalebnej rewolucyjnej walki przeciwko imperialistycznym agresorom, w walce o wyzwolenie ojczyzny oraz wolność i dobrobyt narodu.
Artykuł 3.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna kieruje się w swojej działalności ideą Dżucze, światopoglądem skupionym wokół ludzi, rewolucyjną ideologią osiągania niezależności mas ludzkich.
Artykuł 4.
Suwerenność Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej spoczywa w robotnikach, chłopach, pracujących intelektualistach i wszystkich innych pracownikach.
Ludzie pracujący sprawują władzę za pośrednictwem swoich reprezentatywnych organów - Najwyższego Zgromadzenia Ludowego i lokalnych zgromadzeń ludowych na wszystkich poziomach.
Artykuł 5.
Wszystkie organy państwowe w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej powstają i działają na zasadzie centralizmu demokratycznego.
Artykuł 6.
Organy władzy państwowej na wszystkich szczeblach, od powiatowego Zgromadzenia Ludowego do Najwyższego Zgromadzenia Ludowego, wybierane są na zasadzie powszechnego, równego i bezpośredniego prawa wyborczego w tajnym głosowaniu.
Artykuł 7.
Deputowani do organów władzy państwowej na wszystkich poziomach mają bliskie związki z ich wyborcami i ponoszą odpowiedzialność za ich pracę.
Elektorzy mogą przypominać posłów, których wybrali, jeśli ci ostatni nie mogą być zaufani.
Artykuł 8.
System społeczny Koreańskiej Demokratycznej Republiki Ludowej jest systemem skoncentrowanym na ludziach, w ramach którego lud pracujący jest panem wszystkiego, a wszystko w społeczeństwie służy ludowi pracującemu.
Państwo będzie bronić i chronić interesy robotników, chłopów, pracujących intelektualistów i wszystkich innych ludzi pracy, którzy zostali uwolnieni od wyzysku i ucisku i stali się panami państwa i społeczeństwa.
Artykuł 9.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna będzie dążyć do całkowitego zwycięstwa socjalizmu w północnej części Korei, wzmacniając władzę ludową i energicznie dokonując trzech rewolucji - ideologicznej, technicznej i kulturalnej - i zjednoczenia kraju na zasadzie niezależności, pokojowe zjednoczenie i wspaniała jedność narodowa.
Artykuł 10.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna opiera się na polityczno-ideologicznej jedności wszystkich ludzi na podstawie sojuszu robotniczo-chłopskiego kierowanego przez klasę robotniczą.
Państwo zrewolucjonizuje wszystkich członków społeczeństwa i przyswoi je do klasy robotniczej, intensyfikując rewolucję ideologiczną i przekształci całe społeczeństwo w kolektyw, zjednoczony w sposób koleżeński.
Artykuł 11.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna będzie prowadzić wszystkie działania pod przewodnictwem Koreańskiej Partii Robotniczej.
Artykuł 12.
Państwo będzie trzymać się linii klasowej, wzmacniać dyktaturę demokracji ludowej i stanowczo bronić władzy ludowej i systemu socjalistycznego przed wszelkimi wywrotowymi działaniami wrogich elementów w kraju i za granicą.
Artykuł 13.
Państwo wdroży linię masową i zastosuje ducha Chongsanri i metodę Chongsanri do wszystkich swoich działań, ducha i metody, dzięki którym przełożeni będą pomagać podwładnym, mieszać się z masami, aby znaleźć rozwiązania problemów i wzbudzić ich wśród świadomego entuzjazmu poprzez pracę polityczną , Praca z ludźmi.
Artykuł 14.
Państwo z całą mocą przeprowadzi ruch Czerwonej Flagi Trzech Rewolucji i inne ruchy masowe oraz przyspieszy budowę socjalizmu do maksimum.
Artykuł 15.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna będzie bronić demokratycznych praw narodowych Koreańczyków za granicą i ich praw uznanych przez prawo międzynarodowe, a także ich interesy.
Artykuł 16.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna zagwarantuje prawa i interesy cudzoziemców w swoim regionie.
Artykuł 17.
Niezależność, pokój i przyjaźń są podstawowymi ideałami polityki zagranicznej i zasadami działań zewnętrznych Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.
Państwo nawiązuje zarówno dyplomatyczne, jak i polityczne, gospodarcze i kulturowe stosunki ze wszystkimi przyjaznymi krajami, na zasadach pełnej równości, niezależności, wzajemnego szacunku, nieinterferencji we wzajemnych stosunkach i wzajemnych korzyści. Państwo będzie popierać jedność ze światem publicznym broniącym niepodległości, stanowczo wspierać i zachęcać do walki wszystkich narodów, którzy sprzeciwiają się wszelkim formom agresji i ingerencji i walczą o niepodległość swoich krajów oraz emancypację narodową i klasową.
Artykuł 18.
Prawo Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej odzwierciedla życzenia i interesy ludu pracującego i jest podstawowym instrumentem administracji państwowej.
=== Rozdział 2. Ekonomia. ===
Artykuł 19.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna opiera się na socjalistycznych stosunkach produkcyjnych i na fundamencie niezależnej gospodarki narodowej.
Artykuł 20.
W Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej środki produkcji są własnością państwa i społecznych, spółdzielczych organizacji.
Artykuł 21.
Własność państwa należy do całego narodu.
Nie ma ograniczeń co do własności, którą państwo może posiadać. Wszystkie zasoby naturalne kraju, koleje, transport lotniczy i zakłady łączności, a także główne fabryki i przedsiębiorstwa, porty i banki są własnością wyłącznie państwa. Państwo chroni i rozwija na zasadach preferencyjnych własność państwową, odgrywającą wiodącą rolę w rozwoju gospodarczym kraju.
Artykuł 22.
Własność organizacji społecznych, spółdzielczych jest zbiorowo własnością osób pracujących w zainteresowanych organizacjach.
Ziemia, maszyny rolnicze, statki, a także małe i średnie fabryki i przedsiębiorstwa mogą być własnością organizacji społecznych, spółdzielczych. Państwo chroni własność organizacji społecznych, spółdzielczych.
Artykuł 23.
Państwo wzmocni ideologiczną świadomość i poziom techniczny i kulturowy chłopów, zwiększy rolę własności całego ludu w prowadzeniu majątku spółdzielczego, tak aby połączyć dwie formy własności w sposób organiczny, skonsoliduje i rozwinie socjalistyczny, spółdzielczy system gospodarczy, poprzez poprawę orientacji i zarządzania spółdzielczą gospodarką oraz stopniowe przekształcanie własności spółdzielni w własność ludzi jako całości w oparciu o dobrowolną wolę wszystkich ich członków.
Artykuł 24.
Własnością prywatną jest własność posiadana i konsumowana przez indywidualnych obywateli.
