Wilhelm Boger: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
|||
Linia 4:
W 1929 r. wstąpił [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] (nr identyfikacyjny 153652) i [[Sturmabteilung|SA]], a w 1930 do [[Schutzstaffel|SS]] (nr identyfikacyjny 2779). W 1933 roku po wstąpieniu do SS został powołany do policji pomocniczej. W roku 1937 dostał awans na stanowisko komisarza kryminalnego, a w 1939 przeniesiony do regionalnej placówki [[Gestapo]] w [[Ciechanów|Ciechanowie]]<ref>„Oświęcim w oczach SS”, KAW, Warszawa 1985, {{ISBN|8303010247}}, s. 263–264.</ref>.
Po rozpoczęciu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Boger pełnił funkcję szefa [[Gestapo]] w [[Ostrołęka|Ostrołęce]] (okupowana [[Polska]]). 1 grudnia 1942 został skierowany do Auschwitz i pełnił tam służbę jako członek [[Personel Auschwitz-Birkenau|personelu obozowego]]. Do stycznia 1945 był funkcjonariuszem Wydziału Politycznego (''Politische Abteilung'') Gestapo sprawując między innymi stanowisko zastępcy szefa [[Max Grabner|Maxa Grabnera]]. Boger, jeden z największych katów obozowych, otrzymał od więźniów przydomek „Krzycząca Śmierć”. Wiązało się to zarówno z jego sadyzmem, jak i faktem, że nieustannie krzyczał na swoje ofiary. Był głównym specjalistą od tortur i przesłuchiwań w Oświęcimiu. To on był twórcą osławionego narzędzia tortur, tzw. „huśtawki Bogera”. Boger należał także do głównych wykonawców egzekucji na więźniach i jeńcach [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckich]] (m.in. przy Czarnej Ścianie przy bloku 11). Uczestniczył także w zabijaniu [[Żydzi|Żydów]] w komorach gazowych Brzezinki. Brał udział w [[Marsze śmierci|marszu śmierci]] z KL Auschwitz do stacji kolejowej [[Wodzisław Śląski|Wodzisławiu Śląskim]]<ref>P. Cywiński, Marsz Śmierci w pamięci ewakuowanych więźniów Auschwitz, Oświęcim 2016, s. 65.</ref>.
=== Okres powojenny ===
| |||