Sztuki wyzwolone: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Geometria: lit. |
|||
Linia 165:
Z twierdzeniem o kulistości Ziemi wiązała się nauka o [[Grawitacja|grawitacji]], którą nazywano najczęściej ''przyrodzoną skłonnością Ziemi''. [[Wincenty z Beauvais]] w swoim podręczniku sztuk, napisanym w pierwszej połowie XII wieku, analizując grawitację starał się wyjaśnić, co by się zdarzyło, gdyby wywiercić dziurę na wylot przez kulę ziemską i wrzucić tam kamień. Jego zdaniem, siła grawitacji spowoduje, że kamień zatrzyma się w jądrze Ziemi. W innym średniowiecznym podręczniku wyjaśniono: ''Z każdej części Ziemi, gdziekolwiek mieszkają ludzie, czy to na górze, czy to na dole, zawsze się im wydaje, że chodzą bardziej prosto niż wszyscy inni. I właśnie tak, jak nam się wydaje, że są pod nami, im wydaje się, że my jesteśmy nad nimi''{{odn|Lewis|1995|s=140}}.
Źródłem wiedzy [[Geometria|geometrycznej]] w starożytnym Rzymie i średniowieczu było dzieło [[Euklides]]a ''[[Elementy]]'', napisane najprawdopodobniej w IV wieku przed Chrystusem
W roku 1120 [[Adelard z Bath]] przetłumaczył z [[Język arabski|arabskiego]] na łacinę ''[[Elementy]]'', w roku 1188 niezależnego tłumaczenia dokonał [[Gerard z Cremony]], co w XIII wieku doprowadziło do przełomu w nauczaniu geometrii{{odn|Abelson|2010|s=116}}. W najlepszych szkołach podczas kursu stosowano ''[[Practica geometriae]]'' [[Fibonacci]]ego z 1222 roku, ''[[De traingulis]]'' {{Link-interwiki|pl=Jordanus Nemorarius|lang=en|tam=Jordanus Nemorarius|tekst= Jordanusa Nemorariusa}} z około 1237 roku czy ''[[De geometria speculativa]]'' [[Thomas Bradwardine|Thomasa Bradwardine]] z około 1327 roku{{odn|Abelson|2010|s=118}}. Podręczniki te wprowadziły do artes między innymi [[układ współrzędnych]] czy naukę o [[Perspektywa|perspektywie]]{{odn|Abelson|2010|s=117}}.
|