|
[[Plik:Elton John Bernie Taupin 1971.JPG|mały|240px|Elton John (po prawej) i [[Bernie Taupin]], 1971]]
[[Plik:Elton john cher show 1975.JPG|mały|240px|Elton John, 1975]]
W wieku 15 lat Dwight został weekendowym pianistą pobliskiego pubu Northwood Hills, gdzie grał utwory [[muzyka country|country]] z repertuaru [[Jim Reeves (amerykański piosenkarz)|Jima Reevesa]] (''Henp. „He'll Have to Go''Go”), irlandzkie piosenki takie(np. jak ''When„When Irish Eyes Are Smiling''Smiling”), stare pubowe szlagiery jak(np. ''Roll„Roll Out the Barrel''Barrel”), a oraztakże własneautorskie utwory.
W 1964 roku poznał wokalistę [[Long John Baldry|Longa Johna Baldry'ego]] i [[saksofon]]istę [[Elton Dean|Eltona Deana]] (później związanego m.in. z [[Soft Machine]]) i, z nimiktórymi uformował swój pierwszy zespół [[Bluesology]]. Wkrótce znudziło mu się granie muzyki soulowej w Bluesology i przez ogłoszenie prasowe wytwórni Liberty, szukającej nowych talentów, poznał [[Bernie Taupin|Berniego Taupina]], który został jego tekściarzem i jest nim do dziś jako autor tekstów niemal wszystkich piosenek Eltona Johna.
7 maja 1968 roku Reginald Kenneth Dwight oficjalnie zmienił nazwisko na Elton John (Elton po saksofoniście Eltonie Deanie, a John po Long Johnie Baldrym)<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = |imię = | tytuł = Change of name | url = http://www.london-gazette.co.uk/issues/45571/pages/403 | czasopismo = The London Gazette |adres czasopisma = | wolumin = 45571 | wydanie = | strony = 403 | rok = 1972 | miesiąc = styczeń | issn = | pmid = | data dostępu = 2009-09-13}}</ref>,. aW już rok później1969 wydał swój pierwszy, solowy album studyjny, zatytułowany ''[[Empty Sky]]''. Płyta została ciepło przyjęta przez krytyków, ale nie odniosła sukcesu komercyjnego. Natomiast kolejny album ''Elton John'' (1970) stał się wielkim hitem, tak jak i utwór ''[[Your Song]]'', który skutecznie wypromował macierzystą płytę, która to jako pierwsza zdobyła za Oceanem tytuł złotej. Następne albumy biły rekordy popularności, zwłaszcza w [[Stany Zjednoczone|USA]]. W połowie lat 70. artysta zaczął szokować na koncertach – zarówno strojem, jak i zachowaniem.
=== Lata 70. ===
W połowie lat 70. Elton John zaczął szokować na koncertach – zarówno strojem, jak i zachowaniem. W 1970 wydał swój drugi album, zatytułowany po prostu ''[[Elton John (album)|Elton John]]''. Był to jego pierwszy album, który został wydany w Ameryce W 2003 został sklasyfikowany na 468. miejscu listy „[[Lista 500 utworów wszech czasów magazynu Rolling Stone|500 albumów wszech czasów]]” magazynu „Rolling Stone”, a w 2004 został zremasterowany na wielokanałowe Super Audio CD. Płyta znalazła się na szczytach list przebojów na całym świecie i uzyskała status złotej płyty w USA. Był promowany przez singiel „[[Your Song]]”, który stał się międzynarodowym przebojem.
