Rauf Fico: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Gjakovarus (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne |
|||
Linia 13:
|poprzednik = [[Ilias Vrioni]]
|następca = [[Hysen Vrioni]]
|odznaczenia =
|commons =
|quote =
Linia 26:
W grudniu 1918 wspólnie z Abdim Toptanim i Ismailem Ndroqim organizował kongres albańskich działaczy narodowych w Tiranie, a następnie kongres w [[Durrës]]ie, pod patronatem [[Włochy|Włoch]]. W 1920 kierował jednym z wydziałów w ministerstwie spraw wewnętrznych. W 1921 objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych w rządzie [[Pandeli Evangjeli]]ego. W latach 1923–1925 dwukrotnie był wybierany do [[Rada Narodowa Albanii|parlamentu albańskiego]], reprezentując w nim okręg Durrës.
Pod koniec lat 20. kierował ambasadą Albanii w [[Turcja|Turcji]], a następnie w [[Bułgaria|Bułgarii]]. W kwietniu 1929 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych. Rok później został usunięty ze stanowiska za krytyczną postawę wobec [[Włochy|Włoch]]<ref>Pietro Quaroni, ''Diplomatic bags: an ambassador’s memoirs'', Weidenfeld and Nicolson, 1966, s. 92.</ref>. W latach 1933–1936 był ambasadorem w Jugosławii, następnie w 1937 w [[Grecja|Grecji]], a w latach 1938–1939 w [[Niemcy|Niemczech]]. Po [[Inwazja na Albanię|inwazji włoskiej na Albanię]] został aresztowany przez włoskie władze okupacyjne i internowany<ref>Elisabeth Özdalga, ''Late Ottoman Society: The Intellectual Legacy'', Routledge 2013, s. 298.</ref>. W 1942 powrócił z [[Internowanie|internowania]] do [[Tirana|Tirany]]. W 1943 otrzymał propozycję współpracy z niemieckimi władzami okupacyjnymi, ale
Odznaczony [[Order Skanderbega|Orderem Skanderbega]], [[Order Franciszka Józefa|Orderem Franciszka Józefa]] i francuską [[Legia Honorowa|Legią Honorową]]<ref>[http://botasot.info/dokumentare/197872/rauf-fico-si-u-mohua-kryediplomati-qe-pajtoi-zogun-me-ataturkun/ Wykaz odznaczeń].</ref>.
| |||