Jan Parandowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kelvin (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, WP:SK+ToS+mSK+Bn
doprecyzowanie informacji o grobie
Linia 44:
 
W latach 1945–1950 objął katedrę kultury antycznej, a następnie literatury porównawczej na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]] (KUL). Został członkiem zwyczajnym Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym”, „Meandrem”, „Twórczością”, wznowił działalność jako prezes polskiego PEN Clubu. W 1948 przygotowywał [[Światowy Kongres Intelektualistów w Obronie Pokoju|Światowy Kongres Intelektualistów]] we [[Wrocław]]iu, wtedy też ponownie zamieszkał w Warszawie. W 1949 roku jako członek Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju był delegatem Krajowej Rady Obrońców Pokoju na Kongres Obrońców Pokoju w [[Paryż]]u<ref>Trybuna Robotnicza, nr 92 (1481), 9 kwietnia 1949, s. 1.</ref>. Był członkiem Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC). W 1958 współorganizował Międzynarodowy Zjazd Tłumaczy w Warszawie, w 1962 został wiceprezesem międzynarodowego PEN-Clubu. W 1964 otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia i w tymże roku był sygnatariuszem „[[List 34|Listu 34]]” uczonych i pisarzy w obronie [[wolność słowa|wolności słowa]]. Jan Parandowski został uhonorowany w 1975 za całokształt twórczości przez [[Radio Wolna Europa]]. W 1975 otrzymał tytuł ''doktora [[Doktor honoris causa|honoris causa]]'' Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej KUL<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.kul.pl/doktorzy-honoris-causa-katolickiego-uniwersytetu-lubelskiego-jana-pawla-ii,art_159.html|tytuł=Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II|opublikowany=kul.pl|data=|data dostępu=23 lutego 2011}}</ref>.
 
Pochowany na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|cmentarzu Powązkowskim]] (Aleja Zasłużonych, grób 40)<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = Jan Parandowski|url = https://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=3881|opublikowany = cmentarze.um.warszawa.pl|data dostępu = 2020-01-31}}</ref>.
 
Już po śmierci Parandowskiego ukazała się książka jego drugiej żony – Ireny z d. Helzel (1903 – 27 października 1993<ref>{{Cytuj |tytuł = Penclub |data dostępu = 2019-01-23 |opublikowany = www.penclub.com.pl |url = https://www.penclub.com.pl/odeszli}}</ref>)<ref>Wybrane dane biograficzne Ireny Parandowskiej zawarte są w publikacji: ''Inna inaczej niż inni'' [wywiad Mateusza Borkowskiego z [[Joanna Szczepkowska|Joanną Szczepkowską]]], „Tygodnik Powszechny” z 27 lipca 2014 r. nr 30 (3394), s. 58.</ref>, pt. ''Dzień Jana'' (Wyd. Iskry 1983, {{ISBN|83-207-0590-8}}), poświęcona pisarzowi. W 1988 Irena Parandowska zapoczątkowała przyznawanie [[Nagroda Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego|Nagrody Literackiej Polskiego PEN Clubu]] imienia jej zmarłego męża.