Zuzanna Janin: Różnice pomiędzy wersjami

|wikicytaty = "milczenie„milczenie jest złomem"złomem”

'''Zuzanna Janin''' ('''Baranowska''') z domu '''Antoszkiewicz''', (ur. [[1961]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polska artystka [[Sztuki wizualne|sztuk wizualnych]]. Rzeźbiarka, twórczyni instalacji, działań performatywnych, obiektów, fotografii i instalacji wideo. W latach 1970-751970–1975 uczennica Szkoły Baletowej w Warszawie. Absolwentka ASP w Warszawie w 1987. Stypendium naukowo-artystyczne w ECAV w Sierre (Szwajcaria) w 2004. Doktorat z zakresu Sztuk Pięknych (UAP w Poznaniu) w 2016.

Jej prababka Natalia Rosińska<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Aleksandra Grzemska |tytuł = Rodzina siłaczek: Natalia Rosińska, Nelly Egiersdorff, Maria Anto, Zuzanna Janin |data = 2018-10-01 |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = Miesięcznik Znak |url = http://www.miesiecznik.znak.com.pl/rodzina-silaczek-natalia-rosinska-nelly-egiersdorff-maria-anto-zuzanna-janin/ |język = pl}}</ref> założyła szkołę polska dla kobiet na Smolnej (7) w Warszawie w 1900 (działała do 1920, upaństwowiona i włączona do tzw. "szkoły„szkoły pani Piłsudskiej"Piłsudskiej”, późniejsze LO Żmichowskiej w Warszawie). Jej babcia Józefina Aniela Egiersdorff<ref name=":0" /> była jedną z pierwszych studentek wydziału filozofii na Uniwersytecie Warszawskim (1918-1922). Jej matka [[Maria Anto]] była absolwentką ASP w Warszawie i artystką malarką. Jej dziadek Tadeusz Czarnecki (ps. Uszycki, ranny 13 września) powstańcem warszawskim<ref>{{Cytuj |tytuł = Powstańcze Biogramy -– Tadeusz Czarnecki |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = www.1944.pl |url = https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/tadeusz-czarnecki,6944.html |język = en}}</ref>, podobnie jak wuj Konstanty Paprocki (ps. Lech)<ref>{{Cytuj |tytuł = Powstańcze Biogramy -– Konstanty Paprocki |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = www.1944.pl |url = https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/konstanty-paprocki,33379.html |język = en}}</ref> i kuzyn Wojciech Kloss (ps. Junak, poległ 5 sierpnia)<ref>{{Cytuj |tytuł = Powstańcze Biogramy -– Adam Kloss |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = www.1944.pl |url = https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/adam-kloss,21313.html |język = en}}</ref>. Dzieci: Melania Baranowska i Ignacy Bałka. Mężowie: P.Baranowski, [[Mirosław Bałka|M.Bałka]]<ref name=":0" />. (Artystka nosiła także nazwisko Baranowska-Bałka)<ref name=":0" />. Artystka jest członkinią grupy SURWIWALKI zrzeszającej kobiety doświadczone przemocą domową, działającą przy Centrum Praw Kobiet w Warszawie.<ref>{{Cytuj |tytuł = SURWIWALKI {{!}} Fundacja Centrum Praw Kobiet |data = 2019-03-01 |data dostępu = 2019-10-18 |url = https://cpk.org.pl/co-robimy/surwiwalki/ |język = pl-PL}}</ref>.