Własność prywatna wywodzi się z dystrybucji socjalistycznej zgodnie z wykonywaną pracą i z dodatkowych świadczeń przyznawanych przez państwo i społeczeństwo. Produkty poszczególnych działań ubocznych, w tym z ogrodów przydomowych, a także dochody z innej legalnej działalności gospodarczej, są również własnością prywatną. Państwo chroni własność prywatną i gwarantuje prawo do jej dziedziczenia z mocy prawa.
Artykuł 25.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna uważa stałą poprawę materialnych i kulturowych standardów ludzi za najwyższą zasadę swojej działalności.
Rosnące bogactwo materialne społeczeństwa w naszym kraju, w którym zniesiono podatki, jest całkowicie wykorzystywane do promowania dobrobytu ludzi pracy. Państwo zapewni wszystkim pracownikom każdy warunek uzyskania pożywienia, ubrania i mieszkania.
Artykuł 26.
Niezależna gospodarka narodowa w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej jest solidnym fundamentem dla szczęśliwego socjalistycznego życia ludzi i dla dobrobytu kraju.
Państwo, kierując się socjalistyczną linią budowania niezależnej gospodarki narodowej, będzie starało się promować gospodarkę narodową na bazie zorientowanej na Juche, nowoczesnej i naukowej, tak aby gospodarka narodowa była wysoko rozwinięta, gospodarka zorientowana na Juche i budowała zaplecze techniczne współmierne do społeczeństwa całkowicie socjalistycznego.
Artykuł 27.
Rewolucja techniczna jest podstawowym ogniwem rozwoju gospodarki socjalistycznej.
Państwo prowadzi wszelką działalność gospodarczą, preferując przede wszystkim rozwój techniczny, przyspiesza rozwój naukowy i techniczny oraz renowację techniczną gospodarki narodowej i energicznie inicjuje ruch masowej innowacji technicznej, aby uwolnić lud pracujący od trudnej, męczącej pracy i zawęzić różnice pomiędzy pracą fizyczną i umysłową.
Artykuł 28.
Państwo uprzemysławi i zmodernizuje rolnictwo poprzez rewolucję techniczną na obszarach wiejskich i poprawi rolę hrabstwa oraz jego wskazówek i pomocy dla obszarów wiejskich w celu wyeliminowania różnicy między miastem a wsią oraz rozróżnienia klasowego między robotnikami a chłopami.
Państwo na własny koszt podejmie się budowy urządzeń produkcyjnych dla spółdzielczych gospodarstw rolnych i nowoczesnych domów na wsi.
Artykuł 29.
Socjalizm i komunizm są budowane przez twórczą pracę ludu pracującego.
Praca w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej jest niezależną i twórczą pracą ludu pracującego, uwolnionego od wyzysku i ucisku. Państwo sprawia, że praca naszego ludu pracującego, który nie martwi się bezrobociem, jest bardziej radosna i warta zachodu, aby chętnie pracować z entuzjazmem i kreatywnością dla społeczeństwa, kolektywu i siebie.
Artykuł 30.
Dzień roboczy trwa osiem godzin.
Długość dnia pracy jest zmniejszana przez państwo w trudnych zawodach i innych specjalnych kategoriach pracy. Państwo gwarantuje, że godziny pracy są w pełni wykorzystywane poprzez odpowiednią organizację pracy i egzekwowanie dyscypliny pracy.
Artykuł 31.
W Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej minimalny wiek produkcyjny wynosi 16 lat.
Państwo zakazuje zatrudniania dzieci poniżej minimalnego wieku produkcyjnego.
Artykuł 32.
Państwo ściśle przestrzega zasady właściwego łączenia wytycznych politycznych z wytycznymi ekonomicznymi i technicznymi, jednolitym przewodnictwem państwa z kreatywnością każdej jednostki, jednolitym kierunkiem z demokracją, polityczną i moralną zachętą, z istotną zachętą do kierowania i zarządzania gospodarka socjalistyczna.
Artykuł 33.
Państwo kieruje gospodarką narodową i zarządza nią poprzez system pracy Taean, socjalistyczną formę zarządzania gospodarczego, zgodnie z którą gospodarka jest zarządzana i zarządzana naukowo i racjonalnie na podstawie zbiorowego wysiłku mas producentów, a także poprzez system wytycznych rolniczych, dzięki którym zarządzanie rolnictwem odbywa się metodami przemysłowymi.
Państwo egzekwuje system samofinansowania w zarządzaniu ekonomicznym, aby spełnić wymogi systemu pracy Taean i odpowiednio wykorzystał takie dźwignie ekonomiczne, jak koszt, cena i zysk.
Artykuł 34.
Gospodarka narodowa Koreańskiej Demokratycznej Republiki Ludowej jest gospodarką planową.
Państwo opracuje i wdroży plany rozwoju gospodarki narodowej zgodnie z prawami socjalistycznego rozwoju gospodarczego, aby równowaga akumulacji i konsumpcji mogła być właściwie utrzymana, budowa ekonomiczna przyspieszyła, poziom życia ludzi stale wzrastał, a wzmocniona zdolność obrony narodowej. Państwo zapewnia wysoką stopę wzrostu produkcji i zrównoważony rozwój gospodarki narodowej poprzez wdrożenie ujednoliconego i szczegółowego planowania.
Artykuł 35.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna sporządza i wdraża budżet państwa zgodnie z krajowym planem rozwoju gospodarczego.
Państwo systematycznie zwiększa swoje akumulacje oraz rozwija i rozwija własności socjalistyczne, intensyfikując kampanię na rzecz zwiększonej produkcji i większej gospodarki, a także sprawując ścisłą kontrolę finansową we wszystkich sferach.
Artykuł 36.
W Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej handel zagraniczny jest prowadzony przez państwo lub organizacje społeczne, spółdzielcze.
Państwo rozwija handel zagraniczny na zasadach pełnej równości i wzajemnych korzyści.
Artykuł 37.
Państwo będzie zachęcać instytucje, przedsiębiorstwa i organizacje w naszym kraju do wspólnych przedsięwzięć i współpracy przedsiębiorstw z zagranicznymi korporacjami i osobami fizycznymi, jak również do zakładania i prowadzenia różnorodnych przedsiębiorstw w specjalnych strefach ekonomicznych.
Artykuł 38.
Państwo prowadzi politykę taryfową w celu ochrony niezależnej gospodarki narodowej.
=== Rozdział 3. Kultura. ===
Artykuł 39.
Kultura socjalistyczna, która kwitnie i rozwija się w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, przyczynia się do poprawy zdolności twórczych wszystkich ludzi i do spełnienia ich zdrowych wymagań kulturowych i estetycznych.
Artykuł 40.
Koreańska rewolucja kulturalna sprawi, że wszyscy ludzie będą budowniczymi socjalizmu i komunizmu, posiadającymi głęboką wiedzę o przyrodzie i społeczeństwie oraz wysokim poziomem kultury i technologii, dzięki czemu całość społeczeństwo intelektualne.
