Nasza Ukraina (partia polityczna): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
popr. linku |
||
Linia 27:
Pod koniec 2006 na czele partii stanął [[Wiktor Bałoha]], kilka miesięcy później zastąpił go były wicepremier i do 2005 działacz [[Ukraińska Partia Ludowa (1999)|UNP]], [[Wjaczesław Kyryłenko]]. W lipcu 2007 partia przystąpiła do koalicji [[Nasza Ukraina-Ludowa Samoobrona]] celem wspólnego startu w przedterminowych [[Wybory parlamentarne na Ukrainie w 2007 roku|wyborach parlamentarnych]]. W [[Rada Najwyższa Ukrainy|Radzie Najwyższej]] w ramach koalicji NUNS uzyskało około 35 mandatów.
W powołanym w grudniu 2007 [[drugi rząd Julii Tymoszenko|rządzie Julii Tymoszenko]] teki ministerialne z ramienia związku objęli m.in. [[Mykoła Oniszczuk]], [[Jurij Pawłenko]] i [[Ołeksij Kuczerenko]]. W listopadzie 2008 zjazd partii nowym przewodniczącym ugrupowania mianował [[Wiktor Juszczenko|Wiktora Juszczenkę]]<ref>{{cytuj stronę | url = https://archive.fo/20160402170635/http://www.rp.pl/artykul/226581-Juszczenko-zostal-szefem-partii.html | tytuł = Juszczenko został szefem partii | data = 29 listopada 2008 | autor = | opublikowany = rp.pl}}</ref>. W tym samym roku część działaczy odeszła do [[Zjednoczone Centrum|Zjednoczonego Centrum]]. Również w kolejnych latach ugrupowanie traciło na znaczeniu, a jego członkowie odchodzili do innych formacji (m.in. do partii [[Za Ukrainę!]] czy [[Front Zmian]]). W 2012 ugrupowanie wystawiło własną listę kandydatów do parlamentu, nie przekraczając wyborczego progu.
== Zobacz też ==
| |||