Cyryl I (patriarcha Moskwy): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 452:
Również bezpośrednio po objęciu urzędu patriarchy Cyryl stwierdził, iż jego zadaniem jako patriarchy jest dbałość o zachowanie całości terenu kanonicznego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, w tym utrwalenie duchowej jedności między narodami zamieszkującymi na jego terenie. Tym samym wykluczył możliwość powstawania nowych Kościołów autokefalicznych w krajach powstałych po rozpadzie ZSRR<ref name="intronizacja">{{cytuj pismo | nazwisko = Matreńczyk| imię = A.| tytuł = Bóg i Cerkiew nakładają na mnie ciężki krzyż| czasopismo = Przegląd Prawosławny| wolumin = 3 (285)| strony = 2–4| data = marzec 2009| miejsce = Białystok| issn = 1230-1078}}</ref>. W 2009 w czasie wizyty na Białorusi podkreślał, że jako patriarcha moskiewski i całej Rusi nie jest jedynie zwierzchnikiem prawosławnych administratur w Federacji Rosyjskiej<ref name="białoruś"/>. Deklarował ponadto, iż narody rosyjski i białoruski są trwale złączone poprzez wspólne wartości<ref name="białoruś"/>.
 
Jeszcze przed wyborem na zwierzchnika Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego Cyryl był określany jako zwolennik „prawosławnego imperium panrosyjskiego”<ref name="60let">{{cytuj stronę | url = http://portal-credo.ru/site/?act=news&id=49589&type=view| tytuł = Igrok global'nogo massztaba| data dostępu = 2011-05-14| autor = A. Załuckij| opublikowany = portal-credo.ru| data = 28 listopada 2006| język = ru}}</ref>. Hierarcha wielokrotnie nawiązywał również do idei „Moskwy – Trzeciego Rzymu”, uważa Patriarchat Moskiewski za kontynuatora tradycji bizantyjskich oraz popiera koncepcję [[Teren kanoniczny|terenu kanonicznego]] w kontekście Patriarchatu Moskiewskiego<ref name="60let"/>. Z tych też powodów wypowiadając się jako przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych wielokrotnie zarzucał Kościołowi katolickiemu prowadzenie polityki [[prozelityzm]]u wobec prawosławnych mieszkańców ziem byłego ZSRR<ref name="60let"/>. Równocześnie określał [[Pseudosobór lwowski (1946)|siłową likwidację Kościoła greckokatolickiego]] w ZSRR jako działanie legalne i ważne kanonicznie<ref name="60let"/>. Protestował również przeciwko udziałowi Patriarchatu Konstantynopolitańskiego w działaniach na rzecz przywrócenia jedności Kościoła prawosławnego na Ukrainie<ref name="60let"/>. Prowadził natomiast nieudane rozmowy ze zwierzchnikiem [[Ukraiński Autokefaliczny Kościół Prawosławny|Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego]] metropolitą [[Metody (Kudriakow)|Metodym (Kudriakowem)]] w kwestii ewentualnego wejścia kierowanych przez niego struktur do Patriarchatu Moskiewskiego na prawach szerokiej autonomii<ref name="władimirow">{{cytuj stronę | url = http://www.portal-credo.ru/site/?act=fresh&id=809| tytuł = Mitropolit Kiriłł posle Ukrainy| data dostępu = 2011-05-14| autor = Władimirow O.| opublikowany = portal-credo.ru| język = ru}}</ref>.
 
Jeszcze przed wyborem na patriarchę Cyryl (Gundiajew) wzywał do jedności między narodem rosyjskim, państwem rosyjskim i Rosyjskim Kościołem Prawosławnym w celu uczynienia z Rosji jednego z centrów globalizacji i cywilizacji „słowiańsko-prawosławnej”<ref name="60let"/><ref>[http://www.otechestvo.org.ua/main/20103/2113.htm Nasz Patriarcha Cyryl. Wspólna Ojczyzna, 21.03.10]</ref>. Opowiada się za zachowaniem [[Język cerkiewnosłowiański|języka cerkiewnosłowiańskiego]] jako liturgicznego w Rosyjskim Kościele Prawosławnym, argumentując, że współczesny [[język rosyjski]] nie oddaje w pełni sensu tekstu cerkiewnosłowiańskiego<ref>[http://pravoslavnews.com.ua/massmedia/kyryl_liturgijna_reforma/ ПАТРІАРХ КИРИЛ: ВИРІШИТИ ПРОБЛЕМУ ЦЕРКОВНОСЛОВ’ЯНСЬКОЇ МОВИ МОЖНА І БЕЗ ЛІТУРГІЙНОЇ РЕФОРМИ]</ref>.