Fotokatoda: Różnice pomiędzy wersjami

Konstrukcja fotokatody opiera się na cienkiej warstwie materiału naniesionej na powierzchnię nośną. Warstwa ta może być nieprzeźroczysta, a wtedy emisja elektronów następuje z tej samej strony, z której pada światło. Fotokatody nieprzeźroczyste stosuje się w [[fotodiodaFotokomórka próżniowa|fotodiodach]] próżniowych, gdzie elektrody te mają kształt [[walec (bryła)|walca]] lub [[kula|kuli]] otaczającej [[anoda|anodę]]. Fotokatody umieszczone są wewnątrz lampy.

Niektóre fotokatody wykonuje się w postaci półprzezroczystej powierzchni. Dzięki temu [[Emisja elektronów|emisja]] elektronów następuje po przeciwnej stronie niż oświetlana powierzchnia. Fotokatody półprzezroczyste są stosowane głównie w [[fotopowielacz]]ach. Zwykle napyla się je na wewnętrzną stronę bańki.

Ze względu na niską [[praca wyjścia|pracę wyjścia]] fotokatody wykonane są głównie z [[metale alkaliczneLitowce|metali alkalicznych]] (najczęściej [[cez]]) i ich związków, między innymi ze [[srebro|srebrem]], [[tlen]]em i [[antymon]]em. W zależności od rodzaju fotokatody jest ona czuła w różnych zakresach [[Widmo (spektroskopia)|widma]], generalnie są to wartości z zakresu od bliskiej [[podczerwień|podczerwieni]] do [[ultrafiolet]]u, czułość jest niewielka – kilkadziesiąt [[Amper|μA]]/[[Lumen|lm]].