Mikołaj Łęczycki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot poprawia błędne wywołania {{PAGENAME}} |
→Życiorys: brak rzetelnego udokumentowanego źródła Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 44:
Był synem znanego [[drukarz]]a [[Daniel z Łęczycy|Daniela z Łęczycy]] oraz Katarzyny z Gotartów. W wieku osiemnastu lat przeszedł z [[kalwinizm]]u na [[katolicyzm]], przekonując do tego kroku również ojca. Jednocześnie wstąpił do [[zakon]]u [[jezuici|jezuitów]]. [[Sakrament święceń|Święcenia]] przyjął 14 czerwca 1601 w czasie kilkunastoletniego pobytu w [[Rzym]]ie (odbył tam studia oraz współpracował z [[Niccolò Orlandini]]m w opracowywaniu dziejów jezuitów w centralnym archiwum zakonnym). Powrócił do Polski w 1607, przywożąc szereg relikwii, którymi obdarowywał potem kościoły jezuickie. Był profesorem na [[Uniwersytet Wileński|Akademii Wileńskiej]]. Wykładał w [[kolegium|kolegiach]] na terenie całej [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]], kilka razy przebywał w Rzymie. Zabiegał o porozumienie [[protestantyzm|protestantów]] z katolikami, [[prawosławie|prawosławnych]] z [[Kościół unicki|unitami]], swoich współbraci z [[Uniwersytet Jagielloński|Akademią Krakowską]].
Już za życia był uważany za mistrza życia duchowego i cudotwórcę (przypisywano mu [[objawienie|objawienia]], [[prorok|dar proroczy]], [[uzdrowiciel|uzdrawianie]], rzekomą [[lewitacja (pseudonauka)|lewitację]], [[psychokineza|telekinezę]] i [[bilokacja|bilokację]]).
== Dzieła ==
| |||