Wolni Strzelcy i Partyzanci Francuscy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Upamiętnienie i odniesienia w kulturze: drobne techniczne |
drobne techniczne |
||
Linia 25:
'''Wolni Strzelcy i Partyzanci''', ewentualnie '''Wolni Strzelcy i Partyzanci Francuscy''' ([[język francuski|fr.]] ''Francs-tireurs et partisans'' i ''Francs-tireurs et partisans français''), w skrócie '''FTP''' i '''FTPF''' – związana z ruchem [[komunizm|komunistycznym]] największa organizacja [[Francuski ruch oporu|francuskiego Ruchu Oporu]], w 1944 współtworzyła [[Francuskie Siły Wewnętrzne]] (FFI).
[[Plik:Flag of Forces Françaises de l'Intérieur (FFI).png|thumb|Symbol [[Francuskie Siły Wewnętrzne|Francuskich Sił Wewnętrznych]] - organizacji, w której skład na prawach autonomii weszli FTP 1 lutego 1944]]
[[Plik:Avignon Groupe de FTP à la libération Place de l”horloge.jpg|thumb|Bojownicy FTP-FFI w wyzwolonym [[Awinion]]ie, sierpień 1944]]
== Podział Wolnych Strzelców i Partyzantów (FTP) ==
* '''Wolni Strzelcy i Partyzanci Francuscy''' ('''FTPF''') - część organizacji tworzona przez [[Francuzi|Francuzów]]
Linia 72:
Wolni Strzelcy i Partyzanci zostali powojnie uhonorowani we całej Francji licznymi tablicami pamiętkowymi i pomnikami. Ich bojownicy zostali odznaczeni za walkę w Ruchu Oporu państwowymi odznaczeniami min. [[Krzyż Wojenny (Francja)|Krzyżem Wojennym]] i [[Medal Ruchu Oporu|Medalem Francuskiego Ruchu Oporu]]. Najaktywniejsi i najbardziej zasłużeni otrzymali [[Legia Honorowa|Legię Honorową]] i [[Order Wyzwolenia]].
Wielu partyzantów, sabotażystów i konspiratorów FTPF wydało po wojnie wspomnienia min. kpt. [[Paul Cribeillet]] ps. "Grillon" ("Zycie i walka partyzantów", 1947<ref>Wydana w Polsce w 1951</ref><ref>https://www.abebooks.fr/rechercher-livre/titre/vie-et-combats-de-partisans/auteur/cribeillet/</ref>) i ppłk [[Henri Rol-Tanguy]] ("Le parti communiste français dans la Résistance", 1967). Bojownicy FTP stali się także bohaterami wielu powieści (min. "Gdzieś we Francji" [[Andrzej Przypkowski|Andrzeja Przypkowskiego]]<ref>http://lubimyczytac.pl/ksiazka/101666/gdzies-we-francji</ref> i "Czerwone maquis z Chamonix" Krzysztofa Próchnickiego<ref>http://lubimyczytac.pl/ksiazka/166952/czerwone-maquis-z-chamonix</ref>), filmów (min. "Czy Paryż płonie?" René Clément'a<ref>https://www.filmweb.pl/film/Czy+Paryż+płonie-1966-8541</ref> i "Bojownicy z czerwonego afisza" Robert'a Guédiguian'a<ref>https://www.filmweb.pl/film/Bojownicy+z+czerwonego+afisza-2009-486595</ref>), spektakli teatralnych i seriali telewizyjnych (min. "Un village français"<ref>https://www.imdb.com/title/tt1288631/</ref> i "Résistance "<ref>https://www.imdb.com/title/tt3587846/</ref>).
Komunistyczny Ruch Oporu został sparodiowany w brytyjskim sitcomie pt. [[’Allo ’Allo!]]. Pojawia się tam działający w rejonie niewielkiego [[Nouvion]] oddział komunistyczny złożony wyłącznie z kobiet (podobnie jak oddział gaullistów [[Michelle Dubois]]), którym dowodzą [[Denise Laroque]] i [[Louise (’Allo ’Allo!)|Louise]]. Obie bojowniczki charakteryzuje niezwykła bezwzględność i miłość do [[René Artois]] - właściciela [[Café René]] i współpracownika gaullistów o pseudonimie "Nocny Jastrząb"<ref>https://www.filmweb.pl/Allo.Allo</ref><ref>https://www.imdb.com/title/tt0086659/</ref>.
| |||