Tadeusz Hernes: Różnice pomiędzy wersjami

W okresie [[Mobilizacja (1939)|mobilizacji]] w sierpniu 1939 został powołany do Wojska Polskiego i przydzielony do teatru polowego<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Pamiętniki znalezione w Katyniu | wydawca = [[Editions Spotkania]] | miejsce = Warszawa | data = 1990 | strony = 268 | isbn = 2-86914-050-9}} Za: [[Janusz Deresiewicz]], „[[Tygodnik Powszechny]]” nr 30/1989.</ref>. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] 1939 i [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w [[Kozielsk]]u. Z zachowanych relacjach innych jeńców (których pamiętniki odnaleziono przy ich szczątkach), wynika, że Hernes w obozie wielokrotnie występował przed współosadzonymi, np. w dzień Wigilii Bożego Narodzenia 24 grudnia 1939, w Święto Trzech Króli 6 stycznia 1940, 28 marca 1940, a także jeszcze 5 kwietnia 1939; występy te organizowano w bloku obozowym pod nazwą „Małpi Gaj” i były określane jako „wieczory”, „rewia” albo „seans” Hernesa (wspominali o tym w swoich dziennikarzdziennikach np. [[Józef Trzepak]], [[Maksymilian Trzepałka]], [[Włodzimierz Wajda]], [[Bronisław Wajs]], [[Henryk Sztekler]], [[Zbigniew Przystasz]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Pamiętniki znalezione w Katyniu | strony = 136, 143, 151, 153, 159 | wydawca = [[Editions Spotkania]] | miejsce = [[Paryż]] | data = 1989 | isbn = 2-86914-044-4}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Pamiętniki znalezione w Katyniu | wydawca = [[Editions Spotkania]] | miejsce = Warszawa | data = 1990 | strony = 136, 139, 151-152, 153, 159, 180, 184, 251, 268, 329 | isbn = 2-86914-050-9}}</ref>, zaś ostatni z nich stwierdził, iż ''Hernes i [[Wacław Foltyn|kpt. Folten]] za pracę powinni po powrocie do kraju być odznaczeni''<ref>{{Cytuj pismo | autor = [[Zbigniew Przystasz]] | tytuł = Spuścizna z Katynia. Odpis notatek | czasopismo = [[Rocznik Sanocki]] | wydawca = Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej | wolumin = VIII | strony = 25, 38 | issn = 0557-2096 | data = 2001}}</ref>). Wiosną 1940 został przetransportowany do [[Katyń|Katynia]] i rozstrzelany przez funkcjonariuszy [[Obwodowy Zarząd NKWD w Smoleńsku|Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku]] oraz pracowników [[NKWD]] przybyłych z [[Moskwa|Moskwy]] na mocy decyzji [[Biuro Polityczne|Biura Politycznego]] KC [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|WKP(b)]] z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego [[Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu|Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu]], gdzie w 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 2610 (przy zwłokach zostały odnalezione m.in. pismo urzędowe, pocztówka, wizytówka<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Andrzej Leszek Szcześniak]] | tytuł = Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk | wydawca = Alfa | miejsce = Warszawa | data = 1989 | strony = 65 | isbn = 83-7001-294-9}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20170828184149/http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=35&sub=635|tytuł=Katyń według źródeł niemieckich – 1943 r.|opublikowany=stankiewicze.com|data dostępu=12 lipca 2014}}</ref>).