Petro Poroszenko: Różnice pomiędzy wersjami

9 października 2009 został ministrem spraw zagranicznych Ukrainy, urząd ten zajmował do 11 marca 2010. Powrócił do rządu 23 marca 2012. W kontrolowanym przez [[Partia Regionów|Partię Regionów]] pierwszym gabinecie [[Mykoła Azarow|Mykoły Azarowa]] objął stanowisko ministra rozwoju gospodarczego i handlu. W [[wybory parlamentarne na Ukrainie w 2012 roku|wyborach w 2012]] ponownie uzyskał mandat poselski jako kandydat niezależny<ref>{{Cytuj stronę|url=httphttps://www.cvk.gov.ua/vnd_2012pls/vnd2012/wp001.html|tytuł=Serwis CVK – Wybory 2012|data dostępu=2012-10-30|język=uk}}</ref>. Zakończył następnie urzędowanie na stanowisku ministra. W 2013 został jednym ze sponsorów [[Euromajdan]]u, które doprowadziły do zmiany władzy w Kijowie<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.tvp.info/15525577/potrzebny-jest-pokoj-bezpieczenstwo-i-zjednoczenie-ukraina-ma-nowego-prezydenta| tytuł = „Potrzebny jest pokój, bezpieczeństwo i zjednoczenie”. Ukraina ma nowego prezydenta |data=7 czerwca 2014|opublikowany=tvp.info|data dostępu=2014-06-07}}</ref>.

29 marca 2014 ogłosił, iż zamierza startować w [[Wybory prezydenckie na Ukrainie w 2014 roku|wyborach prezydenckich w 2014]]<ref>{{cytuj stronę | url=http://www.pb.pl/3608908,71785,poroszenko-wystartuje-w-wyborach-prezydenckich-jaceniuk-nie | tytuł=Poroszenko wystartuje w wyborach prezydenckich, Jaceniuk nie |data=29 marca 2014| data dostępu=2014-03-29 | opublikowany=pb.pl}}</ref>. W głosowaniu z 25 maja 2014 zwyciężył w pierwszej turze, otrzymując w niej 54,7% głosów<ref>{{Cytuj stronę | url = httphttps://www.cvk.gov.ua/pls/vp2014/wp001.html|tytuł=Serwis CVK – Wybory 2014|język=uk|data dostępu = 2014-05-29}}</ref>. 7 czerwca 2014 złożył przysięgę w Radzie Najwyższej Ukrainy, rozpoczynając pięcioletnią kadencję prezydenta Ukrainy<ref>{{cytuj stronę | url=http://www.tvp.info/15525577/nalegam-na-zlozenie-broni-nie-pragne-zemsty-ukraina-ma-nowego-prezydenta | tytuł=Ukraina ma nowego prezydenta |data=7 czerwca 2014| data dostępu=2014-06-07 | opublikowany=tvp.info}}</ref>. 25 sierpnia 2014 zarządził przedterminowe [[Wybory parlamentarne na Ukrainie w 2014 roku|wybory parlamentarne do Rady Najwyższej]]<ref>{{cytuj stronę | url=http://tass.com/world/746951|tytuł=Early parliamentary elections in Ukraine set for October 26|data=27 sierpnia 2014| data dostępu=2014-08-31 |język=en| opublikowany=tass.com}}</ref>. W styczniu 2019 oficjalnie ogłosił ubieganie się o reelekcję w

W 2019 zdecydował się ubiegać o reelekcję w [[Wybory prezydenckie na Ukrainie w 2019 roku|wyborach prezydenckich]]. W pierwszej turze głosowania z 31 marca z wynikiem ponad 15,9% głosów zajął drugie miejsce za [[Wołodymyr Zełenski|Wołodymyrem Zełenskim]], którego poparło 30,2% głosujących. W drugiej turze głosowania z 21 kwietnia Petro Poroszenko otrzymał 24,5% głosów, przegrywając tym samym ze swoim konkurentem<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.cvk.gov.ua/vp_2019pls/vp2019/wp001.html|tytuł=Serwis CVK – Wybory 2019|język=uk|data dostępu = 2019-04-23}}</ref>. Zakończył urzędowanie 20 maja 2019, kiedy to zaprzysiężono jego następcę<ref>{{Cytuj stronę|url=https://www.tvp.info/42708010/zelenski-zaprzysiezony-na-prezydenta-ukrainy-pierwsza-decyzja-rozwiazanie-parlamentu|tytuł=Zełenski zaprzysiężony na prezydenta Ukrainy. Pierwsza decyzja: rozwiązanie parlamentu|data=20 maja 2019|opublikowany=tvp.info|data dostępu=2019-05-20}}</ref>.

W maju 2019 jego ugrupowanie przyjęło nazwę Europejska Solidarność, a były prezydent stanął na jego czele<ref>{{Cytuj stronę|url=https://www.wnp.pl/parlamentarny/swiat/petro-poroszenko-stanal-na-czele-partii-ktora-zmienia-nazwe,39688.html|tytuł=Petro Poroszenko stanął na czele partii, która zmienia nazwę|data=31 maja 2019|opublikowany=wnp.pl|data dostępu=2019-05-31}}</ref>. W wyborach w tym samym roku ponownie uzyskał mandat deputowanego<ref>{{Cytuj stronę|url=https://www.cvk.gov.ua/vnd_2019pls/vnd2019/wp001.html|tytuł=Serwis CVK – Wybory 2019|data dostępu=2019-07-24|język=uk}}</ref>.