Artykuł 41.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna rozwinie prawdziwie popularną, rewolucyjną kulturę, która służy socjalistycznemu ludowi pracującemu.
Budując socjalistyczną kulturę narodową, państwo przeciwstawi się kulturalnej infiltracji imperializmu i każdej tendencji do powrotu do przeszłości, chroni swoje narodowe dziedzictwo kulturowe i rozwija je zgodnie z istniejącą sytuacją socjalistyczną.
Artykuł 42.
Państwo powinno zlikwidować styl życia odziedziczony po przestarzałym społeczeństwie i ustanowić nowy socjalistyczny styl życia w każdej sferze.
Artykuł 43.
Państwo zastosuje zasady wychowania socjalistycznego i podniesie nowe pokolenie, aby byli wytrwałymi rewolucjonistami, którzy będą walczyć o społeczeństwo i naród, aby byli ludźmi nowego typu komunistycznego, którzy są kompetentni, moralnie zdrowi i fizycznie zdrowi.
Artykuł 44.
Państwo będzie dawało pierwszeństwo edukacji publicznej i szkoleniu kadr dla narodu oraz łączeniu kształcenia ogólnego z edukacją technologiczną i edukacją z produktywną pracą.
Artykuł 45.
Państwo opracuje uniwersalną obowiązkową edukację jedenastoletnią, która obejmuje obowiązkową roczną edukację przedszkolną na wysokim poziomie zgodnie z tendencją nowoczesnej nauki i technologii oraz praktycznymi wymaganiami budownictwa socjalistycznego.
Artykuł 46.
Państwo powinno szkolić kompetentnych techników i ekspertów poprzez doskonalenie regularnego systemu edukacji, jak również różnych form studiów podczas pracy, oraz poprzez podnoszenie poziomu naukowego i teoretycznego technicznego wykształcenia i edukacji w zakresie nauk społecznych i nauk podstawowych.
Artykuł 47.
Państwo zapewnia bezpłatne kształcenie wszystkim uczniom i studentom oraz przyznaje dodatki studentom uniwersytetów i szkół wyższych.
Artykuł 48.
Państwo wzmocni edukację społeczną i zapewni pracownikom wszystkie dostępne warunki do nauki.
Artykuł 49.
Państwo utrzymuje wszystkie dzieci w wieku przedszkolnym w żłobkach i przedszkolach na koszt państwowy i publiczny.
Artykuł 50.
Państwo ustanowi Dżucze w badaniach naukowych, wprowadzi zaawansowaną naukę i technologię w każdy możliwy sposób, otworzą nowe obszary nauki i technologii oraz podniosą krajową naukę i technologię do poziomu światowego.
Artykuł 51.
Państwo opracuje poprawny plan rozwoju nauki i technologii, ustanowi ścisłą dyscyplinę w celu jego wdrożenia oraz wzmocni twórczą współpracę między naukowcami, technikami i producentami.
Artykuł 52.
Państwo opracuje zorientowaną na Juche, rewolucyjną sztukę i literaturę, narodową w formie i socjalistyczną w treści.
Państwo będzie zachęcać twórców i artystów do tworzenia dzieł o dużej wartości ideologicznej i artystycznej oraz angażuje masy pracujące szeroko w działalność literacką i artystyczną.
Artykuł 53.
Państwo powinno zapewnić wystarczającą nowoczesną infrastrukturę kulturalną, aby sprostać wymaganiom ludzi, którzy chcą się nieustannie doskonalić, zarówno umysłowo, jak i fizycznie, tak aby lud pracujący mógł cieszyć się kulturalnym, estetycznym życiem socjalistycznym, zgodnie z treścią ich serc.
Artykuł 54.
Państwo chroni nasz język przed wszelkimi próbami jego zniszczenia i rozwija je w celu zaspokojenia bieżących potrzeb.
Artykuł 55.
Państwo dokładnie przygotuje ludzi do pracy i obrony narodowej, popularyzując kulturę fizyczną i sport oraz czyniąc z nich codzienny reżim, a także zwiększając umiejętności sportowe, aby sprostać rzeczywistości naszego kraju i trendowi w zakresie nowoczesnych umiejętności sportowych.
Artykuł 56.
Państwo będzie chronić życie ludzkie i poprawiać zdrowie ludzi pracy poprzez konsolidację i rozwój systemu powszechnej bezpłatnej opieki medycznej oraz poprawę systemu okręgowego lekarza i systemu medycyny prewencyjnej.
Artykuł 57.
Państwo przyjmuje środki w celu ochrony środowiska przed produkcją, ochroną i promocją środowiska naturalnego oraz zapobieganiem zanieczyszczeniu środowiska w celu zapewnienia ludziom higienicznego środowiska i warunków pracy.
=== Rozdział 4. Obrona Narodowa. ===
Artykuł 58.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna opiera się na narodowym systemie obrony narodowej.
Artykuł 59.
Misją sił zbrojnych Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej jest ochrona interesów ludu pracującego, ochrona systemu socjalistycznego i zdobyczy rewolucji przed agresją oraz ochrona wolności, niepodległości i pokoju w tym kraju.
Artykuł 60.
Państwo wprowadzi linię samowystarczalnej obrony, której importem jest szkolenie armii do armii kadrowej i modernizacja armii, uzbrojenie całego narodu i wzmocnienie kraju w oparciu o wyposażenie armii i ludności politycznie i ideologicznie.
Artykuł 61.
Państwo wzmocni wojskową i masową dyscyplinę w armii i będzie promować pokaz szlachetnej tradycyjnej cechy jedności między oficerami i ludźmi oraz jedności między armią a ludźmi.
=== Rozdział 5. Podstawowe Prawa i Obowiązki Obywateli. ===
Artykuł 62.
Warunki uzyskania obywatelstwa w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej określa ustawa o obywatelstwie.
Obywatel jest pod ochroną Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej niezależnie od miejsca zamieszkania.
Artykuł 63.
W Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej prawa i obowiązki obywateli opierają się na zasadzie kolektywizmu: "Jeden za wszystkich i wszystkich za jednego".
Artykuł 64.
Państwo skutecznie gwarantuje autentyczne demokratyczne prawa i swobody, a także materialny i kulturalny dobrobyt wszystkich swoich obywateli.
W Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej prawa i wolność obywateli zostaną wzmocnione poprzez konsolidację i rozwój systemu socjalistycznego.
Artykuł 65.
Obywatele mają równe prawa we wszystkich sferach działalności państwowej i publicznej.
Artykuł 66.
Wszyscy obywatele, którzy ukończyli 17 rok życia, mają prawo do wyboru i wyboru, niezależnie od płci, rasy, zawodu, długości pobytu, statusu własności, wykształcenia, przynależności partyjnej, poglądów politycznych lub religii.
