Niemieckie okręty podwodne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Matrek (dyskusja | edycje)
Matrek (dyskusja | edycje)
Linia 3:
== Wczesne konstrukcje ==
[[plik:Brandtaucher Dresden.jpg|250px|right|thumb|Skonstruowany w połowie XIX wieku przez [[Wilhelm Bauer (inżynier)|Wilhelma Bauera]] pierwszy niemiecki pojazd zanurzalny „[[Brandtaucher]]”]]
Pierwszym pojazdem zanurzalnym zbudowanym w Niemczech był dwuosobowy „[[Brandtaucher]]”, zaprojektowany przez [[Wilhelm Bauer (inżynier)|Wilhelma Bauera]], który był pierwszym niemieckim inżynierem rozumiejącym techniki kontrolowanego pływania podwodnego<ref name=Gabler-ww1>Ulrich Gabler: Submarine design'', s. 10-13</ref>. W 1850 roku konstruktor po raz pierwszy zanurzył się za pomocą swojego okrętu o [[wyporność|wyporności]] 28,2 tony w pobliżu [[Kilonia|Kilonii]], wkrótce potem jednak jednostka zatonęła, choć samemu Bauerowi udało się ocalić życie<ref name=EncPer>Möller, E., Brack, W.: 'The Encyclopedia of U-Boats, s. 11-13</ref><ref name=Gabler-ww1/>. Już same jednak wiadomości o jego zwodowaniu spowodowały, że w toczącej się właśnie [[I wojna o Szlezwik|I wojnie o Szlezwik]] prowadząca blokadę [[Kilonia|Kilonii]] [[Kongelige Danske Marine|duńska flota]] została odsunięta dalej od brzegu<ref name=UBcentrWczesn>Jak M. Showell: ''The U-Boat Century'', s. 21-23</ref>. Następne próby były podejmowane przez [[Friedrich Otto Vogel|Friedricha Otto Vogela]], który nie zdołał ich jednak zrealizować z powodów finansowych, a także w należącej do [[August Howaldt|Augusta Howaldta]] [[Friedrich Krupp Germaniawerft|stoczni w Kilonii]]<ref name=UBcentrWczesn/>. Prawdziwe pojazdy podwodne mogły jednak pojawić się dopiero z opracowaniem efektywnego sposobu napędu pod wodą, co nastąpiło dopiero przełomie lat 1902–1903 kiedy zbudowany w tej samej stoczni został „[[Forelle]]”<ref name=UBcentrWczesn/>. Wyposażona była w [[akumulator elektryczny|akumulator]], który jednak musiał być ładowany w porcie, bądź też z towarzyszącej jej w morzu innej jednostki. Jednostka ta została w 1904 roku sprzedana [[Rosja|Rosji]]<ref name=Gabler-ww1/>.
 
KolejnymiW konstrukcjamistoczni tej klasy były „W1" i „W2" z 1890 roku. W 1903 roku stoczniazatrudniono [[FriedrichRaimondo KruppLorenzo Germaniawerft|GermaniawerftD’Equevilley-Montjustin]], zhiszpańskiego [[Kilonia|Kilonii]]inżyniera, zbudowałaktóry pierwszyna wpodstawie pełni„Forelle” funkcjonalnyopracował niemieckiprojekt okrętjednostek podwodnytypu – „''[[Forelle]]”,Okręty którypodwodne zostałtypu sprzedany Rosji podczas [[wojna rosyjsko-japońskaKarp|wojny rosyjsko-japońskiejKarp]]'' (kwiecieńdla 1904 roku). PraceRosji, któreten podjąłzaś Raymondostał Lorenzosię d’Equevilleybazą Montjustin,dla hiszpańskipowstania inżynierpierwszego zatrudnionyprojektu przezokrętów kilońskąpodwodnych stocznię,dla doprowadziłymarynarki doniemieckiej<ref powstanianame=EncU1>Möller, pierwszegoE., okrętu podwodnegoBrack, któryW.: wszedł'The doEncyclopedia służbyof wU-Boats, niemieckiejs. marynarce wojennej16-18</ref>. [[SM U-1|U-1]] był ulepszoną wersją okrętówmiał [[okrętydwukadłubowy podwodneokręt typu Karppodwodny|typudwukadłubową ''Karp''konstrukcję]], budowanych dla Rosji. Wyposażony był w podwójny kadłub i napędzany silnikiem benzynowym. Uzbrojenie stanowiła pojedyncza wyrzutnia torped. Okręt wcielono do [[Kaiserliche Marine]] 14 grudnia 1906 roku. Kolejna jednostka – [[U-2 (1908)|U-2]] była o połowę większa i wyposażono ją w dwie wyrzutnie. Napęd dieslowski zastosowano w latach 1912-1913 na okrętach [[okręty podwodne typu U-19|typu ''U-19'']].
 
== I wojna światowa ==