==== [[Empty Sky]] ; [[Elton John (album)|Elton John]] ====
W roku 1970 brytyjski kompozytor wydał płytę nazwaną swoim własnym imieniem – [[Elton John (album)|Elton John]]. Był to pierwszy album muzyka, który został wydany w Ameryce, przez co wielu uważa go za debiut, gdyż Empty Sky nie zostało wydane za oceanem przed 1975. Płyta zawiera utwór [[Your Song]], który okazał się przełomowym w karierze pianisty, a także pomógł mu ustabilizować karierę. W 2003 album został sklasyfikowany na 468. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone. W 2004 album został zremasterowany na wielokanałowe Super Audio CD. Natomiast utwór "Your Song" uważany jest za jeden z najważniejszych utworów w karierze muzyka i za jedną z najbardziej znanych i najlepszych miłosnych melodii wszech czasów{{doprecyzuj|przez kogo?|data=2016-01}}. Płyta znalazła się na szczytach list przebojów na całym świecie i uzyskała status złotej płyty w Stanach Zjednoczonych.
W 1971 wydał wydał album, zatytułowany ''[[Tumbleweed Connection]]'', który również był notowany na listach przebojów pomimo, iż nie zawierał znaczących hitów. Płyta uzyskała status platynowej w USA. W 2003 została sklasyfikowana na 463. miejscu listy „500 albumów wszech czasów” magazynu [[Rolling Stone]]. Również w 1971 John wydał czwarty album, zatytułowany ''[[Madman Across the Water]]'', który charakteryzuje się mocną, lekko psychodeliczną, muzyką [[soft rock]]ową. Do największych przebojów z danej płyty należą piosenki „Tiny Dancer” (ballada dedykowana pierwszej żonie Berniego Taupina) i „Levon” (piosenka o chłopcu urodzonym w Święta Bożego Narodzenia). Album uzyskał status podwójnej złotej płyty w USA i był notowany na listach przebojów na całym świecie.
==== [[Tumbleweed Connection]] ====
Kolejny album Eltona Johna [[Tumbleweed Connection]] wydany w 1971 roku również był notowany na listach przebojów pomimo, iż nie zawierał znaczących hitów. Płyta uzyskała status platynowej w USA.
W 2003 album został sklasyfikowany na 463. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu [[Rolling Stone]].
W styczniu 1972 we francuskich miejscowościach Château d'Hérouville i w Pontoise zrealizował nagrania do piątego albumu, zatytułowanego ''[[Honky Château]]'', który ukazał się w maju 1972. Był jego pierwszą płytą zawierającą elementy [[rock]]a. W 2003 płyta zajęła 357. miejsce na liście „500 albumów wszech czasów” magazynu Rolling Stone. Album promowany był przez single „Honky Cat” i „Rocket Man (I Think It’s Going to Be a Long, Long Time)”.
==== [[Madman Across the Water]] ====
Czwarty studyjny album muzyka charakteryzuje się mocną lekko psychodeliczną muzyką soft rockową – [[Madman Across the Water]] (wydany w 1971 r.). "Madman Across the Water", miała początkowo być wydana na poprzednim albumie Eltona – Tumbleweed Connection. Ostatecznie nie została tam zamieszczona i posłużyła jako utwór tytułowy kolejnego albumu. Poprzednia wersja utworu (z sesji do Tumbleweed Connection) nadal jest możliwa do znalezienia, zwłaszcza na Tumbleweed Connection wersji CD. Kiedy "Madman..." został wydany na nowo w ramach kolekcji 'The Classic Years', był pierwszym, który nie zawierał żadnych utworów dodatkowych. Do największych przebojów z danej płyty należą między innymi: "Tiny Dancer" – ballada dedykowana pierwszej żonie Berniego Taupina, charakteryzująca się wpadającą w ucho przygrywką na fortepianie, kolejny przebój z płyty – Levon. Piosenka o chłopcu urodzonym w Święta Bożego Narodzenia. Elton John wraz ze swoim partnerem Davidem Furnishem dali tak na trzecie imię swojemu synowi (Zachary Jackson Levon Furnish-John) właśnie z powodu jego urodzenia w Boże Narodzenie. [[Madman Across the Water]] uzyskała status podwójnej złotej płyty złotem w Stanach Zjednoczonych i również była notowana na listach przebojów na całym świecie.
