Nifon I (patriarcha Konstantynopola): Różnice pomiędzy wersjami

9 maja 1310 r. zastąpił na stolicy patriarszej ascetycznego [[Atanazy I (patriarcha Konstantynopola)|Atanazego I]]. W odróżnieniu od swego poprzednika miał zamiłowanie do zbytku<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko=Nicol |imię=Donald M. |autor link= |tytuł=Les derniers siècles de Byzance : 1261–1453 |strony=126}}</ref>. Na początku swego urzędowania doprowadził do zakończenia [[Schizma arseniańska|schizmy arseniańskiej]], dzielącej [[Patriarchat Konstantynopolitański|Kościół Wschodni]] od niemal pięćdziesięciu lat, od czasu złożenia z urzędu patriarchy [[Arseniusz Autorejan|Arseniusza I]] przez cesarza [[Michał VIII Paleolog|Michała VIII Paleologa]]. Stopniowa utrata przez Cesarstwo prowincji azjatyckich spowodowała osłabienie ugrupowania arsenitów, wywodzącego się głównie z [[Anatolia|Azji Mniejszej]]. Ostateczny kres schizmie położyło przeniesienie zwłok patriarchy Arseniusza do kościoła [[Hagia SofiaSophia]] i przyjęcie przez patriarchę Nifona sześciu warunków arsenitów. Ostatecznie „absolucja w imieniu Arseniusza” dokonana przez patriarchę Nifona 14 września 1310 r. zakończyła rozdwojenie<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.pravenc.ru/text/76276.html |tytuł=Arsenij Awtorian|autor=Barabanow N. D., О. W. L.}}</ref><ref>{{Cytuj książkę |tytuł= Encyklopedia katolicka |tom=1 |strony=952 |rozdział=Arseniańska schizma |nazwisko r=Misiurek|imię r=Jerzy |autor link=}}</ref>.