Ludwik Rydygier: Różnice pomiędzy wersjami

Był dziekanem Wydziału Lekarskiego i przeciwnikiem równouprawnienia kobiet w dostępie do zawodu lekarskiego. W roku 1897 zagłosował przeciwko przyjmowaniu kobiet na Wydział Lekarski. Na własny koszt zamieszczał w prasie ogłoszenia: ''Precz z Polski z dziwolągiem kobiety lekarza!''<ref>{{Cytuj|autor = Mieczysław Czuma,; Michał Kozioł; Leszek Mazan, Michał|tytuł Kozioł,= ''To jest Kraków, mości książę'', wydawnictwo|data Anabasis, Kraków= 2007, s.|isbn 181,= {{ISBN|978-83-85931-16-4 |inni = Michał Rożek (red.) |miejsce = Kraków |wydawca = wydawnictwo Anabasis |s = 181 |oclc = 833025196 }}.</ref>. W latach 1901/1902 był rektorem Uniwersytetu Lwowskiego. Wychował wielu znakomitych chirurgów, przyszłych profesorów. W 1889 roku zorganizował pierwszy w Polsce zjazd chirurgiczny. Zjazdy te w 1921 dały początek Towarzystwu Chirurgów Polskich. Nie opuścił Lwowa, gdy zaproponowano mu przejście na [[Uniwersytet Karola w Pradze|Uniwersytet Karola]] w [[Praga|Pradze]]. Był wybitnym chirurgiem, odznaczył się jako świetny operator, inicjator nowych metod, utalentowany organizator. Niektóre wprowadzone przez niego metody operowania żołądka, raka odbytnicy, amputacji, kardiochirurgii, ortopedii, chirurgii plastycznej, urologii – są stosowane do dziś.

* {{Cytuj|autor = Piotr Stawecki: ''|tytuł = Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939'', Wydawnictwo|data Bellona, Warszawa= 1994, {{ISBN|isbn = 83-11-08262-6 |miejsce = Warszawa |wydawca = Bellona |oclc = 830050159 }}.