Wersja z 18:24, 13 sie 2018 edytuj Paweł Ziemian BOT (dyskusja \| edycje) Boty 1 384 060 edycji m wstawiam Szablon:Kontrola autorytatywna ← poprzednia edycja		Wersja z 20:30, 14 sty 2020 edytuj anuluj edycję Mathieu Mars (dyskusja \| edycje) Operatorzy filtru nadużyć, Redaktorzy, Rewizorzy, Administratorzy 130 295 edycji infobox następna edycja →
Linia 1: {{Polityk infobox ~~[[Plik:Lascarcatargiu.jpg\|thumb\|right\|Lascăr Catargiu]]~~ \|polityk = Lascăr Catargiu [[Plik:CuzaGhimpele1872.PNG\|right\|thumb\|250px\|Karykatura antydynastyczna, opublikowana w ''"Ghimpele"'' w [[1872]] r. Lewy obrazek: [[Aleksander Jan Cuza]] zdradzony przez [[Ion Brătianu\|Iona Brătianu]]; prawy obrazek: [[Karol I Hohenzollern-Sigmaringen\|Karol I]], wspierany przez [[Otto von Bismarck]]a i Brătianu, umacnia niemieckie wpływy i przywileje.]] ▼ \|grafika = \|opis grafiki = '''Lascăr Catargiu''' ([[1 listopada]] [[1823]] - [[11 kwietnia]] [[1899]]) - [[Rumunia\|rumuński]] [[konserwatyzm\|konserwatywny]] polityk urodzony w [[Mołdawia (kraina historyczna)\|Mołdawii]]. Należał do starego [[Wołoszczyzna\|wołoskiego]] rodu, którego członkowie zostali wygnani w [[XVII wiek]]u przez księcia [[Mateusz Basarab\|Mateusza Basaraba]] i osiedli w Mołdawii.▼ \|pełne imię i nazwisko = \|data urodzenia = [[1 listopada]] [[1823]] \|miejsce urodzenia = \|data śmierci = [[11 kwietnia]] [[1899]] \|miejsce śmierci = \|funkcja = [[Premierzy Rumunii\|Premier Rumunii]] \|partia = \|od = 1866 \|do = 1866 \|poprzednik = [[Ion Ghica]] \|następca = [[Ion Ghica]] \|2 od = 1871 \|2 do = 1876 \|2 poprzednik = [[Ion Ghica]] \|2 następca = [[Ion Emanuel Florescu]] \|3 od = 1889 \|3 do = 1889 \|3 poprzednik = [[Theodor Rosetti]] \|3 następca = [[Gheorghe Manu]] \|4 od = 1891 \|4 do = 1895 \|4 poprzednik = [[Ion Emanuel Florescu]] \|4 następca = [[Dimitrie Sturdza]] \|podpis = \|odznaczenia = \|commons = \|quote = \|www = }} ▲[[Plik:CuzaGhimpele1872.PNG~~\|right~~\|thumb\|250px\|Karykatura antydynastyczna, opublikowana w ''~~"Ghimpele"~~„Ghimpele”'' w [[1872]] r. Lewy obrazek: [[Aleksander Jan Cuza]] zdradzony przez [[Ion Brătianu\|Iona Brătianu]]; prawy obrazek: [[Karol I Hohenzollern-Sigmaringen\|Karol I]], wspierany przez [[Otto von Bismarck]]a i Brătianu, umacnia niemieckie wpływy i przywileje.]] ▲'''Lascăr Catargiu''' (ur. [[1 listopada]] [[1823]] -– [[11 kwietnia]] [[1899]]) -– [[Rumunia\|rumuński]] [[konserwatyzm\|konserwatywny]] polityk urodzony w [[Mołdawia (kraina historyczna)\|Mołdawii]]. Należał do starego [[Wołoszczyzna\|wołoskiego]] rodu, którego członkowie zostali wygnani w [[XVII wiek]]u przez księcia [[Mateusz Basarab\|Mateusza Basaraba]] i osiedli w Mołdawii. == Życiorys == Pod rządami księcia Mołdawii [[Grigore Ghica\|Grigore Ghicy]] (w latach [[1849]]-–[[1856]]), Catargiu był prefektem policji w [[Jassy\|Iaşi]]. W [[1857]] roku został członkiem komisji [[ad hoc]], wyłonionej zgodnie z postanowieniami [[Traktat paryski (1856)\|traktatu paryskiego z 1856 roku]], w celu głosowania nad unią Mołdawii i Wołoszczyzny. Jego silnie konserwatywne zapatrywania, zwłaszcza na kwestię [[reforma rolna\|reformy rolnej]], spowodowały, iż konserwatyści wsparli go jako kandydata do objęcia rumuńskiego tronu w [[1859]] roku. W czasie rządów ''[[Domnitor]]a'' [[Aleksander Jan Cuza\|Aleksandra Jana Cuzy]] ([[1859]]-–[[1866]]), Catargiu był jednym z liderów opozycji, w tym czasie otrzymywał duże wsparcie od spokrewnionego z nim [[Barbu Catargiu]], znanego dziennikarza i polityka, który został zamordowany w [[Bukareszt\|Bukareszcie]] [[20 czerwca]] [[1862]] roku. Lascăr Catargiu wziął także udział w tzw. ''Monstrualnej Koalicji'', która obaliła Cuzę, a po akcesji ''Domnitora'' [[Karol I Hohenzollern-Sigmaringen\|Karola I]] w ~~[[maj]]u~~maju [[1866]], został przewodniczącym rady ministrów. Jednak nie potrafił współpracować ze swoimi [[liberalizm\|liberalnymi]] kolegami, [[Ion Brătianu\|Ionem Brătianu]] i [[Constantin Alexandru Rosetti\|C.A. Rosettim]], w wyniku czego zrezygnował z pełnionej funkcji w ~~[[lipiec\|~~lipcu]]. Po ośmiu innych zmianach ministerialnych, w wyniku kulminacji antydynastycznej agitacji w latach [[1870]]-–[[1871]] (sprowokowanej przez liberałów w kontekście [[Wojna francusko-pruska\|wojny francusko-pruskiej]]), Catargiu utworzył stabilny konserwatywny gabinet, który przetrwał do [[1876]] roku. Jego polityka, odrzucająca przemoc i przywracająca popularność monarchii uważana była za niepatriotyczną i reakcyjną przez liberałów. Catargiu pozostawał w opozycji po upadku swego rządu do [[1889]] roku, kiedy stworzył ponownie gabinet, obejmując także tekę ministra spraw wewnętrznych. Jednak jego gabinet upadł po siedmiu miesiącach. W rządzie [[Ion Emanuel Florescu\|Iona Emanuela Florescu]] ([[marzec]] [[1891]]) był także ministrem spraw wewnętrznych, ale już w ~~[[grudzień\|~~grudniu]] [[1891]] został ponownie premierem, zachowując swe stanowisko do [[1895]] roku. W tym czasie jego rząd przeprowadził szereg ważnych reform, głównie finansowych i handlowych. Zmarł w [[Bukareszt\|Bukareszcie]]. {{Premierzy Rumunii}} Linia 18 ⟶ 49: {{SORTUJ:Catargiu, Lascar}} [[Kategoria:Premierzy Rumunii]] [[Kategoria:Rumuńscy ministrowie spraw wewnętrznych]]

Lascăr Catargiu: Różnice pomiędzy wersjami