Obywatele służący w siłach zbrojnych mają również prawo wybierać i być wybierani. Osoba, która została pozbawiona prawa wyborczego na mocy orzeczenia sądowego i osoby prawnie upoważnionej do obłędu, nie ma prawa wyboru ani bycia wybranym.
Artykuł 67.
Obywatele mają zagwarantowaną wolność słowa, prasy, zgromadzeń, demonstracji i stowarzyszeń.
Państwo gwarantuje warunki dla swobodnej działalności demokratycznych partii politycznych i organizacji społecznych.
Artykuł 68.
Obywatele mają swobodę przekonań religijnych.
Prawo to przyznaje się zatwierdzając budowę budynków sakralnych i organizację ceremonii religijnych. Religia nie może być wykorzystywana jako pretekst do przyciągania obcych sił lub szkodzenia państwu i porządkowi społecznemu.
Artykuł 69.
Obywatele mają prawo składać skargi i petycje.
Państwo uczciwie bada i rozpatruje skargi i petycje zgodnie z prawem.
Artykuł 70.
Obywatele mają prawo do pracy.
Wszyscy sprawni obywatele wybierają zawody zgodnie ze swoimi życzeniami i umiejętnościami oraz otrzymują stabilne miejsca pracy i warunki pracy. Obywatele pracują zgodnie ze swoimi umiejętnościami i są opłacani zgodnie z ilością i jakością pracy.
Artykuł 71.
Obywatele mają prawo do relaksu.
Prawo to zapewnia ustanowienie czasu pracy, zapewnienie urlopu, płatnego urlopu, zakwaterowania w uzdrowiskach i domach wakacyjnych na koszt państwa oraz rosnąca sieć obiektów kulturalnych.
Artykuł 72.
Obywatele mają prawo do bezpłatnej opieki medycznej, a wszystkie osoby, które nie mogą już pracować ze względu na podeszły wiek, chorobę lub niepełnosprawność fizyczną, osoby starsze i dzieci, które nie mają środków wsparcia, są uprawnione do pomocy materialnej.
Prawo to zapewnia bezpłatna opieka medyczna, rozbudowa sieci szpitali, sanatoriów i innych instytucji medycznych, państwowych ubezpieczeń społecznych i innych systemów zabezpieczenia społecznego.
Artykuł 73.
Obywatele mają prawo do edukacji.
Prawo to zapewnia zaawansowany system edukacyjny i środki edukacyjne wprowadzane przez państwo na korzyść ludzi.
Artykuł 74.
Obywatele mogą swobodnie angażować się w działalność naukową, literacką i artystyczną.
Państwo przyzna świadczenia na rzecz wynalazców i innowatorów. Prawa autorskie, wynalazki i patenty podlegają ochronie prawnej.
Artykuł 75.
Obywatele mają swobodę zamieszkania i podróżowania.
Artykuł 76.
Rewolucyjni bojownicy, rodziny rewolucyjnych i patriotycznych męczenników, rodziny żołnierzy Armii Ludowej i niepełnosprawnych żołnierzy cieszą się szczególną ochroną państwa i społeczeństwa.
Artykuł 77.
Kobietom przyznaje się równy status społeczny i prawa mężczyznom.
Państwo zapewnia szczególną ochronę matkom i dzieciom poprzez zapewnienie urlopu macierzyńskiego, skrócenie czasu pracy dla matek z wieloma dziećmi, szeroką sieć szpitali położniczych, żłobków i przedszkoli oraz inne środki. Państwo zapewnia wszystkim kobietom warunki do odgrywania pełnej roli w społeczeństwie.
Artykuł 78.
Małżeństwo i rodzina są chronione przez państwo.
Państwo przywiązuje wielką wagę do konsolidacji rodziny, podstawowej jednostki życia społecznego.
Artykuł 79.
Obywatele mają zagwarantowaną nienaruszalność osoby i domu oraz prywatność korespondencji.
Żaden obywatel nie może zostać umieszczony pod kontrolą lub zostać aresztowany, ani też nie można przeszukiwać jego domów bez nakazu prawnego.
Artykuł 80.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna przyznaje prawo do azylu cudzoziemcom prześladowanym za walkę o pokój i demokrację, narodową niepodległość i socjalizm lub o wolność działalności naukowej i kulturalnej.
Artykuł 81.
Obywatele będą stanowczo bronić politycznej i ideologicznej jedności i solidarności ludu. Obywatele będą pielęgnować swoją organizację i zbiorowo pracować oddając się dobru społeczeństwa i ludzi.
Artykuł 82.
Obywatele ściśle przestrzegają praw państwa i socjalistycznych standardów życia oraz bronią swego honoru i godności jako obywateli Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.
Artykuł 83.
Praca jest szlachetnym obowiązkiem i honorem obywatela.
Obywatele chętnie i sumiennie uczestniczą w pracy i ściśle przestrzegają dyscypliny pracy i godzin pracy.
Artykuł 84.
Obywatele muszą dbać o własność państwa i organizacje społeczne, spółdzielcze, zwalczać wszelkie formy sprzeniewierzenia i marnotrawstwa oraz pilnie zarządzać gospodarką kraju jako władcy.
Własność państwa i organizacji społecznych, spółdzielczych jest nienaruszalna.
Artykuł 85.
Obywatele stale zwiększają swoją rewolucyjną czujność i z poświęceniem walczą o bezpieczeństwo państwa.
Artykuł 86.
Obrona narodowa jest najwyższym obowiązkiem i honorem obywateli.
=== Rozdział 6. Organ Stanu. ===
==== Sekcja 1. Najwyższy Zespół Ludowy. ====
Artykuł 87.
Najwyższe Zgromadzenie Ludowe jest najwyższym organem władzy państwowej w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej.
Artykuł 88.
Władza ustawodawcza sprawowana jest przez Najwyższe Zgromadzenie Ludowe. Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego może również sprawować władzę ustawodawczą, gdy Najwyższego Zgromadzenia Ludowego nie odbywa się sesja.
Artykuł 89.
Najwyższe Zgromadzenie Ludowe składa się z deputowanych wybieranych na podstawie powszechnego, równego i bezpośredniego prawa wyborczego w tajnym głosowaniu.
Artykuł 90.
Najwyższe Zgromadzenie Ludowe wybierane jest na okres pięciu lat. Nowe Najwyższe Zgromadzenie Ludowe zostaje wybrane zgodnie z decyzją Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego przed upływem jego kadencji. Gdy nieuniknione okoliczności uniemożliwiają przeprowadzenie wyborów, kadencja jest przedłużana do czasu wyborów.
Artykuł 91.