Artystka tworzy instalacje wideo i rzeźbiarskie często odnosząc się do przedstawień figuratywnych, przełamanych emocjonalnością łączoną z erudycją i głębokimi doznaniami, które nie pozostawiając widzów obojętnymi. Artystka słynie z przełamywania tabu, otwartości i szczerości oraz akcji głęboko angażujących emocjonalnie zarówno autorkę, jak i widzów. Debiutowała w Galerii Dziekanka w Warszawie (pod nazwiskiem Zuzanna Baranowska)<ref>{{Cytuj |tytuł = Zuzanna Janin {{!}} Życie i twórczość {{!}} Artysta |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = Culture.pl |url = https://culture.pl/pl/tworca/zuzanna-janin |język = en}}</ref>. Zajmuje się tematyką miejsca (przestrzenne instalacje ''Pokrowce''), pamięci (projekt ''Memory'') i czasu (nakładane fotografie z serii ''Idź za mną, zmień mnie, już czas''). Jest autorką „rysowanych w przestrzeni” rzeźb z [[drut]]u i [[Wata cukrowa|waty cukrowej]] (rzeźby Słodka dziewczyna, Słodki chłopak) oraz wideo-instalacji ''Walka'', w której walczy na [[Ring bokserski|ringu]] w sfingowanej walce z zawodowym bokserem. W 2003 stworzyła projekt ''Widziałam swoją śmierć'', polegający na symulacji niebytu samej artystki<ref group="uwaga"> Projekt był szeroko dyskutowany, początkowo niedoceniony, obecnie stał się kanonem zaangażowanej sztuki współczesnej komentującej kulturowe uwikłania człowieka poddawanego manipulacjom i zarządzaniu strachem we współczesnym świecie. Projekt znajduje się w edycjach i wersjach w wielu kolekcjach w kraju i na świecie, m.in. Hoffmann Sammlung, Colezzione La Gaya w Busco we Włoszech, Kolekcje Znaki Czasu w Lublinie i szeregu kolekcji prywatnych w kraju i na świecie. Był pokazywany na wystawach międzynarodowych m.in. w Kunstmusuem Bern (CH), Hajfa Museum of Art (IL), Hoffmann Sammlung (Berlin), Centrum Sztuki Współczesnej w Moskwie, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Zawarte w projekcie najbardziej palące problemy współczesności: manipulacje informacjami, lęk przed śmiercią i ucieczka przed starością, pogarda dla choroby, słabości – jest przedmiotem szeroko komentowany w pozycjach książkowych o kulturze i sztuce i opracowaniach naukowych.</ref>. (Praca dedykowana była zmarłemu dziecku artystki). Jest twórczynią fikcyjnej telewizji o sztuce ''studio telewiZyJne'': prowadziła ''Art Talk Show'' z ludźmi sztuki. W ostatnich pracach podejmuje aktualne problemy społeczne, zjawiska mowy nienawiści, body-shamingu, uzależnień ''SHAME'', ''CHAIN'' i przemocy ''Cyber-przemoc''. W 2005 roku powołała Fundację Lokal Sztuki promującą sztukę współczesną. Fundacja prowadzi dwa miejsca sztuki: warszawską niezależną galerię sztuki współczesnej [[lokal 30]], w latach 2003–2012 znajdującą się w dawnej pracowni artystki na ulicy Foksal, a obecnie w nowej siedzibie na ulicy Wilczej i tymczasową (2009–2010), filię londyńską: lokal_30_warszawa_london project (wraz z [[Agnieszka Rayzacher|Agnieszką Rayzacher]])<ref>{{Cytuj |tytuł = what’s on & artists info |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = lokal30.pl |url = http://lokal30.pl/category/aktualna/}}</ref>.

W 2014 roku artystka stworzyła wideo ''Podróż do lęku'', w wyniku odbycia "podwójnej"„podwójnej” podróży do wiezienia w Usolie Perskim w Rosji (obecnie Bierezniki): jednocześnie do uwięzionej artystki z grupy [[Pussy Riot]] Maszy Aliokiny, i jednocześnie do miejsca, gdzie 150 lat wcześniej zmarł na zesłaniu jej pradziadek Edward Czarnecki powstaniec styczniowy.

Jej prace prezentowane były w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą m.in. w [[Kunstverein]] [[Salzburg]] (1995), [[Art Institute|Museum of Contemporary Art]] w Chicago (1998), [[Kunsthalle Bern]] (1998), [[Zachęta Narodowa Galeria Sztuki|Galerii Zachęta]] Warszawa (1995, 2001, 2003–2005), [[Modernamuset]] w Sztokholmie (1999), [[Jeu de Pomme]] w Paryżu (2000), [[Ludwig Muzeum]] w [[Akwizgran]]ie (1991), [[Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski|Centrum Sztuki Współczesnej]] w Warszawie (1999–2001, 2005), [[Izrael Muzeum]] w Jerozolimie (2004), [[Hamburgerbanhof]] w Berlinie (1999, 2005), [[Kunstmusem Bern]] (2006), [[Galeria Foksal]] (1996, 1998, 2003, 2018)<ref>{{Cytuj |tytuł = Zuzanna Janin, Home Transformed into Geometrical Solids |data = 2018-12-03 |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = Galeria Foksal |url = http://www.galeriafoksal.pl/en/zuzanna-janin-dom-przeksztalcony-w-bryly-geometryczne/ |język = en-US}}</ref>, [[Galeria Manhattan|Galerii Manhattan]] (1995, 2003), galerii lokal_30 w Warszawie (2005, 2006), Centre d'Artd’Art Contemporain Casino Luxemburg w Luxemburgu (2007), Muzeum Sztuki w Łodzi (2007), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2007), Museum on the Seam w Jerozolimie (2008), Kalmar Konstmuseum, w Kalmarze/SE (2008), Museum of Art w Hajfie/IL (2009), LISTE'07 i '09 w Bazylei, Temporary Gallery Cologne (2010), Kunsthalle Wien Project Space, wystawa indywidualna (2010), Kunstverein Medienturm Graz (2010), Centre Pompidou Merz (2011), Morsbroish Museum, Laverkusen (2013), MAM Museu do Arte Moderna Rio de Janeiro (2014), Jubileusz 50-lecia Muzeum Rzeźby w Królikarni Muzeum Narodowe Warszawa (2016), Kolekcja Muzeum Współczesne Wrocław (2016), Jubileusz 50-lecia Galerii Foksal Warszawa (2016), Kolekcja Sammlung Hoffmann Berlin (2016, 2017), FRIEZE NY (2017), SALM MODERM National Gallery Prague (2018-2019)<ref>{{Cytuj odcinek|tytuł=Salm Modern #1: Zuzanna Janin|url=https://www.youtube.com/watch?v=er5H0dAM6NA|data dostępu=2019-10-18}}</ref>, Tate Exchange Tate Modern London (2019), Tokyo Photographic Art Museum (2019) oraz w wielu innych galeriach w kraju i na świecie.

