Anna Zofia Reventlow: Różnice pomiędzy wersjami

|1. koronacja = 1721 Zamekzamek Frederiksborg [[Hillerød]]

|miejsce spoczynku = [[Katedrakatedra w Roskilde]]

'''Anna Zofia Reventlow''', duń[[język duński|dun.]] ''Anna Sophie Reventlow'' (ur. [[16 kwietnia]] [[1693]] Clausholm, zm. [[7 stycznia]] [[1743]] tamże) – [[metresa|kochanka]], a potem druga małżonka króla [[Fryderyk IV Oldenburg|Fryderyka IV]]. Jej rodzicami byli wpływowy kanclerz [[Conrad von Reventlow]] i jego druga żona Sophie Amalie Hahn<ref>Kay Nielsen, Ib Askholm: ''Danmarks kongelige familier i 1000 år'', 2007, str. 88</ref>.

Anna Zofia poznała króla na balu maskowym na zamku w [[Kolding|Koldyndze]], gdzie przebywał dwór podczas zarazy w 1711. W 1712 król uprowadził Annę Zofię z Clausholmu, gdzie mieszkała i poślubił ją 26 czerwca 1712 w [[Skanderborg]]u, jeszcze za życia swojej pierwszej żony [[Ludwika meklemburska|Ludwiki meklemburskiej]] (podczas tego związku król dwukrotnie popełnił bigamię). Małżeństwo to początkowo miało charakter morganatyczny, lecz 4 kwietnia 1721 w Skanderborgu, w niecałe 3 tygodnie po śmierci swojej żony, Ludwiki meklemburskiej, król poślubił Annę Zofię oficjalnie. Wkrótce potem została ona koronowana w kaplicy zamku Frederiksborg jako pierwsza duńska królowa nie pochodząca z rodziny panującej. Rodzeństwo króla opuściło w proteście dwór, stanowiąc opozycjęodtąd w stosunkuopozycję dowobec ''bandy„bandy Reventlowów''Reventlowów”, jak zwanonazywano osoby z kręgu rodzinnego nowej królowej, które teraz zdobyły eksponowane pozycje na dworze i w administracji krajowej.

Małżeństwo króla wywołało w ówczesnej Danii wielki skandal. Nie ulega jednak wątpliwości, iżchoć obojenajpewniej małżonkowieobojgiem kierowalikierowało sięprzemożne jedynieuczucie, gorącymbo uczuciem. Dladla królaFryderyka Anna Zofia była tzw. miłością życia. MożeJednakże pod wpływem atmosfery jaka od początku panowałapanującej wokół tego związku króla z Anną Zofią, królowa stała się osobą nerwowąneurasteniczką ze skłonnościami hipochondrycznymi. W ostatnichpóźniejszych latach swego życia męczyłydręczył ją duchowy niepokój i depresja, prawdopodobnie wywołane przekonaniem o grzesznej naturze jej związku z królem za życia królowej Ludwiki.

Śmierć królamonarchy była wielkim ciosem dla Anny Zofii. WWprawdzie swoimw testamencie król zabezpieczył jej przyszłość, zapisując jej wiele posiadłości i nadając tytuł księżny [[Szlezwik]]u, ale jego syn, [[Chrystian VI Oldenburg|Chrystian VI]] postanowiłzdecydowany siębył zemścić się na macosze, której nienawidził równie mocno jak kochał matkę, upokorzoną za życia związkiem Anny Zofii z królem. Chrystian VI skonfiskował większość nadanych jej przez ojca posiadłości i wygnał ją z Kopenhagi, zakazując kiedykolwiek powrotu do stolicy. Ostatnie lata życia nieszczęsna królowa spędziła w swoimswym majątku Clausholm na [[Półwysep Jutlandzki|Jutlandii]] cierpiąc psychicznie i fizycznie (chorowała na malarię,rozpowszechnioną która ówcześnie była rozprzestrzenionawtedy w Danii malarię). Królowa byłaMiała przekonanaprzekonanie, iż śmierć jej wszystkich dzieci w niemowlęctwie (ocenia się, że było ich 8 lub nawet 10) była karą niebios za grzeszny związek z królem.

Anna Zofia została pochowanaPochowana w [[katedra w Roskilde|katedrze w Roskilde]], alelecz z dala od sarkofagu mężamałżonka, w oddzielnej kaplicy. Na grobiegrobowcu niebrak ma napisu informującego o tyminformacji, że była ona żoną Fryderyka IV.