Płyta powszechnie uznana jest za jedną z lepszych płyt z całego dorobku muzycznego artysty, także dlatego, że zawiera jeden z największych hitów Brytyjczyka – "Rocket Man (I Think It's Going to Be a Long, Long Time)". W kolejnych latach artysta wydawał rocznie po co najmniej jednej płycie, a wszystkie dostawały status złotej płyty albo platynowej płyty i były notowane na szczyty list przebojów na całym świecie. ▼==== Honky Château ====
[[Honky Château]] – piąty studyjny album brytyjskiego muzyka Eltona Johna, wydany w roku 1972. W 2003 zajął 357. miejsce na liście pięciuset największych albumów wszech czasów opublikowanej przez magazyn Rolling Stone. Album powstał w styczniu 1972 roku we Francji w miejscowościach Château d'Hérouville i w Pontoise. Wydany w Wielkiej Brytanii 19 maja 1972, a w USA tydzień później. Jest to pierwszy album od czasów debiutanckiego Empty Sky, na którym nie występują instrumenty strunowe (z wyjątkiem obecności skrzypka Jean-Luc Ponty w utworach "Mellow" i "Amy"). Płyta jest również początkiem stylu rockowego w twórczości Eltona Johna.
Pierwszy utwór "Honky Cat" jest utrzymany w stylu nowoorleańskiego funky. Wspomina o artystach takich jak Dr. John i Allen Toussaint. Występuje tu czteroosobowy zespół grający na rogu.
▲Płyta powszechnie uznana jest za jedną z lepszych płyt z całego dorobku muzycznego artysty, także dlatego, że zawiera jeden z największych hitów Brytyjczyka – "Rocket Man (I Think It's Going to Be a Long, Long Time)". W kolejnych latach artysta wydawał rocznie po co najmniej jednej płycie, a wszystkie dostawały status złotej płyty albo platynowej płyty i były notowane na szczyty list przebojów na całym świecie.
W maju 1973 zaczął pracę nad kolejną płytą. Pierwotnie nagrywał w studiu na Jamajce (nagrał tam piosenkę „Saturday Night (Alright for Fighting)”), jednak z powodu słabych warunków tam panujących kontynuował ją we Francji. Album, zatytułowany ''[[Goodbye Yellow Brick Road]]'', ukazał się 5 października 1973 i zawierał przeboje, takie jak „Bennie and the Jets”, „Candle in the Wind”, „Goodbye Yellow Brick Road” i„ Saturday Night's Alright for Fighting”. Płyta została odnotowana na pierwszych miejscach list przebojów w Niemczech, Austrii, Kanadzie i USA, a w 2003 została sklasyfikowana na 91. miejscu listy „500 albumów wszech czasów” magazynu Rolling Stone.
==== [[Goodbye Yellow Brick Road]] ====
W latach 70 Elton John nagrał swój najlepszy i powszechnie najbardziej doceniany album – [[Goodbye Yellow Brick Road]] Początkowo album miał być nagrany na Jamajce, jednak ze względu na słabe warunki tam panujące, płyta została nagrana we Francji. Pierwszą piosenką nagraną do albumu jest Saturday Night (Alright For Fighting), jest to jedyna piosenka Eltona nagrana na Jamajce, nie została umieszczona na płycie, Elton wraz z zespołem musieli nagrać ją jeszcze raz. Jak powiedział potem Elton:
{{cytat|Elton o piosence Saturday Night nagranej na Jamajce:|''Sounded like it had been recorded on the worst transistor radio''}}
