Artur Axmann: Różnice pomiędzy wersjami

W dniu 1 maja 1940 roku został zastępcą Reichsjugendführera [[Baldur von Schirach|Baldura von Schiracha]], a 8 sierpnia jego następcą. Rozwijał militarną organizację HJ i przekształcił Służby Patrolowe HJ w organizację rekrutacyjną dla potrzeb [[Waffen-SS]]. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] stracił prawą rękę jako żołnierz w 23 Dywizji Piechoty w kampanii rosyjskiej w 1941 roku.<ref>{{Cytuj |autor = Charles Hamilton, |tytuł = Leaders & Personalities of the Third Reich, Vol. 1. |data = 1984 |miejsce = San Jose, CA |wydawca = R. James Bender Publishing.}}</ref>.

W ostatnich tygodniach wojny dowodził jednostkami HJ walczącymi w bitwie o Berlin, które były częścią [[Volkssturm]]u, na wzgórzach [[Bitwa o wzgórza Seelow|Seelow]]. Po śmierci [[Adolf Hitler|Hitlera]] opuścił wraz z [[Martin Bormann|Martinem Bormannem]] bunkier i uciekł z Berlina. Uznany oficjalnie za zmarłego, ukrywał się nierozpoznany pod nazwiskiem Erich Siewert w [[Meklemburgia|Meklemburgii]]-Pomorzu Przednim, aż do aresztowania w grudniu 1945 roku w [[Lubeka|Lubece]], po tym, jak podjął kontakt z dawnymi działaczami HJ i NSDAP.