Jego rodzice byli nauczycielami języka francuskiego, ojciec należał do masonerii><ref name="lefigaro.fr">{{Cytuj stronę|url=http://www.lefigaro.fr/politique/2018/06/08/01002-20180608ARTFIG00036-macron-et-les-francs-macons-le-bras-de-fer.php|tytuł=Macron et les francs-maçons: le bras de fer|data=8 czerwca 2018|opublikowany=lefigaro.fr|data dostępu=2018-06-26|język=fr}}</ref>. Nauczycielką języka francuskiego została także siostra polityka. Édouard Philippe ukończył [[Instytut Nauk Politycznych w Paryżu]], a w 1997 [[École nationale d’administration]] w ramach promocji, której patronował [[Marc Bloch]]<ref name="lopinion.fr">{{Cytuj stronę|url=https://www.lopinion.fr/edition/politique/pepinieres-promotion-marc-bloch-portee-sommet-edouard-philippe-plus-130592|tytuł=Pépinières: La promotion Marc-Bloch, portée au sommet par Edouard Philippe plus vite que prévu|data=17 lipca 2017|opublikowany=lopinion.fr|data dostępu=2018-06-26|język=fr}}</ref>. Podjął pracę jako audytor w [[Rada Stanu (Francja)|Radzie Stanu]], organie opiniującym projekty aktów prawnych<ref name="bio">{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20170514095647/https://www.lehavre.fr/ma-ville/edouard-philippe-maire-du-havre|tytuł=Édouard Philippe, Maire du Havre|opublikowany=lehavre.fr|data dostępu=2017-05-14|język=fr}}</ref>. W czasie nauki uczestniczył w kampanii wyborczej [[Michel Rocard|Michela Rocarda]] z [[Partia Socjalistyczna (Francja)|Partii Socjalistycznej]]<ref name="parisien.fr">{{Cytuj stronę|url=http://www.leparisien.fr/elections/presidentielle/qui-est-edouard-philippe-nomme-a-matignon-par-emmanuel-macron-15-05-2017-6949746.php|tytuł=Qui est Edouard Philippe, nommé Premier ministre par Emmanuel Macron?|data=15 maja 2017|opublikowany=leparisien.fr|data dostępu=2017-05-16|język=fr}}</ref>. Wkrótce związał się z francuską centroprawicą, współpracując z merem Hawru [[Antoine Rufenacht|Antoine'em Rufenachtem]]<ref name="lp">{{Cytuj stronę|url=http://www.lepoint.fr/villes/edouard-philippe-de-a-a-z-16-12-2010-1278918_27.php|tytuł=Edouard Philippe de A à Z|data=16 grudnia 2010|opublikowany=lepoint.fr|data dostępu=2017-05-14|język=fr}}</ref>.
Od 2001 był zastępcą mera Hawru. Wstąpił do [[Unia na rzecz Ruchu Ludowego|Unii na rzecz Ruchu Ludowego]], w latach 2002–2004 pełnił funkcję jej dyrektora generalnego. Od 2005 praktykował jako adwokat w międzynarodowej [[kancelaria prawna|firmie prawniczej]] Debevoise & Plimpton LLP. W 2007 był członkiem gabinetu politycznego ministra [[Alain Juppé|Alaina Juppé]]. Od 2007 do 2010 był dyrektorem ds. publicznych w koncernie [[Orano|Areva]]<ref name="bio"/>.
