Mercury Sable: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Trzecia generacja: korekty literówek, bez modyfikowania treści, lit.
Linia 41:
'''Mercury Sable I''' został zaprezentowany po raz pierwszy w 1985 roku.
 
Sable, razem z [[Ford Taurus|Taurusem]], rozpoczęły nową erę w stylistyce samochodów koncernu [[Ford Motor Company|Forda]]. Wersja od [[Mercury (marka samochodów)|Mercury]] prezentowała się jednak szczegółnieszczególnie futurystycznie. Karoseria Sable miała bardzo aerodynamiczny kształt, mając niski współczynnik C<sub>x</sub>. Charakterystycznym elementem nadwozi był pas przedni, który oprócz tradycyjnych reflektorów posiadał półprzezroczystą "listwę" z [[tworzywa sztuczne]]go, za którą ukryto kilka niskowatowychnisko watowych [[Żarówka samochodowa|żarówek]]. Słupki B i krańcowe części tylnej szyby były malowane na czarno, dając złudzenie, że przeszklone powierzchnie są ze sobą połączone. We wnętrzu instalowano opcjonalnie dwa oddzielne siedzenia, co było bardzo rzadkie w tej klasie samochodów w [[lata 80. XX wieku|latach 80.]]<ref>{{Cytuj stronę | url = https://autoweek.com/article/classic-ads/1986-mercury-sable-futuristic-portable-computer | tytuł = 1986: MERCURY SABLE IS AS FUTURISTIC AS A PORTABLE COMPUTER | język = en | data dostępu = 2020-01-14}}</ref>.
 
W pierwszym roku obecności Sable na rynku klienci mogli wybrać 2 silniki: 91-konnego, 2,5-litrowego HSC [[R4 (silnik)|R4]] i 142-konnego, 3,0-litrowego Vulcana [[V6 (silnik)|V6]] - z salonów wyjeżdżało znacznie więcej samochodów z tym mocniejszym. Sprzedaż 92-konnego modelu była tak niska, że już rok później wycofano go z oferty (do 1991 instalowano go w bliźniaczym [[Ford Taurus|Taurusie]]). W 1988 r. do gamy dołączył 3,8-litrowy Essex [[V6 (silnik)|V6]]. Mimo że jego moc maksymalna była taka sama, jak w mniejszym Vulcanie, to maks. moment obrotowy wynosił 291 [[niutonometr|Nm]] - 74 [[niutonometr|Nm]] więcej.
Linia 197:
'''Mercury Sable III''' został zaprezentowany po raz pierwszy w 1996 roku.
 
Zupełnie nowa, zbuowanazbudowana od podstaw trzecia generacja trafiła do sprzedaży w lipcu 1996 roku. Samochód otrzymał futurystyczny, równie nieszablonowy i kontrowersynykontrowersyjny wygląd co pierwsze wcielenie, które zadebiutowało dekadę wcześniej. Oryginalna stylistyka nie przełożyła się jednak na pozytywne recenzje zarówno wśród mediów motoryzacyjnych, jak i konsumentów. Porażką zakończyły się też próby pozycjonowania Sable jako modelu luksusowego, co przełożyło się na wyższą cenę<ref>{{Cytuj stronę | url = https://consumerguide.com/used/1996-99-mercury-sable/ | tytuł = 1996-99 Mercury Sable | język = en | data dostępu = 2020-01-14}}</ref>.
 
Na początku produkcji Sable standardowo wyposażano w 3,0-litrowy, 147-konny silnik Vulcan [[V6 (silnik)|V6]]. Jako opcja dostępny był 3,0-litrowy, 203-konny [[DOHC]] Duratec 30 [[V6 (silnik)|V6]]. Wersje wyposażeniowe pozostały takie same, jak w poprzedniej generacji - modelem bazowym był GS, a bardziej luksusowym LS. Zrezygnowano jednak z LTS. [[DOHC]] Duratec [[V6 (silnik)|V6]] w 1999 łączono tylko z lepiej wyposażoną LS. W tym samym roku w GS opcjonalnie oferowano dwa oddzielne siedzenia z przodu (seryjnie instalowano 3-osobową kanapę). Zaraz po wejściu kolejnej generacji samochodu na rynek, [[Mercury (marka samochodów)|Mercury]] mówił o zwiększonej mocy silnika Vulcan z nadzieją na zwiększenie sprzedaży.