Brała udział w wystawach akademickich oraz w Artist in Residence: PROGR Galerie Bern / Ecole Cantonale d'Artd’Art du Valais, Sierre (2004), Galeria 2.0 / Akademia Sztuk Pięknych Warszawa (2012), ASAB Academia del Arte, Bogota (2015), Artspace / Yale University w [[New Haven]] (2015), The Poetry Library in the Southbank Centre & King'sKing’s College London (2018). Gościnne wykłady w Hajfa University, [http://www.bezalel.ac.il/en/ Bezalel Academy of Art and Design, Jerozolima, Tel Aviv], Academy of Fine Art Bratislava, Akademia Sztuk Pięknych Warszawa, Akademia Sztuki Pięknych Kraków. Była stypendystką m.in. MKiS w Warszawie, [[KulturKontakt]] w Wiedniu, [[ProHelvetia]] w [[Zurych]]u i [[Pollock-Krasner]] w Nowym Jorku oraz MKIDN w Warszawie (2009).

Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach sztuki współczesnej w Polsce i zagranicą, m.in.: Galeria Zachęta, Warszawa; Muzeum Narodowe, Kraków; Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa; Muzeum Narodowe Warszawa; Muzeum Współczesne Wrocław; Kolekcje Znaki Czasu Lublin, Białystok, Olsztyn, Katowice; Toruń / CSW Toruń<ref>{{Cytuj |tytuł = Wyborcza.pl |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = wyborcza.pl |url = http://wyborcza.pl/1,157232,19327522,nowa-wystawa-w-csw-filmy-osobistego-uzytku.html?disableRedirects=true}}</ref>: Muzeum Górnośląskie, Bytom; Museum Morbroich, Leverkusen (GE); Muzeum Sztuki / Centrum Sztuki Saloniki (GR); Hoffmann Sammlung Berlin (GE)<ref>{{Cytuj |tytuł = Artists -– Sammlung Hoffmann |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = sammlung-hoffmann.de |url = http://sammlung-hoffmann.de/en/artists}}</ref>, La Gaia Collectione, Busca (I), Muzeum Narodowe w Krakowie, MAM RIO Museu Arte Moderna Rio de Janeiro (BR), La Fabrique, Collection Josée et Marc Gensollen, Marseille (F) oraz wielu prywatnych kolekcji w kraju i na świecie.

* Nominowana do Paszportu Polityki w 1999 za wystawę w Centrum Sztuki Współczesnej "Co„Co za piekło, co za raj. c.d."” (1999 kurator Marek Goździewski)

* Nominowana do Paszportu Polityki w 2002 za wystawę w Galerii Zachęta "ILoveYouToo"„ILoveYouToo” (2001 kuratorka Karolina Lewandowska)

* „WALKA / FIGHT”, 2001 (dygitalizacjadigitalizacja 2012)

* „Tuż przed. Muzeum idealne / Just Before. The Ideal Museum”, 2006, (dla MSN, Warszawa, Muzeum Sztuki Łódź)

* Zuzanna Janin & Kamen Stoyanov „Meeting Halfway. Warszawa-Sofia. Sofia-Warszawa. (47° 33’ N33′N and 22° 19' E19′E)”, 2014, (wideo instalacja, tryptyk wideo)

* „Lost Butterfly”, 2016, (wideo instalacja tryptyk wideo)

* [http://janin.art.pl/memory Internetowa wersja instalacji "My„My memory"memory”]

* [http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,127763,24129628,przemoc-ukrywa-sie-przed-wszystkimi.html "To„To się ukrywa przed wszystkimi"wszystkimi” Wysokie Obcasy]

* [https://newsmavens.com/special-review/1190/the-art-of-showing-unseen-abuse-an-interview-with-artist-zuzanna-janin "The„The art of showing unseen abuse -- an interview with artist Zuzanna Janin"Janin”]