Generalne Gubernatorstwo: Różnice pomiędzy wersjami

25 lipca 1944 [[Armia Czerwona]] wyparła oddziały niemieckie z [[Lublin]]a, 27 lipca z [[Białystok|Białegostoku]], 28 lipca z [[Przemyśl]]a i [[Jarosław]]ia. W obliczu ofensywy sowieckiej i zajęcia w sierpniu 1944 przez Armię Czerwoną praktycznie całej wschodniej części Generalnego Gubernatorstwa (na wschód od [[Wisła|Wisły]]), Polaków na pozostałych terenach zapędzono do budowy umocnień fortyfikacyjnych w strefie przyfrontowej, a z Niemców organizowano oddziały [[Volkssturm]]u – wartość militarna tych oddziałów i umocnień okazała się jednak w czasie późniejszych walk nieistotna.

 

 

[[Hans Frank]] zbiegł z Krakowa w styczniu 1945, przed spodziewanym natarciem sowieckim. W popłochu nie zdołał wywieźć niemieckich akt urzędowych (m.in. planów zniszczenia Warszawy, zawartych w tzw. [[Plan Pabsta|planie Pabsta]]), części zrabowanych dzieł sztuki oraz zapasów żywności – za przedwczesną ucieczkę bez rozkazu i jej konsekwencje został oskarżony przez dowództwo niemieckiej [[4 Armia Pancerna (III Rzesza)|4 Armii Pancernej]] przed szefem kancelarii [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] [[Martin Bormann|Bormannem]]. Wkrótce po przybyciu do Niemiec został pochwycony przez Amerykanów.