Alfred Zachariewicz: Różnice pomiędzy wersjami

|narodowość = [[Polacy|polska]]

|epoka = [[historyzm (architektura)|historyzm]]<br, />[[modernizm (architektura)|modernizm]]

|ważne dzieła = *dworzec [[Lwów (stacja kolejowa)|Lwów Główny]]

'''Alfred Zachariewicz''' (ur. [[26 sierpnia]] [[1871]] we [[Lwów|Lwowie]], zm. [[11 lipca]] [[1937]] w [[Warszawa|Warszawie]])<ref name=ND>[http://www.lwow.com.pl/naszdziennik/zachariewiczowie.html Piotr Czartoryski-Sziler, ''Julian i Alfred Zachariewiczowie - sławni architekci Lwowa'', "Nasz Dziennik"] {{lang|pl}} [dostęp 2012-04-12]</ref> – polski [[architekt]], przedstawiciel historyzmu i modernizmu.

Był synem prof. [[Julian Zachariewicz|Juliana Zachariewicza]]. Uczęszczał do różnych szkół średnich we Lwowie. Maturę zdał w 1890, po czym podjął studia na Wydziale Budownictwa [[Politechnika Lwowska|Szkoły Politechnicznej]] we Lwowie. Pod kierunkiem ojca zdobył gruntowne wyszkolenie zawodowe w dziedzinie architektury, budownictwa i inżynierii lądowej. Następnie studiował w [[Uniwersytet Techniczny w Wiedniu|Wyższej Szkole Technicznej]] w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Po powrocie do Lwowa pracował przez krótki czas na Politechnice. W 1903, jako "bardzo uzdolniony", zdał tzw. drugi egzamin państwowy. Już pod koniec [[XIX wiek|XIX w.]] wygrywał konkursy architektoniczne, został też wspólnikiem firmy architektoniczno-budowlanej prof. Jana Lewińskiego. Aktywnie uczestniczył w ówczesnych wielkich przedsięwzięciach architektoniczno-budowlanych we Lwowie (m.in. nieistniejący dziś słynny [[pasaż Mikolascha]] i [[Lwów Główny(stacja kolejowa)|główny dworzec kolejowy]]), zbudowanych w stylu [[Secesja (sztuka)|secesyjnym]]. Był także cenionym konstruktorem budowlanym.

Wraz z Józefem Sosnowskim założył firmę: Pierwsze Krajowe Przedsiębiorstwo Robót Żelazobetonowych. W swoim biurze projektował dużo żelbetowych mostów i konstrukcji różnych zakładów przemysłowych (jego dziełem są między innymi kesony żelbetowe na [[Wisła (miasto)|Wiśle]] pod [[Kraków|Krakowem]] i na [[Soła|Sole]] pod [[Oświęcim]]iem, most na [[San]]ie w [[Zarzecze (powiat niżański)|Zarzeczu]] koło [[Nisko|Niska]]<ref>J.A. Borzęcki, J. Myjak, ''Historia pewnego dworu (życiorysy rzek - San cz. VIII)'', name="Tygodnik Nadwiślański:0", 5, 1985, nr 39 (230), s. 7.</ref>, szereg monumentalnych obiektów, banków: Towarzystwo Kredytowe Ziemskie we Lwowie, Izba Przemysłowo-Handlowa we Lwowie, [[Lwów Główny(stacja kolejowa)|Dworzec Główny we Lwowie]], kilkanaście fabryk, rzeźni, chłodni, bekoniarni, szkół, gmachów publicznych i domów czynszowych, gmach PKO we Lwowie, gmach główny BGK w Warszawie, Drugi Dom Techników we Lwowie). O jego osiągnięciach pisano z uznaniem w wielu fachowych pismach krajowych i zagranicznych. Został jednym ze wspólników fabryki cukierniczej „Dr. [[Jan Rucker]] i Sp.” we Lwowie<ref>{{Cytuj pismo | tytuł name=":1" Dział ekonomiczny. Lwów fabryczny (Fabryka czekolady i cukrów dr. Ruckera i Sp.) | czasopismo = [[Słowo Polskie (Lwów)|Słowo Polskie]] | strony = 9 | data = Nr 561 z 10 grudnia 1906 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=196376}}</ref>.

{{Przypisy}}|

* [http://www.lwow.com.pl/naszdziennik/zachariewiczowie.html Piotr Czartoryski-Sziler, ''Julian i Alfred Zachariewiczowie -– sławni architekci Lwowa'', "Nasz Dziennik"] {{lang|pl}} [dostęp 2012-04-12]

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Zachariewicz, Alfred}}