Erwin von Witzleben: Różnice pomiędzy wersjami

|lata służby = 1901 - 19441901–1944

|stanowiska = d-ca kompanii w 6. Rezerwowym Pułku Piechoty, d-ca batalionu w 6. Rezerwowym Pułku Piechoty, d-ca [[8 Pułk Piechoty (III Rzesza)|8 Pułku Piechoty]], d-ca 3 Dywizji Piechoty, d-ca III Okręgu Wojskowego ([[Berlin]]), d-ca III Korpusu Armijnego, d-ca 1. Armii, naczelny dowódca wojsk niemieckich na Zachodzie

|odznaczenia = {{order|EK|KR}} {{order|EK|11939}} {{order|EK|21939}} [[Plik:DEU Ehrenkreuz des Weltkrieges Frontkaempfer BAR.svg|40px|Krzyż Honorowy za Wojnę Światową 1914-1918]] [[Plik:DEU Sudetenland Medal.jpg|40px|link=Medal Pamiątkowy 1 października 1938|Medal Pamiątkowy 1 października 1938]] [[Plik:Medal for work in defense of Germany.jpg|40px|Medal Linii Zygfryda]] [[Plik:DEU WH-Dienstauszeichnung (Heer-KM) 40Jahre BAR.svg|40px|Odznaka za Długoletnią Służbę w Wehrmachcie I Klasy z Liśćmi Dębu]] {{order|ORH|OKMW}} {{order|EK|1}} {{order|EK|2}} [[Plik:Order of St Giovanni of Gerusalem-Brandenburg BAR.jpg|40px|link=Joannici (zakon protestancki)|Rycerz Sprawiedliwości Orderu św. Jana Jerozolimskiego (Baliwat Brandenburski)]] {{order|OZWB|W}} [[Plik:Hanseatic Cross (Hamburg).jpg|40px|link=Krzyż Hanzeatycki|Krzyż Hanzeatycki (Hamburg)]] [[Plik:DEU Wound Badge 1918 Black BAR.png|40 px40px|link=Odznaka za Rany|Odznaka za Rany w czerni]] [[Plik:DEU Wound Badge 1918 Black BAR.png|40 px40px|link=Odznaka za Rany|Odznaka za Rany w czerni]]

'''Erwin von Witzleben''' (ur. [[4 grudnia]] [[1881]] we [[Wrocław]]iu -– zm. [[8 sierpnia]] [[1944]] w [[Berlin]]ie) niemiecki [[Marszałek (stopień wojskowy)|feldmarszałek]].

Pochodził z [[Turyngia|turyńskiej]] rodziny o tradycjach wojskowych. Ukończył pruską szkołę kadetów i [[22 czerwca]] [[1901]] roku w stopniu [[podporucznik]]a rozpoczął służbę w [[Legnica|legnickim]] [[7 Pułk Grenadierów im. Króla Wilhelma I (2 Zachodniopruski)|7 Pułku Grenadierów im. Króla Wilhelma I]]. W [[1910]] awansowany na [[porucznik]]a.

Na początku [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył jako [[adiutant]] w 19 Rezerwowej Brygadzie Piechoty. W październiku [[1914]] awansowany na [[Kapitan (ranga)|kapitana]] objął stanowisko dowódcy kompanii w 6. Rezerwowym Pułku Piechoty. Później awansował na dowódcę batalionu w tym samym pułku i brał udział w [[bitwa pod Verdun|bitwie pod Verdun]] oraz w walkach we [[Flandria (region)|Flandrii]] i [[Szampania|Szampanii]]. Poważnie ranny, został odznaczony [[Krzyż Żelazny|Krzyżem Żelaznym]]. Po kuracji w szpitalu przechodzi szkolenie w Sztabie Generalnym i kończy udział w wojnie na stanowisku sztabowym w 121 Dywizji Piechoty.

