Jaćwingowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Michał Ski (dyskusja | edycje) →Dzieje: usuwam określenia "ostatni" dla dwóch różnych wodzów |
|||
Linia 38:
* nieudane próby chrystianizacji Jaćwieży przez [[Bruno z Kwerfurtu|Brunona z Kwerfurtu]] (1009 rok).
* XI-XII wiek – walki Jaćwingów z Polakami i Rusinami, czasowe koalicje z Polakami przeciw Rusinom i Prusom (w wyniku wspólnych najazdów została zniszczona pruska [[Galindia]]). Najazdy na [[Mazowsze]], a nawet na lubelską [[Małopolska|Małopolskę]] spowodowały odwetowe najazdy książąt polskich. [[Bolesław V Wstydliwy]] zorganizował najazd na ich ziemie i pokonał ich w [[Bitwa pod Brańskiem|bitwie pod Brańskiem]]. Kilkanaście lat potem powracający z łupami zagon jaćwieski został rozbity przez [[Leszek Czarny|Leszka Czarnego]]. Ich los przypieczętowała przegrana bitwa nad rzeką [[Nurzec (rzeka)|Nurzec]].
* XIII wiek – wspólne akcje książąt polskich, ruskich i zakonu krzyżackiego przeciw Jaćwingom. W 1248 roku najechali ich książęta ruscy Daniel i Wasylko, wspomagani przez piastowskich książąt Siemowita i Bolesława Wstydliwego (małopolskie wojska Bolesława prowadzili wojewoda Sąd i kasztelan Sięgniew). Ostateczna klęska w 1283, w którym to poddał się im
* W 1283
* 1283–1422 – tzw. pustka plemienna; ziemie jaćwieskie są w dużym stopniu wyludnione, pokrywa je puszcza (niem. Wildenis – pustkowie), która jest miejscem polowań i terenem rozgraniczenia wpływów Litwinów, Polaków i Krzyżaków.
* Ziemie Jaćwingów [[Pokój mełneński|pokojem melneńskim]] w 1422 roku podzielono między [[Korona Królestwa Polskiego|Królestwo Polskie]], [[zakon krzyżacki]] i [[Wielkie Księstwo Litewskie]]. Początek ponownego zasiedlenia terenów Jaćwieży.
| |||