Zuzanna Janin: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ) |
|||
Linia 31:
== Prace ==
Artystka tworzy instalacje wideo i rzeźbiarskie często odnosząc się do przedstawień figuratywnych, przełamanych emocjonalnością łączoną z erudycją i głębokimi doznaniami, które nie pozostawiając widzów obojętnymi. Artystka słynie z przełamywania tabu, otwartości i szczerości oraz akcji głęboko angażujących emocjonalnie zarówno autorkę, jak i widzów. Debiutowała w Galerii Dziekanka w Warszawie (pod nazwiskiem Zuzanna Baranowska)<ref>{{Cytuj |tytuł = Zuzanna Janin {{!}} Życie i twórczość {{!}} Artysta |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = Culture.pl |url = https://culture.pl/pl/tworca/zuzanna-janin |język = en}}</ref>. Zajmuje się tematyką miejsca (przestrzenne instalacje ''Pokrowce''), pamięci (projekt ''Memory'') i czasu (nakładane fotografie z serii ''Idź za mną, zmień mnie, już czas''). Jest autorką „rysowanych w przestrzeni” rzeźb z [[drut]]u i [[Wata cukrowa|waty cukrowej]] (rzeźby ''Słodka dziewczyna, Słodki chłopak'') oraz wideo-instalacji ''Walka''<ref>{{Cytuj odcinek|tytuł=Zuzanna Janin, FIGHT, 2001, 9'|url=https://vimeo.com/83588023|autorzy=Zuzanna Janin|data dostępu=2019-10-19|emisja=2014-01-07}}</ref>, w której walczy na [[Ring bokserski|ringu]] w sfingowanej walce z zawodowym bokserem. W 2003 stworzyła projekt ''Widziałam swoją śmierć'', polegający na symulacji niebytu samej artystki<ref group="uwaga">Projekt był szeroko dyskutowany, początkowo niedoceniony, obecnie stał się kanonem zaangażowanej sztuki współczesnej komentującej kulturowe uwikłania człowieka poddawanego manipulacjom i zarządzaniu strachem we współczesnym świecie. Projekt znajduje się w edycjach i wersjach w wielu kolekcjach w kraju i na świecie, m.in. Hoffmann Sammlung, Colezzione La Gaya w Busco we Włoszech, Kolekcje Znaki Czasu w Lublinie i szeregu kolekcji prywatnych w kraju i na świecie. Był pokazywany na wystawach międzynarodowych m.in. w Kunstmusuem Bern (CH), Hajfa Museum of Art (IL), Hoffmann Sammlung (Berlin), Centrum Sztuki Współczesnej w Moskwie, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Zawarte w projekcie najbardziej palące problemy współczesności: manipulacje informacjami, lęk przed śmiercią i ucieczka przed starością, pogarda dla choroby, słabości – jest przedmiotem szeroko komentowany w pozycjach książkowych o kulturze i sztuce i opracowaniach naukowych.</ref>. (Praca dedykowana była zmarłemu dziecku artystki). Jest twórczynią fikcyjnej telewizji o sztuce ''studio telewiZyJne'': prowadziła ''Art Talk Show'' z ludźmi sztuki.
W 2005 roku powołała Fundację Lokal Sztuki promującą sztukę współczesną. Fundacja prowadzi dwa miejsca sztuki: warszawską niezależną galerię sztuki współczesnej [[lokal 30]], w latach 2003–2012 znajdującą się w dawnej pracowni artystki na ulicy Foksal, a obecnie w nowej siedzibie na ulicy Wilczej i tymczasową (2009–2010), filię londyńską: lokal_30_warszawa_london project (wraz z [[Agnieszka Rayzacher|Agnieszką Rayzacher]])<ref>{{Cytuj |tytuł = what’s on & artists info |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = lokal30.pl |url = http://lokal30.pl/category/aktualna/}}</ref>.
Linia 41:
W 2015 odbyła szereg podróży do Brazylii: São Paulo i Rio de Janeiro, w poszukiwaniu zaginionego obrazu autorstwa artystki [[Maria Anto|Marii Anto]], na którym była namalowana, a podróży i poszukiwania w archiwach BSP w São Paulo zaowocowały powstaniem rzeźb i poetyckiego wideo ''LOST BUTTERFLY''.
W
Janin współpracowała z licznymi artystami i pisarzami, w tym [[Olga Tokarczuk|Olgą Tokarczuk]], która napisała tekst do jej pierwszego katalogu wydanego w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w 2000<ref>{{Cytuj |tytuł = Co za piekło, co za raj, cd
== Wystawy ==
Artystka brała udział m.in. w [[Biennale w Stambule]] (jako Zuzanna
Jej prace prezentowane były w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą m.in. w [[Kunstverein]] [[Salzburg]] (1995), [[Art Institute|Museum of Contemporary Art]] w Chicago (1998), [[Kunsthalle Bern]] (1998), [[Zachęta Narodowa Galeria Sztuki|Galerii Zachęta]] Warszawa (1995, 2001, 2003–2005), [[Modernamuset]] w Sztokholmie (1999), [[Jeu de Pomme]] w Paryżu (2000), [[Ludwig Muzeum]] w [[Akwizgran]]ie (1991), [[Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski|Centrum Sztuki Współczesnej]] w Warszawie (1999–2001, 2005), [[Izrael Muzeum]] w Jerozolimie (2004), [[Hamburgerbanhof]] w Berlinie (1999, 2005), [[Kunstmusem Bern]] (2006), [[Galeria Foksal]] (1996, 1998, 2003, 2018)<ref>{{Cytuj |tytuł = Zuzanna Janin, Home Transformed into Geometrical Solids |data = 2018-12-03 |data dostępu = 2019-10-18 |opublikowany = Galeria Foksal |url = http://www.galeriafoksal.pl/en/zuzanna-janin-dom-przeksztalcony-w-bryly-geometryczne/ |język = en-US}}</ref>, [[Galeria Manhattan|Galerii Manhattan]] (1995, 2003), galerii lokal_30 w Warszawie (2005, 2006), Centre d’Art Contemporain Casino Luxemburg w Luxemburgu (2007), Muzeum Sztuki w Łodzi (2007), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2007, 2018)<ref>{{Cytuj |tytuł = NIEPODLEGŁE
Brała udział w wystawach akademickich oraz w Artist in Residence: PROGR Galerie Bern / Ecole Cantonale d’Art du Valais, Sierre (2004), Galeria 2.0 / Akademia Sztuk Pięknych Warszawa (2012), ASAB Academia del Arte, Bogota (2015), Artspace / Yale University w [[New Haven]] (2015), The Poetry Library in the Southbank Centre & King’s College London (2018). Gościnne wykłady w Hajfa University, [[Akademia Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela|Bezalel Academy of Art and Design, Jerozolima, Tel Aviv]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Bezalel Academy of Arts and Design, Jerusalem |data dostępu = 2019-10-19 |opublikowany = www.bezalel.ac.il |url = http://www.bezalel.ac.il/en/}}</ref>, Academy of Fine Art Bratislava, Akademia Sztuk Pięknych Warszawa, Akademia Sztuki Pięknych Kraków. Była stypendystką m.in. MKiS w Warszawie, [[KulturKontakt]] w Wiedniu, [[ProHelvetia]] w [[Zurych]]u i [[Pollock-Krasner]] w Nowym Jorku oraz MKIDN w Warszawie (2009).
|