W okresie międzywojennym na stanowiskach dowódczych w [[Reichswehra|Reichswehrze]]. W roku [[1931]] promowany na [[pułkownik]]a, obejmuje stanowisko dowódcy [[8 Pułk Piechoty (III Rzesza)|8 Pułku Piechoty]] we [[Frankfurt nad Odrą|Frankfurcie nad Odrą]].

W [[1934]] roku awansowany na [[generał|generała majora (generała brygady)]], obejmuje dowództwo 3 Dywizji Piechoty w [[Poczdam]]ie. Wkrótce potem zostaje dowódcą III Okręgu Wojskowego ([[Berlin]]), a następnie III Korpusu Armijnego. W [[1936]] osiąga stopień generała piechoty (generała broni).

Był przeciwnikiem nazistów i po [[noc długich noży|nocy długich noży]] domagał się śledztwa w tej sprawie, w wyniku czego popadł w niełaskę [[Adolf Hitler|Hitlera]]. W [[1938]] brał udział w planowaniu zamachu stanu organizowanego przez [[Ludwig Beck|Ludwiga Becka]], [[Erich HöpnerHoepner|Ericha HöpneraHoepnera]], [[Carl-Heinrich von Stülpnagel|Carla-Heinricha von Stülpnagela]] i szefa [[Abwehra|Abwhery]] [[Wilhelm Canaris|Wilhelma Canarisa]]. W wyniku korzystnych dla [[Niemcy|Niemiec]] postanowień [[układ monachijski|traktatu monachijskiego]] do zamachu stanu nie doszło. Podobnie zakończyła się próba zamachu organizowana przez [[Kurt von Hammerstein-Equord|Kurta von Hammerstein-Equord]].

We wrześniu [[1939]] von Witzleben dowodził 1. Armią strzegącą zachodniej granicy [[Niemcy|Niemiec]]. W [[Kampania francuska 1940|kampanii francuskiej 1940 roku]] armia ta działała w ramach Grupy Armii "C"„C”, której zadaniem było przełamanie [[linia Maginota|linii Maginota]]. Po sukcesie tej operacji, odznaczony [[Krzyż Rycerski|Krzyżem Rycerskim]] i awansowany na [[marszałek polny|feldmarszałka]] [[19 lipca]] 1940. W [[1941]] mianowany naczelnym dowódcą wojsk niemieckich na Zachodzie,

jednak na początku [[1942]] ustąpił ze stanowiska ze względu na problemy zdrowotne. Brał udział w przygotowaniach do [[Zamach 20 lipca|zamachu 20 lipca]]. W związku z tym został zatrzymany przez [[Gestapo]], wydalony z Wehrmachtu i [[7 sierpnia]] postawiony przed Trybunałem Ludowym ([[Volksgerichtshof]]) pod przewodnictwem sędziego [[Roland Freisler|Rolanda Freislera]], zaprzysięgłego zwolennika nazizmu, który skazał go na śmierć. Celem upokorzenia von Witzlebena, przed wprowadzeniem na salę sądową pozbawiono go paska i szelek od spodni, przez co składając wyjaśnienia przed sądem musiał przytrzymywać sobie rękami spodnie (co widać na zdjęciu obok). Wyrok wykonano [[8 sierpnia]] [[1944]] w więzieniu [[Więzienie Plötzensee|Plötzensee]], poprzez powieszenie na strunie fortepianowej.

* [[Krzyż Żelazny]] ([[1914]])

* [[Odznaka za Rany]] w czerni (dwukrotnie: [[1914]], [[1918]])

* Kawaler Honorowy [[Baliwat Brandenburski|Orderu św. Jana Jerozolimskiego]] (Baliwat Brandenburski)

* Kawaler Sprawiedliwości [[Baliwat Brandenburski|Orderu św. Jana Jerozolimskiego]] (Baliwat Brandenburski)

* [[Medal Pamiątkowy 1 października 1938]] ('Sudetenland‘Sudetenland-Medaille'Medaille’)

* [[Krzyż Żelazny]] z okuciami ponownego nadania ([[1939]])

* [[Krzyż Rycerski|Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego]] ([[1940]])