Najwyższe Zgromadzenie Ludowe ma prawo do:
-zmienić lub uzupełnić Konstytucję;
-przyjmuje, zmienia lub uzupełnia przepisy;
-zatwierdza główne ustawy przyjęte przez Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego, kiedy Najwyższego Zgromadzenia Ludowego nie odbywa się sesja;
-ustalić podstawowe zasady polityki wewnętrznej i zagranicznej państwa;
-wybrać lub odwołać przewodniczącego Narodowej Komisji Obrony Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej;
-wybrać lub odwołać Prezydenta Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego;
-wybrać lub odwołać pierwszego wiceprzewodniczącego, wiceprzewodniczących i członków Narodowej Komisji Obrony na zalecenie przewodniczącego Narodowej Komisji Obrony Koreańskiej Koreańskiej Republiki Ludowej;
-wybrać lub odwołać wiceprzewodniczących, wiceprzewodniczących honorowych, sekretarza generalnego i członków Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego;
-wybrać lub odwołać premiera gabinetu;
-mianuje wicepremierów, przewodniczących, ministrów i innych członków gabinetu na zalecenie premiera rządu;
-mianuje lub odwołuje Prokuratora Generalnego Prokuratury Centralnej;
-wybrać lub odwołać prezesa Sądu Centralnego;
-wybiera lub odwołuje przewodniczących, wiceprzewodniczących i członków komisji Najwyższego Zgromadzenia Ludowego;
-przemyśleć i zatwierdzić sprawozdania dotyczące planu państwa na rzecz rozwoju gospodarki narodowej i jej realizacji;
-przemyśleć i zatwierdzić budżet państwa oraz sprawozdanie z jego wykonania;
-wysłuchać sprawozdania z pracy Rady Ministrów i organów centralnych, jeśli to konieczne, i przyjąć środki;
-decydują o ratyfikacji i unieważnieniu traktatów zaproponowanych Najwyższemu Zgromadzeniu Ludowemu.
Artykuł 92.
Najwyższe Zgromadzenie Ludowe odbywa regularne i nadzwyczajne sesje. Sesje zwyczajne zwoływane są raz lub dwa razy w roku przez Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego. Sesje nadzwyczajne zwołuje się, gdy Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego uzna je za konieczne lub na wniosek co najmniej jednej trzeciej ogólnej liczby posłów.
Artykuł 93.
Najwyższe Zgromadzenie Ludowe wymaga kworum co najmniej dwóch trzecich ogólnej liczby posłów, aby się spotkać.
Artykuł 94.
Najwyższe Zgromadzenie Ludowe wybiera swojego przewodniczącego i wiceprzewodniczących. Przewodniczący przewodniczy posiedzeniom.
Artykuł 95.
Przedmioty do rozpatrzenia na Najwyższym Zgromadzeniu Ludowym przedkładają Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego, Rady Ministrów i Komitetów Najwyższego Zgromadzenia Ludowego. Przedmioty mogą również przedstawiać posłowie.
Artykuł 96.
Pierwsza sesja każdego Najwyższego Zgromadzenia Ludowego wybiera Komitet ds. Poświadczeń i, po wysłuchaniu sprawozdania komisji, przyjmuje decyzję potwierdzającą mandat posłów.
Artykuł 97.
Najwyższe Zgromadzenie Ludowe wydaje prawa, zarządzenia i decyzje. Prawa, zarządzenia i decyzje Najwyższego Zgromadzenia Ludowego są przyjmowane, gdy więcej niż połowa posłów biorących udział w imprezie oznacza zatwierdzenie pokazem rąk. Konstytucja została zmieniona lub uzupełniona za zgodą ponad dwóch trzecich ogólnej liczby posłów do Najwyższego Zgromadzenia Ludowego.
Artykuł 98.
Najwyższe Zgromadzenie Ludowe powołuje Komitet ds. Billów, Komitet Budżetowy i inne Komitety. Komitety Najwyższego Zgromadzenia Ludowego składają się z przewodniczącego, wiceprzewodniczących i członków. Komitety Najwyższego Zgromadzenia Ludowego asystują w pracach Najwyższego Zgromadzenia Ludowego; planują lub rozważają politykę państwa i projekty ustaw i podejmują działania w celu ich wdrożenia. Komitety Najwyższego Zgromadzenia Ludowego pracują pod przewodnictwem Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego podczas przerw między sesjami Najwyższego Zgromadzenia Ludowego.
Artykuł 99.
Posłom do Najwyższego Zgromadzenia Ludowego gwarantuje się nienaruszalność. Żaden zastępca do Najwyższego Zgromadzenia Ludowego nie może zostać aresztowany ani ukarany bez zgody Najwyższego Zgromadzenia Ludowego lub, gdy nie jest w trakcie sesji, bez zgody Prezydium, chyba że zostanie złapany w akcji.
==== Sekcja 2. Komisja Narodowa Obrony. ====
Artykuł 100.
Narodowa Komisja Obrony jest najwyższym organem przywódczym wojskowych władzy państwowej i organem ogólnej administracji obrony narodowej.
Artykuł 101.
Komisja Obrony Narodowej składa się z przewodniczącego, pierwszego wiceprzewodniczącego, wiceprzewodniczących i członków.
Kadencja Narodowej Komisji Obrony jest taka sama jak kadencji Najwyższego Zgromadzenia Ludowego.
Artykuł 102.
Przewodniczący Komisji Obrony Narodowej Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej dowodzi i kieruje wszystkimi siłami zbrojnymi i prowadzi ogólną obronę narodową.
Artykuł 103.
Komisja Obrony Narodowej ma obowiązki i uprawnienia do:
-kierować całym wojskiem i budować obronę państwa;
-ustanowienia lub zniesienia organów centralnych w dziedzinie obrony narodowej;
-mianować lub usuwać ważne kadry wojskowe;
-ustanawiać stopnie wojskowe i przyznawać stopnie wojskowe wyżej niż generał;
-ogłosić stan wojny i porządek mobilizacji w kraju.
Artykuł 104.
Komisja Obrony Narodowej wydaje decyzje i rozkazy.
Artykuł 105.
Narodowa Komisja Obrony odpowiada przed Najwyższym Zgromadzeniem Narodowym.
==== Sekcja 3. Prezydium Najwyższego Zespołu Ludowego. ====
Artykuł 106.
Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego jest najwyższym organem władzy państwowej, kiedy Najwyższego Zgromadzenia Ludowego nie odbywa się sesja.
Artykuł 107.
Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego składa się z Prezydenta, Wiceprezydentów, Sekretarza Generalnego i członków.
Artykuł 108.
Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego może mieć kilku wiceprzewodniczących honorowych.
Honorowi wiceprzewodniczący Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego mogą być deputowanymi do Najwyższego Zgromadzenia Ludowego, którzy przez długi czas uczestniczyli w pracach związanych z budową państwa i sprawowali godną posługę.
Artykuł 109.
Kadencja Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego jest taka sama jak kadencji Najwyższego Zgromadzenia Ludowego.
Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego kontynuuje swoje dzieło do czasu, gdy Prezydium zostanie nowo wybrany, nawet po wygaśnięciu mandatu Najwyższego Zgromadzenia Ludowego.
Artykuł 110.
Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego ma obowiązki i upoważnienie do:
1.zwoływać sesje Najwyższego Zgromadzenia Ludowego;
2.rozmyślać i przyjmować poprawki i uzupełnienia do nowych ustaw i rozporządzeń podnoszonych w odstępach czasu między sesjami Najwyższego Zgromadzenia Ludowego a obowiązującymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi oraz uzyskać zgodę następnej sesji Najwyższego Zgromadzenia Ludowego na główne ustawy, które są przyjęte i egzekwowane;
3.przemyśleć i zatwierdzić państwowy plan rozwoju gospodarki narodowej, budżet państwa i plan ich regulacji, podnoszone z nieuniknionych powodów w przerwach między sesjami Najwyższego Zgromadzenia Ludowego;
4.interpretować Konstytucję oraz obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze;
5.nadzorować przestrzeganie prawa przez organy państwowe i podejmować odpowiednie działania;
6.uchylać decyzje i dyrektywy organów państwowych, które są sprzeczne z Konstytucją, ustawami, rozporządzeniami i decyzjami Najwyższego Zgromadzenia Ludowego, decyzjami i poleceniami Komisji Obrony Narodowej, dekretami, decyzjami i dyrektywami Prezydium Najwyższego Ludu Zgromadzenie i zawieszenie wykonania nieuzasadnionych decyzji miejscowych zgromadzeń ludowych;
7.przeprowadzić wybory deputowanych do Najwyższego Zgromadzenia Ludowego i zorganizować wybory deputowanych do lokalnych zgromadzeń ludowych;
8.współpracować z posłami do Najwyższego Zgromadzenia Ludowego;
9.współpracować z Komitetami Najwyższego Zgromadzenia Ludowego;
10.ustanawiać lub znosić komisje i ministerstwa Rady Ministrów;
11.mianuje lub usuwa Vice-Premierzy, Przewodniczących, Ministrów i innych członków Rady Ministrów na zalecenie premiera Rady Ministrów, gdy Najwyższe Zgromadzenie Ludowe nie odbywa sesji;
12.powoływanie lub odwoływanie członków Komitetów Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego;
13.wybrać lub odwołać sędziów i rzeczoznawców ludowych sądu centralnego;
14.zatwierdza lub unieważnia traktaty zawarte z innymi krajami;
15.decydować i upubliczniać nominację lub odwołanie przedstawicieli dyplomatycznych do innych krajów;
16.ustanawiać dekoracje, medale, tytuły honorowe i dyplomatyczne oraz przyznawać dekoracje, medale i tytuły honorowe;
17.udzielić powszechnej amnestii i szczególnego ułaskawienia;
18.ustanawiać lub zmieniać jednostki administracyjne i dystrykty.
Artykuł 111.
Prezydent Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego organizuje i przewodniczy pracom Prezydium.
Prezydent Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego reprezentuje państwo i otrzymuje poświadczenia i listy odwoławcze przedstawicieli dyplomatycznych akredytowanych przez zagraniczne państwa.
Artykuł 112.
Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego zwołuje posiedzenia plenarne i posiedzenia Stałego Komitetu.
Posiedzenie plenarne składa się ze wszystkich członków. Spotkanie Stałego Komitetu składa się z Przewodniczącego, Wiceprezydentów i Sekretarza Generalnego.
Artykuł 113.
Posiedzenie plenarne Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego obraduje i podejmuje decyzje w ważnych sprawach wynikających z wypełniania obowiązków Prezydium i sprawowania jego władzy.
Posiedzenie Stałego Komitetu obraduje i podejmuje decyzje w sprawach powierzonych mu przez Zgromadzenie Plenarne.
Artykuł 114.
Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego wydaje dekrety, decyzje i dyrektywy.
Artykuł 115.
Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego powołuje komisje, które pomagają mu w jego pracach.
Artykuł 116.
Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego jest odpowiedzialne przed Najwyższym Zgromadzeniem Ludowym.
==== Sekcja 4. Gabinet. ====
Artykuł 117.
Gabinet jest organem administracyjnym i wykonawczym najwyższej władzy państwowej i organu ogólnej administracji państwowej.
Artykuł 118.
Gabinet składa się z Premiera, Wicepremiera, Przewodniczących, Ministrów i innych członków, zgodnie z wymaganiami.
Kadencja Rady Ministrów jest taka sama jak kadencji Najwyższego Zgromadzenia Ludowego.
Artykuł 119.
Rada Ministrów ma obowiązki i uprawnienia do:
1.przyjąć środki w celu realizacji polityk państwowych;
2.przyjmuje, zmienia lub uzupełnia regulacje dotyczące administracji państwowej na podstawie Konstytucji i ustaw;
3.kierować pracami Komisji i ministerstw Rady Ministrów, organów bezpośrednio podlegających jej władzy i lokalnych komitetów ludowych;
4.ustanawia lub znosi organy bezpośrednio podlegające jej władzy, główne organy i przedsiębiorstwa administracyjne i gospodarcze oraz przyjmuje środki mające na celu usprawnienie organów administracji państwowej;
5.sporządzić państwowy plan rozwoju gospodarki narodowej i przyjąć środki w celu wprowadzenia go w życie;
6.skompilować budżet państwa i przyjąć środki w celu jego wdrożenia;
7.organizować i wykonywać prace w przemyśle, rolnictwie, budownictwie, transporcie, łączności, handlu, handlu, administracji gruntami, administracji gminnej, edukacji, nauce, kulturze, służbie zdrowia, kulturze fizycznej i sporcie, administracji pracy, ochronie środowiska, zwiedzaniu i wkrótce;
8.przyjąć środki w celu wzmocnienia systemu walutowego i bankowego;
9.kontrolować i kontrolować ustanowienie porządku w administracji państwowej;
10.przyjąć środki w celu utrzymania porządku publicznego, ochrony własności i interesów państwa oraz społecznych, spółdzielczych organizacji i ochrony praw obywateli;
11.zawierać umowy z zagranicą i prowadzić sprawy zewnętrzne;
12.uchyla decyzje i dyrektywy organów administracyjnych i gospodarczych, które są sprzeczne z decyzjami i dyrektywami Rady Ministrów.
Artykuł 120.
Premier gabinetu organizuje i kieruje pracami Rady Ministrów.
Premier gabinetu reprezentuje rząd Koreańskiej Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.
Artykuł 121.
Gabinet zwołuje posiedzenia plenarne i posiedzenia Stałego Komitetu.
Posiedzenie plenarne Rady Ministrów składa się ze wszystkich członków Rady Ministrów. W skład Zespołu Stałego wchodzą: Premier, Vice-Premiers i inni członkowie Rady Ministrów mianowani przez Premier.