Muzyka Eltona Johna cały czas się zmieniała. W latach 70. dominował w niej fortepian i gitara. Z okresu lekkiego popowego [[Glam rock|glamour rocka]] pochodzi kiczowaty wizerunek artysty, z którym jest najczęściej kojarzony. Zahaczając o styl [[disco]] w końcu lat 70. i [[Nowa fala (muzyka)|nową falę]] w początku osiemdziesiątych, John stał się piosenkarzem zrównoważonego [[muzyka pop|popu]] dla dorosłych. W latach 80. uległ modzie na dźwięki syntetyczne, zaczął też komponować bardziej dynamiczne piosenki , jak ''Inp. „I'm Still Standing''Standing”. W28 latachczerwca 90.1986 uwydatniłwystąpił swójgościnnie głosna wpożegnalnym balladach,koncercie zzespołu których[[Wham!]] wielena stałolondyńskim się[[Stadion przebojami.Wembley Niezmienny(1923)|stadionie wWembley]], jegośpiewając twórczościz pozostaje[[George fortepianMichael|George'em Michaelem]] piosenkę „[[Candle in the Wind]]”. ▼
W latach 90. uwydatnił swój głos w balladach, z których wiele stało się przebojami. 20 kwietnia 1992 wziął udział w koncercie ''The Freddie Mercury Tribute Concert'', poświęconym pamięci [[Freddie Mercury|Freddiego Mercury’ego]], śpiewając solowo piosenkę „[[The Show Must Go On]]” i „[[Bohemian Rhapsody]]” w duecie z [[Axl Rose|Axlem Rosem]]. W [[1992 w muzyce|1992]] został wprowadzony (wraz z Berniem Taupinem) do [[Songwriters Hall of Fame]], a [[1994 w muzyce|dwa lata później]] – do [[Rock and Roll Hall of Fame]].
Album zawiera takie przeboje jak: Bennie And The Jets, Candle in The Wind, Goodbye Yellow Brick Road, Saturday Night's Alright For Fighting uznawane za swego rodzaju "wizytówki" artysty. Płyta została odnotowana na pierwszych miejscach list przebojów w Niemczech, Austrii, Kanadzie i w Stanach Zjednoczonych. W 2003 album został sklasyfikowany na 91. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone. Piosenka z tej płyty [[Candle in the Wind]], lecz z nowym tekstem Berniego Taupina, została zaśpiewana przez Eltona Johna na pogrzebie Księżnej Diany w 1997 r.
*W marcu 1995 wraz z [[Tim Rice|Timem Rice’em]] otrzymał [[Nagroda Akademii Filmowej|Oscara]] za piosenkę „[[Can You Feel the Love Tonight?]]”, którą nagrał na potrzeby ścieżki filmowej do filmu animowanego ''[[Król Lew]]''. W tym samym roku odebrał statuetkę [[Polar Music Prize]] [[Szwedzka Królewska Akademia Muzyczna|Szwedzkiej Akademii Muzycznej]]. 27 lutego 1996 r. w Pałacu Buckingham w Londynie odebrał [[Order Imperium Brytyjskiego]], przyznany mu przez [[Elżbieta II|królową Elżbietę II]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://news.bbc.co.uk/2/hi/special_report/for_christmas/_new_year/new_year_honours/43509.stm | tytuł = Life Peers to Order of the Companion of Honour | autor = | data = 1997-12-31 | data dostępu = 2009-09-13 | język = en}}</ref> . W 1996 otrzymał nagrodę [[Królewska Akademia Muzyczna (Wielka Brytania)|Royal Academy of Music]] jako jedyny w historii kompozytor muzyki rozrywkowej. ▼
▲Muzyka Eltona Johna cały czas się zmieniała. W latach 70. dominował w niej fortepian i gitara. Z okresu lekkiego popowego [[Glam rock|glamour rocka]] pochodzi kiczowaty wizerunek artysty, z którym jest najczęściej kojarzony. Zahaczając o styl [[disco]] w końcu lat 70. i [[Nowa fala (muzyka)|nową falę]] w początku osiemdziesiątych, stał się piosenkarzem zrównoważonego [[muzyka pop|popu]] dla dorosłych. W latach 80. uległ modzie na dźwięki syntetyczne, zaczął też komponować bardziej dynamiczne piosenki jak ''I'm Still Standing''. W latach 90. uwydatnił swój głos w balladach, z których wiele stało się przebojami. Niezmienny w jego twórczości pozostaje fortepian.
