Joseph Bech: Różnice pomiędzy wersjami

| polityk = Joseph Bech

| grafika = [[Plik:Joseph Bech 1933.jpg|240px|Joseph Bech]]

| miejscedata urodzenia = [[Diekirch17 lutego]], [[Luksemburg1887]]

|miejsce data śmierciurodzenia = [[8 marca]] [[1975Diekirch]]

| miejscedata śmierci = [[Luksemburg8 (miasto)|Luksemburgmarca]], [[Luksemburg1975]]

| funkcja = [[Premierzy Luksemburga|Premier Luksemburga]]

|partia =
|od = [[16 lipca]] [[1926]]

| do = [[5 listopada]] [[1937]]

| poprzednik = [[Pierre Prüm]]

| następca = [[Pierre Dupong]]

| odznaczenia = {{order|OZRFN|KW}}

| www =

| commons = Category:Joseph Bech

| quote =

'''Joseph Bech''' (ur. [[17 lutego]] [[1887]] w [[Diekirch]], zm. [[8 marca]] [[1975]] w [[Luksemburg (miasto)|Luksemburgu]]) – [[Luksemburg|luksemburski]] polityk piastujący najwyższe stanowiska państwowe w swoim kraju zarówno przed, jak i po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]].

W Europie przez specjalistów zaliczany do grona tak zwanych „[[ojcowie integracji europejskiej|Ojcówojców integracji europejskiej]]”.

Pierwszym szczeblem kariery politycznej Josepha Becha było uzyskanie mandatu do [[Izba Deputowanych (Luksemburg)|luksemburskiej Izby Deputowanych]] z ramienia Partii Chrześcijańskiej w [[1914]] r. Siedem lat później, w roku [[1921]], objął stanowisko Ministra Spraw Wewnętrznych i Edukacji. Funkcję tę sprawował przez 4 lata, do roku [[1925]], w którym został zdymisjonowany na skutek wykluczenia reprezentowanej przez niego partii z koalicji rządowej. Następnie, [[16 lutego]] [[1926]] roku, po upadku gabinetu [[Pierre Prüm]]a, przyjął propozycję objęcia stanowiska piętnastego Premiera Luksemburga, który to urząd sprawował do [[1937]] roku. Równolegle pełnił on funkcje Ministra Spraw Zagranicznych oraz Rolnictwa.

Podkreśla się, iż w okresie pierwszego piastowania stanowiska premiera, na skutek istniejącej wówczas niekorzystnej dla [[Luksemburg]]u sytuacji międzynarodowej ( między innymi silne uzależnienie gospodarcze od [[Niemcy|Niemiec]]), Joseph Bech stał się zwolennikiem idei internacjonalizacji, która w ówczesnych czasach nie miała jednak większej racji bytu.

Z racji piastowania najwyższych stanowisk państwowych w [[Luksemburg]]u, Joseph Bech zmuszony był, wraz z innymi ministrami i [[Szarlotta (wielka księżna Luksemburga)|Wielką Księżną Charlotte]], do opuszczenia kraju wkrótce po napaści [[III Rzesza|nazistowskich Niemiec]], która miała miejsce [[10 maja]] [[1940]] r. Podobnie jak przedstawiciele pozostałych zaatakowanych państw w analogicznej sytuacji, poszkodowani udali się do [[Londyn]]u, gdzie ustanowili luksemburski rząd na uchodźstwie. Wówczas, w [[1944]] roku, z inicjatywy m.in. Josepha Becha podpisany został traktat ustanawiający zalążek wspólnoty pomiędzy [[Belgia|Belgią]], [[Holandia|Holandią]] i [[Luksemburg]]iemLuksemburgiem – [[BeneluxBeneluks|Beneluxu]]u. Zdobyte wówczas doświadczenie zaprocentowało przy negocjacjach dotyczących tworzenia [[Wspólnota Europejska|Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej]] po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]].

Lata po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] były okresem intensywnych działań ministra Becha na arenie międzynarodowej, ale także w samym [[Luksemburg]]u, związanych z propagowaniem przystępowania kraju do nowo powstających organizacji międzynarodowych ([[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]], [[NATO]]). Wówczas też rozpoczął się powolny proces integracji w zachodniej części kontynentu europejskiego, którego orędownikiem Joseph Bech był od samego początku. Dzięki jego działaniom [[Luksemburg]] nie tylko popierał utworzenie [[Europejska Wspólnota Węgla i Stali|Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali]], ale także przeforsował propozycję swojej ojczyzny jako miejsca siedziby powstającej organizacji.

W roku [[1953]] otrzymał dodatkowe możliwości propagowania pro-integracyjnych działań [[Luksemburg]]a na arenie międzynarodowej poprzez objęcie po raz drugi w swojej karierze stanowiska Premiera Rządu Luksemburga ([[29 grudnia]]). Funkcję tę sprawował do [[1957]] r. Między innymi z jego inicjatywy i pod jego przewodnictwem odbyła się [[konferencja mesyńska]], w wyniku której podpisane zostały [[Traktaty rzymskie]], konstytuujące [[Wspólnota Europejska|Europejską Wspólnotę Gospodarczą]].

W roku [[1959]] Joseph Bech przestaje piastować ostatnią z funkcji ministerialnych – Ministra Spraw Zagranicznych. Jego ostatnim epizodem oficjalnej kariery politycznej było przewodniczenie [[Izba Deputowanych (Luksemburg)|luksemburskiej Izbie Deputowanych]] w latach [[1959]]-–[[1964]]. Po złożeniu tego stanowiska, w wieku 77 lat, przestaje sprawować oficjalne funkcje państwowe. W międzyczasie, w roku [[1960]], w uznaniu dla jego wieloletnich działań na arenie europejskiej promujących pokój i jedność kontynentu, został uhonorowany [[Nagroda Karola Wielkiego|Nagrodą Karola Wielkiego]]. Przeżywszy 88 lat, zmarł w [[Luksemburg (miasto)|Luksemburgu]].