Artykuł 122.
Posiedzenie plenarne Rady Ministrów obraduje i decyduje o nowych i ważnych sprawach administracyjnych i gospodarczych.
Posiedzenie Stałego Komitetu rozstrzyga i podejmuje decyzje w sprawach powierzonych mu na posiedzeniu plenarnym Rady Ministrów.
Artykuł 123.
Gabinet wydaje decyzje i dyrektywy.
Artykuł 124.
Gabinet może mieć nietrwałe komitety, które pomagają mu w jego pracy.
Artykuł 125.
Gabinet jest odpowiedzialny przed Najwyższym Zgromadzeniem Ludowym i Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego, gdy Najwyższe Zgromadzenie Ludowe nie jest w trakcie sesji.
Artykuł 126.
Nowo wybrany Premier Gabinetu składa przysięgę wierności w imieniu członków Gabinetu w Najwyższym Zgromadzeniu Narodowym.
Artykuł 127.
Komisje i ministerstwa Rady Ministrów są wydziałowymi organami wykonawczymi Rady Ministrów i centralnym organem administracji.
Artykuł 128.
Komisje i ministerstwa sprawują nadzór i kierują pracami danych sektorów w sposób jednolity pod nadzorem gabinetu.
Artykuł 129.
Komisje i ministerstwa Rady Ministrów prowadzą posiedzenia komisji i spotkania kadr.
Posiedzenie komisji i posiedzenie kadry rozmyślają i decydują o środkach służących wykonaniu decyzji i dyrektyw Rady Ministrów oraz innych ważnych kwestii.
Artykuł 130.
Komisje wydawane przez komisje i ministerstwa Rady Ministrów.
==== Sekcja 5. Lokalny Zespół Ludzi. ====
Artykuł 131.
Zgromadzenie Ludowe prowincji (lub gminy bezpośrednio pod władzą centralną), miasto (lub dzielnica) i okręg jest lokalnym organem władzy państwowej.
Artykuł 132.
Lokalne Zgromadzenie Ludowe składa się z deputowanych wybieranych na zasadzie powszechnego, równego i bezpośredniego prawa wyborczego w tajnym głosowaniu.
Artykuł 133.
Kadencja Zgromadzenia Ludowego prowincji (lub gminy bezpośrednio pod władzą centralną), miasta (lub dzielnicy) i powiatu trwa cztery lata.
Nowe lokalne Zgromadzenie Ludowe wybierane jest zgodnie z decyzją miejscowej Komisji Ludowej na odpowiednim szczeblu przed upływem kadencji. Gdy nieuniknione okoliczności uniemożliwiają przeprowadzenie wyborów, kadencja jest przedłużana do czasu wyborów.
Artykuł 134.
Lokalne Zgromadzenie Ludowe ma obowiązki i uprawnienia do:
1.przemyśleć i zatwierdzić sprawozdania dotyczące lokalnego planu rozwoju gospodarki narodowej i jego realizacji;
2.przemyśleć i zatwierdzić sprawozdania dotyczące lokalnego budżetu i jego realizacji;
3.przyjąć środki w celu przestrzegania przepisów prawa stanowego w danym obszarze;
4.wybiera lub odwołuje przewodniczącego, wiceprzewodniczących, sekretarza i członków Komitetu Ludowego na odpowiednim szczeblu;
5.wybrać lub odwołać sędziów i asesorów ludowych Trybunału na odpowiednim poziomie;
6.uchylić nieuzasadnione decyzje i dyrektywy Komitetu Ludowego na odpowiednim szczeblu, a także Zgromadzeń Ludowych i Komitetów Ludowych na niższych szczeblach.
Artykuł 135.
Lokalne Zgromadzenie Ludowe zwołuje sesje zwyczajne i nadzwyczajne.
Zwykłe sesje są zwoływane raz lub dwa razy w roku przez Komitet Ludowy na odpowiednim poziomie. Sesje nadzwyczajne zwołuje się, gdy Komitet Ludowy na odpowiednim szczeblu uzna to za konieczne lub na wniosek co najmniej jednej trzeciej ogólnej liczby posłów.
Artykuł 136.
Lokalne Zgromadzenie Ludowe wymaga kworum co najmniej dwóch trzecich ogólnej liczby posłów, aby się spotkać.
Artykuł 137.
Lokalne Zgromadzenie Ludowe wybiera swojego przewodniczącego.
Przewodniczący przewodniczy posiedzeniom.
Artykuł 138.
Miejscowe Zgromadzenie Ludowe wydaje decyzje.
==== Sekcja 6. Komitet Lokalny. ====
Artykuł 139.
Komitet Ludowy prowincji (lub gminy bezpośrednio pod władzą centralną), miasto (lub dystrykt) i okręg pełni funkcję lokalnego organu władzy państwowej, gdy Zgromadzenie Ludowe na odpowiednim szczeblu nie znajduje się na posiedzeniu, a organ administracyjny i wykonawczy władzy państwowej na odpowiednim poziomie.
Artykuł 140.
Lokalny Komitet Ludowy składa się z przewodniczącego, wiceprzewodniczących, sekretarza i członków.
Kadencja lokalnego Komitetu Ludowego jest taka sama jak kadencji odpowiedniego Zgromadzenia Ludowego.
Artykuł 141.
Lokalny Komitet Ludowy ma obowiązki i uprawnienia do:
1.zwoływać sesje Zgromadzenia Ludowego;
2.organizować wybory deputowanych do Zgromadzenia Ludowego;
3.współpracować z posłami do Zgromadzenia Ludowego;
4.wdrażać prawa, zarządzenia, dekrety, decyzje i dyrektywy odpowiednich Zgromadzeń Ludowych, Zgromadzeń Ludowych i Komitetów Ludowych na wyższych szczeblach, Gabinetu i Komisji oraz ministerstw w rządzie;
5.organizować i przeprowadzać wszystkie sprawy administracyjne na danym obszarze;
6.opracować lokalny plan rozwoju gospodarki narodowej i przyjąć środki w celu jego wdrożenia;
7.skompilować lokalny budżet i przyjąć środki w celu jego wdrożenia;
8.podejmowanie środków w celu utrzymania porządku publicznego, ochrony własności i interesów państwa oraz społecznych, spółdzielczych organizacji i ochrony praw obywateli na danym obszarze;
9.kontrolować i kontrolować ustanowienie porządku w administracji państwowej na danym obszarze;
10.kierować pracami Komitetów Ludowych na niższych szczeblach;
11.uchylić nieuzasadnione decyzje i dyrektywy Komitetów Ludowych na niższych szczeblach i zawiesić wdrażanie nieuzasadnionych decyzji Zgromadzeń Ludowych na niższych poziomach.
Artykuł 142.
Lokalny Komitet Ludowy zwołuje posiedzenia plenarne i posiedzenia Stałego Komitetu.
