Praskie Koło Lingwistyczne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
m WP:SK+ToS+mSK+mSI+Bn, drobne techniczne
Linia 1:
'''Praskie Koło Lingwistyczne''' ({{w języku|cs|Pražský lingvistický kroužek}}) – czeska szkoła [[Strukturalizm (językoznawstwo)|strukturalna]] założona w październiku [[1926]] z inicjatywy kilku językoznawców czeskich: [[Vilém Mathesius|Viléma Mathesiusa]]<ref name="Warszawa">{{Cytuj książkę | autor = Akeksander Szulc | tytuł = Podręczny słownik językoznawstwa stosowanego | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1984 | stronys = 186-187186–187 | isbn = 83-01-02793-2}}</ref>, [[Bohuslav Havránek|Bohuslava Havránka]], [[Bohumil Trnka|Bohumila Trnki]], a później także [[Vladimir Skalička|Vladimira Skalički]] i [[Jan Mukařovský|Jana Mukařovskiego]]. Następnie do Koła dołączyli wybitni badacze pochodzenia rosyjskiego: [[Roman Jakobson]] i [[Nikołaj Siergiejewicz Trubieckoj|Nikołaj Trubieckoj]]. Prażanie czerpali inspirację przede wszystkim z teorii [[Ferdinand de Saussure|Ferdinanda de Saussure'aSaussure’a]], szczególny akcent położyli jednak na funkcjonalny charakter [[język (mowa)|języka]]. Praskie Koło Lingwistyczne działało około 10 lat – w [[1938]] zmarł Trubieckoj, a w [[1939]] Jakobson opuścił [[Czechosłowacja|Czechosłowację]], emigrując do [[Skandynawia|Skandynawii]], a potem do [[Stany Zjednoczone|USA]]<ref>A. Heinz, ''Dzieje językoznawstwa w zarysie'', Warszawa 1978, s. 294.</ref>.
 
== Główne tezy ==
Od 1929 roku organem Koła były "Prace„Prace Praskiego Koła Lingwistycznego"Lingwistycznego”. W pierwszym tomie "Prac"„Prac” zamieszczono tezy programowe w zakresie [[językoznawstwo ogólne|językoznawstwa ogólnego]] i [[slawistyka|slawistyki]]. Tezy te zostały też zaprezentowana na I Kongresie Językoznawczym w [[Haga|Hadze]] ([[1928]]) i na I Kongresie Slawistycznym w [[Praga|Pradze]] ([[1929]]). Autorem większości tez był [[Roman Jakobson]].
 
# Język jest systemem funkcjonalnym – systemem środków wyrazu powołanych do pełnienia określonych funkcji. Funkcja znaku jest determinowana przez jego budowę. Nie można zrozumieć żadnej pojedynczej [[zmiana językowa|zmiany językowej]] bez odniesienia do całego systemu. Zmiany językowe najpierw zachodzą na płaszczyźnie [[parole (językoznawstwo)|parole]] – mówienia, dopiero potem wchodzą do [[langue]] – systemu.
Linia 22:
 
== Bibliografia ==
* {{Cytuj|tytuł=Praska szkoła strukturalna w latach 1926-19481926–1948. Wybór materiałów|redaktor=Maria Renata Mayenowa|miejsce=Warszawa|data=1966}}
 
{{Kontrola autorytatywna}}