* Rok 1997 był dla artystyniego trudny ze względu na śmierć jego bliskich przyjaciół: włoskiego projektanta mody [[Gianni Versace|Gianniego Versace]] , włoskiego projektanta mody i [[Diana (księżna Walii)| Księżnejksiężnej Diany]]. PiosenkaNa ''jej pogrzebie zaśpiewał nową wersję piosenki „[[Candle in the Wind 97]] '',” zaśpiewana– przez[[Candle Eltonain nathe pogrzebieWind Diany1997]]”, która została umieszczonawydana jakona singelsinglu wrazzawierającym zrównież piosenkamipiosenki "Something„Something About The Way You Look Tonight"Tonight” i "You„You Can Make History (Young Again) "”. Wydana 13 września 1997 płytkasingiel stałastał się najszybciej sprzedającym się singlem w Wielkiej Brytanii, dziękisprzedając sie w 650 tys. kopiom sprzedanymegzemplarzach w Królestwiedniu tylkopremiery pierwszegooraz dnia iw ponad 1,5 mln egzemplarzysztuk w ciągu pierwszego tygodnia od wydania. Singel przez pięć tygodni zajmował pierwsze miejsce pierwszena przezbrytyjskiej pięćliście tygodniprzebojów. W sumie został sprzedany w liczbie 4 .77,8 milionówmln egzemplarzy naw Wyspach,Wielkiej Brytanii (pobijając tym samym ustanowiony 13 lat wcześniej rekord singla Band Aid "„[[Do They Know It'sIt’s Christmas? " i]]”), stając się najlepiej sprzedawanym singlem w Wielkiej Brytanii. W USA oddźwięk był podobnykraju. Był to również siódmy z kolei album muzyczny w historii, który zadebiutował jako numer 1 ina listach przebojów w USA, gdzie został sprzedany w nakładzie ponad milionamilionowym kopiinakładzie w ciągupierwszym pierwszegotygodniu tygodniaod premiery. PozycjęNa pierwsząszczycie utrzymywał przez 14 tygodni ., Wsprzedał sumiesię w Stanach Zjednoczonych został sprzedanysumie w ponad 11 milionowym nakładzie . Ten najlepiej sprzedający się singel w USA, uzyskałuzyskując status jedenastokrotnej platynowej płyty. To czyni "Candle In The Wind 1997"Został jedyną płytą w StanachUSA sprzedaną w ponad dziesięciomilionowym nakładzie oraz pierwszym i jedynym diamentowym singlem w dziejach. PłytaSingiel odniosłaodniósł sukces w wielu innych krajach .: Ww Kanadzie spędziłaspędził trzy lata w zestawieniu top 20 , z (46 tygodniamitygodni na szczycie listy .), Nasprzedał całymsię globie sprzedanow ponad 33 milionymln kopii,nakładzie czyniącna tymcałym samymświecie, singelzostając drugim najlepiej sprzedającym się singlem w historii (po ''„[[White Christmas]] ''” [[Bing Crosby|Binga Crosby'ego]] z 1942 r.) . Obliczono, że w szczytowym momencie w ciągu sekundy na całej Ziemi sprzedawano średnio po 6 kopii płyty. Elton John , wszyscywraz muzycy,z którzypozostałymi przyczynilitwórcami się do powstania tego wydawnictwa, ai takżewytwórnią kompaniewydającą płytowesingiel zrzekły się wszelkich profitów płynących zez sprzedażyjego singlasprzedaży, przekazując całe dochody na rzecz fundacjiFundacji Diana,księżnej Princess of Wales Memorial FundDiany. ▼
