Johann Beaulieu: Różnice pomiędzy wersjami

 

'''Johann Peter de Beaulieu''' (ur. [[26 października]] [[1725]] w [[Jodoigne]], zm. [[22 grudnia]] [[1819]] w [[Linz]]u) – feldmarszałek baron w służbie od 1743 roku, odbył większość kampanii wojny siedmioletnej jako kapitan piechoty lub adiutant polowy. W czasie rewolucji brabanckiej w 1789 roku został generałem-majorem, ale stracił też jedynego syna. Dnia 2 października 1790 roku został feldmarszałkiem-porucznikiem i na równinach Belgii stawiał w 1792 roku czoła [[Charles François Dumouriez|Dumouriezowi]], a dwa lata później – [[Jean-Baptiste Jourdan|Jourdanowi]]. Kwatermistrz generalny (szef sztabu) armii Yorcka, później Clerfayata, w 1794. Pod koniec 1795 roku przeznaczony do Włoch z awansem na stopień generała artylerii. Odwołany w niesławie (podobnie jak wcześniej Wallis i de Wins) w czerwcu 1796 roku, wycofał się ze służby. Pod koniec życia poświęcił się kolekcjonowaniu dzieł sztuki.

* Kampania Wiosenna 1796 roku we Włoszech, Wydawnictwo NapoleonV, Oświęcim 2015, Tom 2 str. 274

 

* [http://www.historyofwar.org/articles/people_beaulieu_johann.html http://www.historyofwar.org/articles/people_beaulieu_johann.html] {{lang|en}}