Spotkanie plenarne lokalnego Komitetu Ludowego składa się ze wszystkich jego członków. Spotkanie Stałego Komitetu składa się z Przewodniczącego, Wiceprzewodniczących i Sekretarza.
Artykuł 143.
Posiedzenie plenarne lokalnego komitetu ludowego obraduje i podejmuje decyzje w ważnych sprawach wynikających z wykonywania jego obowiązków i sprawowania władzy.
Posiedzenie Stałego Komitetu obraduje i podejmuje decyzje w sprawach powierzonych mu przez Zgromadzenie Plenarne.
Artykuł 144.
Lokalny Komitet Ludowy wydaje decyzje i dyrektywy.
Artykuł 145.
Lokalny Komitet Ludowy może mieć nietrwałe komitety, które będą pomagać mu w jego pracach.
Artykuł 146.
Lokalny Komitet Ludowy odpowiada przed odpowiednim Zgromadzeniem Ludowym.
Lokalny Komitet Ludowy jest podporządkowany komitetom narodowym na wyższych szczeblach i gabinetowi.
==== Sekcja 7. Urząd Prokuratorski, Publiczny oraz Trybunał. ====
Artykuł 147.
Dochodzenie i ściganie są prowadzone przez Prokuraturę Główną, Prokuraturę Publiczną prowincji (lub gminy bezpośrednio pod władzą centralną), miasto (lub okręg) i powiat oraz Prokuraturę Specjalną.
Artykuł 148.
Kadencja Prokuratora Generalnego Prokuratury Centralnej jest taka sama jak w Najwyższym Zgromadzeniu Narodowym.
Artykuł 149.
Prokuratorzy są mianowani lub usuwane przez Biuro Prokuratora Generalnego.
Artykuł 150.
Do zadań Prokuratury Generalnej należy:
1.zapewnienie ścisłego przestrzegania przepisów państwowych przez instytucje, przedsiębiorstwa, organizacje i obywateli;
2.zapewnienie, że decyzje i dyrektywy organów państwowych są zgodne z Konstytucją, przepisami i zarządzeniami, decyzjami Najwyższego Zgromadzenia Ludowego, decyzjami i poleceniami Komisji Obrony Narodowej, dekretami, decyzjami i dyrektywami Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego , a także z decyzjami i dyrektywami Rady Ministrów;
3.narazić i wszcząć postępowanie sądowe przeciwko przestępcom i przestępcom w celu ochrony władzy państwowej Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, systemu socjalistycznego, własności państwa oraz organizacji społecznych i spółdzielczych oraz praw osobistych gwarantowanych przez Konstytucję i życie ludzi i własność.
Artykuł 151.
Śledztwo i prokuratura są prowadzone w ramach jednolitego kierownictwa Prokuratury Centralnej, a wszystkie prokuratury są podporządkowane ich wyższym urzędom oraz prokuraturze centralnej.
Artykuł 152.
Prokuratura Centralna jest odpowiedzialna przed Najwyższym Zgromadzeniem Ludowym i Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego, gdy Najwyższe Zgromadzenie Ludowe nie jest w trakcie sesji.
Artykuł 153.
Wymiar sprawiedliwości jest zarządzany przez sąd centralny, sąd prowincji (lub gminy bezpośrednio pod władzą centralną), sąd ludowy i specjalny.
Werdykty są wydawane w imieniu Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.
Artykuł 154.
Kadencja naczelnego sędziego Sądu Centralnego jest taka sama jak w Najwyższym Zgromadzeniu Ludowym.
Kadencja sędziów i rzeczników ludowych Sądu Centralnego, sądu prowincji (lub gminy bezpośrednio pod władzą centralną) i Sądu Ludowego jest taka sama jak kadencji Zgromadzenia Ludowego na odpowiednim poziomie.
Artykuł 155.
Przewodniczący i sędziowie Sądu Specjalnego są powoływani lub odwoływani przez Sąd Centralny.
Asesorzy Ludowi Trybunału Specjalnego są wybierani przez żołnierzy danej jednostki lub przez pracowników na ich zebraniach.
Artykuł 156.
Do zadań Trybunału należy:
1.chronić w drodze sądowej władzę państwową i system socjalistyczny ustanowiony w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, własność państwa i organizacje społeczne, spółdzielcze, prawa osobiste zagwarantowane w Konstytucji oraz życie i własność obywateli; <
2.dopilnować, aby wszystkie instytucje, przedsiębiorstwa, organizacje i obywatele ściśle przestrzegali prawa stanowego i stanowczo zwalczali wrogów klasowych i wszystkich łamiących prawo;
3.wydawać wyroki i ustalenia dotyczące nieruchomości i prowadzenia pracy notarialnej.
Artykuł 157.
Wymiar sprawiedliwości jest zarządzany przez sąd składający się z jednego sędziego i dwóch osób oceniających.
W szczególnych przypadkach może być trzech sędziów.
Artykuł 158.
Sprawy sądowe są jawne, a oskarżonym gwarantuje się prawo do obrony.
Przesłuchania mogą być zamknięte dla publiczności zgodnie z prawem.
Artykuł 159.
Postępowanie sądowe prowadzone jest w języku koreańskim.
Obcokrajowcy mogą posługiwać się własnym językiem podczas postępowania sądowego.
Artykuł 160.
Zarządzając wymiarem sprawiedliwości, Trybunał jest niezależny, a postępowanie sądowe prowadzone jest w ścisłej zgodności z prawem.
Artykuł 161.
Sąd Centralny jest najwyższym organem sądowym Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.
Sąd centralny nadzoruje działalność sądową wszystkich sądów.
Artykuł 162.
Centralny Trybunał jest odpowiedzialny przed Najwyższym Zgromadzeniem Ludowym i Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego, gdy Najwyższe Zgromadzenie Ludowe nie jest w trakcie sesji.
=== Rozdział 7. Godło, Flaga, Hymn i Kapitał. ===
Artykuł 163.
Godło Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej nosi nazwę wielkiej hydroelektrowni pod Mt.
Paektu, święta góra rewolucji i promieniejące światło pięcioramiennej czerwonej gwiazdy, z uszami ryżu tworząc owalną ramkę, związaną czerwoną wstążką z napisem "Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna".
Artykuł 164.
Flaga narodowa Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej składa się z centralnego czerwonego panelu, ograniczonego zarówno powyżej, jak i poniżej wąskim białym paskiem i szerokim niebieskim paskiem.
Centralny czerwony panel nosi pięcioramienną czerwoną gwiazdę w białym kółku w pobliżu podnośnika. Stosunek szerokości do długości wynosi 1: 2.
Artykuł 165.
Hymnem narodowym Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej jest "Pieśń patriotyczna".
Artykuł 166.
Stolicą Koreańskiej Demokratycznej Republiki Ludowej jest Pjongjang.
== Przypisy ==
| 