Jesus Christ Superstar: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dostosowanie do stylu encyklopedycznego (narodowość autorów nie jest tematem artykułu, nie piszemy „Sonata Księżycowa autorstwa Niemca Beethovena”)
Linia 31:
== Historia musicalu ==
=== Lata 70. ===
Zanim 1 października 1971 roku ''Jesus Christ Superstar'' zagościł na [[Broadway (teatr)|Broadwayu]] po raz pierwszy, stanowiąc zarazem pierwszą teatralną wersję spektaklu, musical doczekał się cztery miesiące wcześniej oficjalnej trasy koncertowej. 12 lipca 1971 roku w [[Pittsburgh]]u w stanie [[Pensylwania|Pennsylvania]] miał miejsce otwierający serię koncertów występ na Civic Arena. Trasa liczyła przystanki w 54 miastach w całych [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] i doczekała 74 przedstawień. Widownia przyjęła produkcję ciepło, rezultatem czego były dwie późniejsze podobne trasy pod koniec lata 1971 roku. Ideą przedsięwzięcia było promowanie musicalu w Ameryce, gdy nadal jeszcze trwały prace nad broadwayowską inscenizacją. Podkreślała to niejako obsada, w której skład weszli: Jeff Fenholt jako Jezus, [[Yvonne Elliman]] jako Maria Magdalena oraz [[Carl Anderson (piosenkarz)|Carl Anderson]] w roli Judasza. Cała trójka została później zaangażowana do wersji scenicznej z [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], reżyserowanej przez Toma O'Horgana. Trasa koncertowa miała oprócz promocyjnego celu jeszcze inny. Była to bowiem pierwsza profesjonalna produkcja od czasu wydania konspektowego albumu w 1970 roku. Album odniósł duży sukces, w konsekwencji czego w całych [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] nastąpiła plaga nieprofesjonalnych, szkolnych lub nie działających pod żadną licencją inscenizacji musicalu oraz nielegalnych tras koncertowych. Dzięki [[Robert Stigwood|Robertowi Stigwoodowi]], [[Impresario|przedsiębiorcy muzycznemu]] i zarazem producentowi współodpowiedzialnemu za sukces ''Jesus Christ Superstar'' na świecie, udało się wyeliminować z całego kraju wszelkie nieprofesjonalne produkcje. Oficjalna lipcowa trasa z Fenholtem, Elliman i Andersonem została zatem pierwszą oficjalną produkcją koncertową<ref>{{Cytuj stronę| url=http://web.archive.org/web/20131121071131/http://www.jesuschristsuperstar.com:80/the-show/the-history/?yearDate=1971 | tytuł = ''Początki „Jesus Christ Superstar” w Ameryce w 1971 roku.'' | data dostępu = 2013-06-06| opublikowany = jesuschristsuperstar.com| język = en}}</ref>.
 
12 października 1971 roku odbyła się premiera wyreżyserowanego przez Toma O'Horgana ''Jesus Christ Superstar'' w Mark Hellinger Theatre na Broadwayu. Producentami przedstawienia zostali [[Robert Stigwood]] oraz wytwórnia MCA Inc.. Opiekę muzyczną nad spektaklem sprawował Marc Pressel, kostiumy przygotował Randy Barcelo, natomiast scenografię - Robin Wagner. Podobnie jak podczas poprzednich dwóch tras koncertowych, główne role Jezusa i Marii Magdaleny dostali Jeff Fenholt oraz [[Yvonne Elliman]]. [[Barry Dennen]], który użyczył głosu swojej postaci Piłata na konspektowym albumie, przeprowadził się z [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], by wcielić się w tego samego bohatera na broadwayowskich deskach.
 
Paul Ainsley odegrał postać króla Heroda, Bob Bingham – Kajfasza, Phil Jethro zaś - Annasza<ref>Program teatralny ''Playbill'' z dnia 12 października 1971 roku.</ref>. Judaszem w obsadzie został Ben Veeren, dublowany przez Kurta Yaghjiana. [[Carl Anderson (piosenkarz)|Carl Anderson]] zastąpił Bena, gdy ten opuścił obsadę. Grający zwykle rolę reportera i trędowatego Kurt przejął wówczas na stałe rolę [[Annasz syn Setiego|Annasza]]. Podobnych bohaterów grał [[Ted Neeley]], będący również dublerem Fenholta do postaci Jezusa. 23 kwietnia 1972 roku obsada musicalu zaprezentowała się na 26. gali [[Tony Award]]s, wykonując przed publicznością trzy utwory ze sztuki - ''The Temple'', repryzę ''Everything's Alright'' oraz ''I Don't Know How to Love Him''. Musical otrzymał pięć nominacji w kategoriach ''najlepszej oprawy muzycznej'', ''najlepszego aktora drugoplanowego'' dla Bena Vereena, ''najlepszej scenografii'', ''najlepszych kostiumów'' i ''najlepszego oświetlenia''<ref>John O’Connor: ''New York Times'', 25 kwietnia 1972, s. 86.</ref>. Sztuka dostała mieszane recenzje. Jej premierę poprzedzały liczne protesty grup [[katolicyzm|katolickich]], [[protestantyzm|protestanckich]] i [[judaizm|żydowskich]]. Zarzucano autorom okrojenie postaci Chrystusa z boskości, obarczanie winą Żydów za śmierć Jezusa, a także za akcenty [[rasizm|rasistowskie]] w obsadzeniu czarnoskórego Bena Vereena w roli Judasza<ref>Carl Apope w ''The Pittsburgh Press'', 23 czerwca 1985.</ref>. Produkcja została zakończona pod dwóch latach grania, w czerwcu 1973 roku. Odegrano 711 przedstawień<ref>{{Cytuj stronę| url=https://archive.is/UIgQl | tytuł = Pierwsza broadwayowska obsada. | data dostępu = 2013-12-22| opublikowany = bluegobo.com| język = en}}</ref>.