Toomas Hendrik Ilves: Różnice pomiędzy wersjami

W latach 80. pracował jako dziennikarz w [[Radio Wolna Europa|Radiu Wolna Europa]]. Po odzyskaniu przez Estonię niepodległości był ambasadorem w [[Stany Zjednoczone|USA]], [[Kanada|Kanadzie]] i [[Meksyk]]u. W latach 1996–1998 po raz pierwszy sprawował urząd ministra spraw zagranicznych. W 1998 wstąpił do partii agrarnej, przekształconej w partię ludową Rahvaerakond (której przewodniczył w latach 1998–1999<ref>{{Cytuj stronę|url=http://zarate.eu/estonia.htm|tytuł=Leaders of Estonia|opublikowany=zarate.eu|data dostępu=2017-10-03|język=en}}</ref>), przy udziale której powstał blok wyborczy Umiarkowani i następnie [[Partia Socjaldemokratyczna (Estonia)|Estońska Partia Umiarkowanych]]. W wyborach w 1999 Toomas Hendrik Ilves uzyskał mandat do [[Zgromadzenie Państwowe|Riigikogu]], wkrótce ponownie stanął na czele ministerstwa spraw zagranicznych w koalicyjnym [[drugi rząd Marta Laara|rządzie Marta Laara]]. Funkcję tę pełnił do 2002, powracając do pracy w Zgromadzeniu Państwowym. Rok wcześniej został przewodniczącym swojego ugrupowania (w 2003 przekształconego w Partię Socjaldemokratyczną), ustąpił już w 2002 po porażce w wyborach samorządowych.

 

 

23 września 2006 został wybrany na [[Lista głów państwa Republiki Estonii|prezydenta Estonii]] z poparciem socjaldemokratów, [[Estońska Partia Reform|Estońskiej Partii Reform]] i [[Związek Ojczyźniany i Res Publica|konserwatystów]]. W kolegium elektorskim, zwołanym po nieudanych głosowaniach w parlamencie, otrzymał 174 głosy, pokonując urzędującego prezydenta [[Arnold Rüütel|Arnolda Rüütela]] (162 głosy)<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.baltictimes.com/news/articles/16418/|tytuł=Ilves defeats Ruutel 174–162|opublikowany=baltictimes.com|data=25 września 2006|język=en|data dostępu=2011-08-30}}</ref>.