Szamotuły: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) →Historia: drobne merytoryczne |
|||
Linia 55:
Na południe od osady Szamotulskich powstała nowa osada, która w 1284 roku od [[Przemysł II|Przemysła II]] uzyskała prawo odbywania targów. Prawdopodobnie 1292 roku w osadzie tej wzniesiono drewniany kościół pod wezwaniem [[Stanisław ze Szczepanowa|św. Stanisława]] (pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1306 roku)<ref name=":1" /><ref name=":0" /><ref name=":3" /><ref name=":5" /><ref name=":7" />.
[[Plik:Szamotuły 422-42.jpg|mały|lewo|Kościół św. Krzyża w Szamotułach i dawny klasztor]]
Po powstaniu nowej osady, starą zaczęto nazywać Starymi Szamotułami. Prawdopodobnie ta osada, w 1383 roku uległa zniszczeniu w [[Wojna Grzymalitów z Nałęczami|wojnie domowej pomiędzy Nałęczami i Grzymalitami]]. Starej osadzie nie przywrócono dawnej świetności, a na początku XIX wieku ostatecznie zniknęła z map. [[Historia Żydów w Polsce|Skupisko żydowskie]] pojawiło się w Szamotułach w [[1404]] roku<ref>Maurycy Horn, Najstarszy rejestr osiedli żydowskich w Polsce w 1507 r., w: Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego 1974, nr 3 (91), s. 14.</ref>. Kościół św. Marcina do 1486 roku był kościołem parafialnym, następnie został wcielony do parafii [[Stanisław ze Szczepanowa|św. Stanisława]]. Kościół św. Marcina istniał jeszcze w 1787 roku, przestał funkcjonować przed 1797 rokiem<ref name=":1" /><ref name=":0" /><ref name=":4" /><ref name=":5" /><ref name=":7">{{Cytuj |autor=Romuald Krygier |tytuł=Ziemia Szamotulska |data=1972 |miejsce=Poznań |wydawca=Wydawnictwo Poznańskie}}</ref>.
Na południe od obecnego rynku, na prawym brzegu [[Sama|Samy]] znajdowała się osada. Obszar ten nosił nazwę Świdlin – Ostrówek, a to z uwagi na rosnące tam gęste drzewa i krzewy [[Dereń świdwa|derenia-świdwy]]. Z nasion świdwy uzyskiwano olej wykorzystywany do oświetlania. Nasiona świdwy stały się podstawą przemysłu olejarskiego w Szamotułach w XIV wieku. Oprócz nazwy obszaru również ród Nałęczów szamotulskich zaczerpnął swą nazwę od tego krzewu. Osada leżała na terenie, przez który przebiegał stary szlak handlowy prowadzący z Wielenia przez Wronki do Poznania. Osada w 1352 roku należała do Dzierżykraja (zwanego Świdwą), a następnie do jego wnuka [[Sędziwój Świdwa z Szamotuł|Sędziwoja Świdwy]], wojewody poznańskiego. Prawdopodobnie to za jego sprawą w drugiej połowie XIV wieku wybudowano murowany zamek (pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1381 roku, zamek prawdopodobnie powstał w miejscu dawnego drewnianego zamku)<ref name=":1" /><ref name=":0" /><ref name=":4" /><ref name=":7" />.
| |||