Albert Camus: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
różne poprawki |
|||
Linia 6:
|opis grafiki =
|pełne imię i nazwisko =
|data urodzenia =
|miejsce urodzenia = [[Dréan|Mondovi]]
|data śmierci =
|miejsce śmierci = [[Villeblevin]]
|narodowość = algierska<br />francuska
|język = francuski
|Alma Mater = Uniwersytet w Algierze
|dziedzina sztuki = [[
|epoka =
|muzeum artysty =
Linia 30:
|www =
}}
'''Albert Camus''' /{{IPA|albɛʀ kamy}}/ (ur. [[7 listopada]] [[1913]] w [[Dréan|Mondovi]], zm. [[4 stycznia]] [[1960]] w [[Villeblevin]]) – francuski<ref>{{Cytuj stronę|url=https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Camus-Albert;3882957.html|tytuł=Camus Albert|opublikowany=encyklopedia.pwn.pl|data dostępu=2018-02-02}}</ref> pisarz, dramaturg, eseista i reżyser teatralny. Urodzony w [[Algieria|Algierii]],
== Życiorys ==
=== Pochodzenie ===
Albert Camus urodził się w rodzinie potomków europejskich osadników w Algierii. Wychował się w biednej, niepiśmiennej rodzinie żyjącej na przedmieściach stolicy kraju, [[Algier]]u. Jego matka, Catherine, była z pochodzenia [[Katalonia|Katalonką]]. Jej rodzina wyemigrowała do
Ojciec pisarza
=== Wykształcenie ===
Albert Camus zdobył wykształcenie dzięki wychowawcy, który po długich staraniach uzyskał dla niego stypendium naukowe. Duże znaczenie miała w jego życiu znajomość z profesorem Louisem Germainem, który zachęcał młodego Alberta do nauki i podsuwał mu klasyczne dzieła literatury (pod wpływem jednej z tych lektur – ''Żywotów Cezarów'' [[Swetoniusz]]a
=== Zainteresowania ===
Kilka lat później zaczęły się jego pierwsze związki z polityką i dziennikarstwem. Na krótko wstąpił do [[Francuska Partia Komunistyczna|Francuskiej Partii Komunistycznej]], z której został jednak wydalony z powodu zbyt dużej różnicy zdań. Od 1937 do 1940 pracował jako dziennikarz w antykolonialnym dzienniku ''Alger Républicain''.
Mniej więcej w tym samym okresie rozpoczęła się jego przygoda z teatrem. W 1936 wraz z przyjaciółmi założył bowiem „Théâtre du Travail” (Teatr Pracy), którego pierwsze przedstawienie (grano wówczas ''Czas pogardy'' [[André Malraux]]; później wystawiano tam [[Ajschylos]]a, [[Maksim Gorki|Gorkiego]] i innych) okazało się wielkim sukcesem. Po jego rozwiązaniu Camus założył kolejny teatr o nazwie „L’Équipe”.
=== Emigracja z Afryki ===
Camus
W 1947 ostatecznie odciął się od dziennikarstwa i polityki, by móc w pełni oddać się teatrowi i pisarstwu. Wyjątek stanowi zbiór esejów ''Człowiek zbuntowany'', w którym – wbrew modzie panującej wśród francuskich intelektualistów – poddał surowej krytyce [[stalinizm]] i ujawnił mało znane na Zachodzie fakty dotyczące masowych zbrodni komunistycznych w ZSRR.
Linia 56 ⟶ 54:
W 1957 otrzymał [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie literatury|literacką Nagrodę Nobla]] za „ogromny wkład w literaturę, ukazującą znaczenie ludzkiego sumienia”. We Francji, gdzie Camus zyskał ogromną popularność, pisarz był pod koniec życia stale atakowany – za brak reakcji na wojnę w ojczystej Algierii, za brak zaangażowania lewicowego, za niemoralność jego książek.
Trzy lata po otrzymaniu Nagrody Nobla Camus – w wieku 46 lat – zginął w wypadku samochodowym, gdy wracał do Paryża wraz z przyjacielem i wydawcą [[Michel Gallimard|Michelem Gallimardem]]
== Twórczość ==
Linia 80 ⟶ 78:
Po angielskim wydaniu „Innego Świata” z przedsłowiem Bertranda Russela w 1951 roku, do paryskiego wydawnictwa Gallimard został wysłany maszynopis powieści, który trafił w ręce Alberta Camus, pracującego w tamtym czasie w wydawnictwie jako lektor.
Książka została przez wydawnictwo odrzucona. Jak podkreśla córka pisarza, Catherine Camus w rozmowie z Piotrem Kieżunem, stało się to jednak za sprawą André Malraux, a nie Alberta Camus, który twórczość polskiego pisarza uważał sobie za bliską oraz sprzeciwiał się niewydaniu francuskiego przekładu<ref>{{Cytuj |tytuł = Ojciec był osobą zbyt namiętną, by żyć samotnie
== Dzieła (chronologicznie) ==
Linia 87 ⟶ 85:
* ''Gody'' (''Noces'', 1939) – eseje
* ''Mit Syzyfa'' (''Le Mythe de Sisyphe'', 1942) – esej
*
* ''Nieporozumienie'' (''Le Malentendu'', 1944) – dramat
* ''Listy do przyjaciela Niemca'' (''Lettres à un ami allemand'', 1945) – esej
*
* ''Stan oblężenia'' (''L’État de siège'', 1948) – dramat
* ''[[Sprawiedliwi]]'' (''Les Justes'', 1950) – dramat
* ''[[Człowiek zbuntowany]]'' (''L’Homme révolté'', 1951) – esej
* ''Lato'' (''L’Été'', 1954) – eseje i szkice z lat 1939–1953.
*
* ''Wygnanie i królestwo'' (''L’Exil et le royaume'', 1957) – nowele
*
*
*
== Przypisy ==
Linia 108 ⟶ 106:
* [[Joanna Guze]], ''Albert Camus: los i lekcja'', [[Zeszyty Literackie]], Warszawa 2004, {{ISBN|83-917979-8-8}}.
* [[Justyna Sobolewska]], ''Komu Camus,'' „[[Polityka (tygodnik)|Polityka]]”, nr 2/2010.
* {{Cytuj książkę|autor = Waleria Szydłowska |tytuł = Camus |data = 2002 |isbn = 83-214-1282-3 |miejsce = Warszawa |wydawca = Wiedza Powszechna |oclc = 749294971}}
== Linki zewnętrzne ==
|