1 stycznia 1998 królowa [[Elżbieta II]] nadała Johnowi [[szlachta|szlachectwo]] za promocję kultury brytyjskiej w świecie. Uroczystość odbyła się 24 lutego<ref>[http://web.archive.org/web/20130810080802/http://www.eltonjohn.com/about/bio.jsp Elton John – a biography]</ref>. 25 lutego 1998 piosenkarz zdobył piątą [[nagroda Grammy|nagrodę Grammy]] w kategorii „Najlepszy męski wykonawca popowy” za piosenkę „[[Candle in the Wind]]”. W tym samym roku odebrał również nagrodę magazynu „[[Billboard (tygodnik)|Billboard]]” i [[American Music Awards|American Music Award]] w kategorii „Najlepszy dojrzały wykonawca męski”. W tym samym roku przeżył śmierć kolejnych bliskich znajomych ([[Tammy Wynette]], [[Linda McCartney]] i [[Frank Sinatra]]), a także zakończył wieloletnią współpracę z menedżerem [[John Reid (menadżer muzyczny)|Johnem Reidem]]. Skomponował również muzykę do dwóch musicali wytwórni [[The Walt Disney Company|Disneya]], która po sukcesie ścieżki dźwiękowej filmu ''[[Król Lew]]'' zaproponowała jemu i [[Tim Rice|Timowi Rice'owi]] stałą współpracę: do musicalowej wersji ''Króla Lwa'' (przedstawienie zdobyło sześć nagród [[Tony Award|Tony]]) i do musicalu ''[[Aida (musical)|Aida]]''.
Ważniejsze wydarzenia z tego okresu:
* 28 czerwca 1986 r. na pożegnalnym koncercie zespołu [[Wham!]] na londyńskim [[Stadion Wembley (1923)|stadionie Wembley]] w Londynie Elton John wystąpił gościnnie, śpiewając z [[George Michael|George'em Michaelem]] piosenkę ''[[Candle in the Wind]]''.
* 20 kwietnia 1992 r. wziął udział w koncercie The [[Freddie Mercury]] Tribute Concert, poświęconym pamięci Freddiego Mercury'ego. Z [[Axl Rose|Axlem Rose]] wykonał ''[[Bohemian Rhapsody]]'' i solo ''[[The Show Must Go On]]''.
* W [[1992 w muzyce|1992]] r. został wprowadzony (wraz z Berniem Taupinem) do [[Songwriters Hall of Fame]].
* W [[1994 w muzyce|1994]] r. został wprowadzony do [[Rock and Roll Hall of Fame]].
* W marcu 1995 roku Elton John i Tim Rice otrzymali Oscara za piosenkę ''Can You Feel the Love Tonight'' z filmu ''[[Król Lew]]''.
* W [[1995 w muzyce|1995]] roku otrzymał nagrodę [[Polar Music Prize]] [[Szwedzka Królewska Akademia Muzyczna|Szwedzkiej Akademii Muzycznej]].
▲* 27 lutego 1996 r. w Pałacu Buckingham w Londynie odebrał [[Order Imperium Brytyjskiego]], przyznany mu przez królową<ref>{{cytuj stronę | url = http://news.bbc.co.uk/2/hi/special_report/for_christmas/_new_year/new_year_honours/43509.stm | tytuł = Life Peers to Order of the Companion of Honour | autor = | data = 1997-12-31 | data dostępu = 2009-09-13 | język = en}}</ref>.
* W 1996 roku otrzymał nagrodę [[Królewska Akademia Muzyczna (Wielka Brytania)|Royal Academy of Music]] jako jedyny w historii kompozytor muzyki rozrywkowej.
▲* Rok 1997 był dla artysty trudny ze względu na śmierć jego bliskich przyjaciół: [[Gianni Versace|Gianniego Versace]], włoskiego projektanta mody i [[Diana (księżna Walii)|Księżnej Diany]]. Piosenka ''[[Candle in the Wind 97]]'', zaśpiewana przez Eltona na pogrzebie Diany, została umieszczona jako singel wraz z piosenkami "Something About The Way You Look Tonight" i "You Can Make History (Young Again)". Wydana 13 września 1997 płytka stała się najszybciej sprzedającym się singlem w Wielkiej Brytanii, dzięki 650 tys. kopiom sprzedanym w Królestwie tylko pierwszego dnia i ponad 1,5 mln egzemplarzy w ciągu pierwszego tygodnia. Singel zajmował miejsce pierwsze przez pięć tygodni. W sumie został sprzedany w liczbie 4.77 milionów egzemplarzy na Wyspach, pobijając tym samym ustanowiony 13 lat wcześniej rekord singla Band Aid "Do They Know It's Christmas?" i stając się najlepiej sprzedawanym singlem w Wielkiej Brytanii. W USA oddźwięk był podobny. Był to siódmy z kolei album muzyczny w historii, który zadebiutował jako numer 1 i został sprzedany w nakładzie ponad miliona kopii w ciągu pierwszego tygodnia. Pozycję pierwszą utrzymywał przez 14 tygodni. W sumie w Stanach Zjednoczonych został sprzedany w ponad 11 milionowym nakładzie. Ten najlepiej sprzedający się singel w USA uzyskał status jedenastokrotnej platynowej płyty. To czyni "Candle In The Wind 1997" jedyną płytą w Stanach sprzedaną w ponad dziesięciomilionowym nakładzie oraz pierwszym i jedynym diamentowym singlem w dziejach. Płyta odniosła sukces w wielu innych krajach. W Kanadzie spędziła trzy lata w zestawieniu top 20, z 46 tygodniami na szczycie listy. Na całym globie sprzedano ponad 33 miliony kopii, czyniąc tym samym singel drugim najlepiej sprzedającym się singlem w historii (po ''[[White Christmas]]'' [[Bing Crosby|Binga Crosby'ego]] z 1942 r.). Obliczono, że w szczytowym momencie w ciągu sekundy na całej Ziemi sprzedawano średnio po 6 kopii płyty. Elton John, wszyscy muzycy, którzy przyczynili się do powstania tego wydawnictwa, a także kompanie płytowe zrzekły się wszelkich profitów płynących ze sprzedaży singla, przekazując całe dochody na rzecz fundacji Diana, Princess of Wales Memorial Fund.
* 1 stycznia 1998 r. Królowa [[Elżbieta II]] nadała Eltonowi [[szlachta|szlachectwo]] za promocję kultury brytyjskiej w świecie. Uroczystość odbyła się 24 lutego<ref>[http://web.archive.org/web/20130810080802/http://www.eltonjohn.com/about/bio.jsp Elton John – a biography]</ref>.
* 25 lutego 1998 r. zdobył swoją piątą [[nagroda Grammy|nagrodę Grammy]] w kategorii najlepszy męski wykonawca popowy za piosenkę ''[[Candle in the Wind]]'' – w jednym roku zdobył 3 najważniejsze nagrody amerykańskiego przemysłu muzycznego, pozostałe to nagroda magazynu [[Billboard (tygodnik)|Billboard]] (ang. Billboard Magazine Award) i [[American Music Awards|American Music Award]] w kategorii najlepszy dojrzały wykonawca męski.
* W 1998 r. odeszli kolejni znajomi Eltona: [[Tammy Wynette]], [[Linda McCartney]] i [[Frank Sinatra]]. Sam Elton pokłócił się ze swoim wieloletnim menedżerem [[John Reid (menadżer muzyczny)|Johnem Reidem]], kończąc z nim współpracę.
* Również w 1998 r. Elton skomponował muzykę do dwóch musicali wytwórni [[The Walt Disney Company|Disneya]], która po sukcesie ścieżki dźwiękowej filmu ''[[Król Lew]]'' zaproponowała jemu i [[Tim Rice|Timowi Rice'owi]] stałą współpracę: do musicalowej wersji ''Króla Lwa'' (przedstawienie zdobyło 6 nagród [[Tony Award|Tony]]) i do musicalu ''[[Aida (musical)|Aida]]''.
== Życie osobiste ==
| 