Wikipedia

Kościół Matki Boskiej Szkaplerznej w Imielinie: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m MalarzBOT: WPCHECK#64: poprawiam link tożsamy z tekstem linka
m drobne redakcyjne
Linia 73:
Do końca XVIII wieku obszar Imielina przynależał do parafii w [[Lędziny|Lędzinach]]{{odn|Walencik|2007|s=56}}. W 1801 roku dekretem władz pruskich Imielin wraz z przysiółkami Wioskowie i Opuszczona Piecha został przyłączony do parafii w [[Chełm Śląski|Chełmie]] (obecnie Chełm Śląski){{odn|Walencik|2007|s=72}}.
 
W 1911 dekretem biskupa wrocławskiego kardynała [[Jerzy Kopp|Jerzego Koppa]] w Imielinie ustanowiona została [[lokalia]] (placówka duszpaterskaduszpasterska częściowo zależna od parafii macierzystej){{odn|Walencik|2007|s=71}}. Na początku XX wieku rozpoczęto starania o powołanie w Imielinie samodzielnej parafii oraz o budowę kościoła{{odn|Walencik|2007|s=72}}. Niezbędne pozwolenia uzyskano w 1902 (od władz duchownych) i w 1904 (od władz państwowych){{odn|Walencik|2007|s=82}}. Projekt kościoła opracował architekt Koziczyński, nie został on jednak zaakceptowany przez Radę Parafialną w Chełmie. Głównym powodem było stanowisko rady, że kościół filialny nie może być większy od kościoła macierzystego{{odn|Walencik|2007|s=82}}{{odn|Kopiec|1998|s=54}}. Kolejny, zaakceptowany już projekt wykonał architekt [[Max Giemsa]] z Katowic{{odn|Walencik|2007|s=83}}. Na budowę kościoła uzbierano 40 tys. marek, w tym ponad 10 tys uzbierali mieszkańcy Imielina{{odn|Walencik|2007|s=83}}. Za 13,5 tys. marek zakupiono teren na którym miał zostać wybudowany kościół, znajdujący się pomiędzy szkołą a dawnym folwarkiem imielińskim{{odn|Walencik|2007|s=83}}.
 
Budowę rozpoczęto 29 czerwca 1909 roku uroczystą mszą św. w Chełmie oraz poświeceniem miejsca budowy. 18 lipca tego samego roku poświęcono kamień węgielny, po czym rozpoczęto budowę fundamentów i ścian{{odn|Walencik|2007|s=83-84}}. Prace nadzorował budowniczy Antoni Chrostek z Imielina. Do końca 1909 roku wymurowano ściany do poziomu okien. Prace wznowiono wiosną 1911 roku, po przerwie spowodowanej m.in. malwersacjami finansowymi przy budowie, co skutkowało wycofaniem poparcia proboszcza dla komitetu budowy oraz rozwiązaniem umowy z Antonim Chrostkiem{{odn|Walencik|2007|s=84}}. W 1911 dokończono budowę murów i położono posadzki. W 1912 wykonano dach oraz przeprowadzono prace wykończeniowe{{odn|Walencik|2007|s=84}}.
Linia 84:
 
=== Po 1939 roku ===
W 1943 na skutekwichura wichuryspowodowała zawaliłazawalenie się sygnaturkasygnaturki, w 1945 na skutek działań wojennych uszkodzony został dach, jeden z filarów oraz prawie wszystkie okna){{odn|Walencik|2007|s=133}}. W 1947 arch.architekt Jan Kapołka opracował kolejny projekt rozbudowy kościoła, który został zatwierdzony do realizacji w 1948, z zaleceniem przełożenia budowy wieży na czas późniejszy. Prace budowlane trwały od 1948 do 1953 roku. W trakcie rozbudowy nie naruszano istniejącego starego kościoła, tak, że można było w nim odprawiać bez przeszkód nabożeństwa. Później w części frontowej starego kościoła wybito duży otwór łączący obie części, a następnie całkowicie rozebrano ścianę dzielącą obie części.
 
Poświęcenia rozbudowanego kościoła dokonano 21 marca 1953. Kościół był wówczas jeszcze nieukończony. Termin poświęcenia został przyspieszony nie tylko na brak miejsca dla wiernych w starym kościele, ale również ze względu na informację dostarczoną biskupowi, o planowanym przejęciu rozbudowanej części kościoła przez Skarb Państwa  i przeznaczeniu jej na magazyny{{odn|Walencik|2007|s=136}}.
Linia 93:
 
== Architektura i wyposażenie ==
Świątynia jest budowlą [[Orientowanie (architektura)|orientowaną]], wybudowaną z bloków [[Dolomit (skała)|dolomitu]] śląskiego w stylu [[Neogotyk|neogotyckim]]. nawiązującym do gotyku wiślanego.  Trójnawowy z wieżą od zachodu, zwieńczonazwieńczoną [[Dach wieżowy|dachem wieżowym.]] Fasada 1-osiowa, symetryczna{{odn|Walencik|2007|s=136}} ozdobiona jest licznymi pinaklami. We [[Wnętrze|wnętrzu]] świątyni znajdują się bardzo dobrej jakości [[organy]]. [[Ołtarz]] został wykonany przez [[profesor]]a Adama Lisika, natomiast [[witraż]]e zostały zaprojektowane przez Wiktora Ostrzałka<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.slaskie.travel/Poi/Pokaz/15758/1821/neogotycki-kosciol-matki-bozej-szkaplerznej-w-imie|tytuł=Neogotycki kościół Matki Bożej Szkaplerznej w Imielinie|data dostępu=19 maja 2018|opublikowany=Portal Turystyczny Województwa Śląskiego}}</ref>.
 
== Plebania ==
Linia 100:
== Otoczenie ==
 
* W 1814 w sąsiedztwie kościoła założono cmentarz z [[Kostnica|kostnicą]] ({{odn|Walencik |2007|s=88)}}. Przy kostnicy w 1985 postawiono dzwonnicę według projektu architekta Leszka Nawrockiego{{odn|Walencik|2007|s=182}}. W 1957 teren cmentarza powiększono o 0.78 ha{{odn|Walencik|2007|s=183}}.
 
* Teren kościoła otoczony jest murem wykonanym w latach 70. XX wieku. W latach 1980-1984 wykonane zostało ogrodzenie od strony ulicy. Na słupach umieszczono figury [[Jan Chrzciciel|św. Jana Chrzciciela,]] [[Stanisław ze Szczepanowa|św. Stanisława]] i [[Jan Nepomucen|św. Jana Nepomucena]], a te które znajdowały się tam wcześniej ([[Franciszek z Asyżu|św. Franciszek]] i [[Antoni Padewski|św. Antoni]]) przeniesiono do nisz w ścianach naw bocznych.{{odn|Walencik|2007|s=156}}. Figura św. Jana Nepomucena znajdowała się wcześniej w kapliczce na tzw. Stoku (nieistniejąca). W 1939 ówczesny proboszcz przeniósł ją do plebanii, aby ocalić przed zniszczeniem, a w latach 80. XX wieku umieszczono ją na ogrodzeniu kościoła.
 
* W 1975 obok kościoła wybudowano horyzontalny [[zegar słoneczny]] według projektu [[Tadeusz Przypkowski|Tadeusza Przypkowskiego]]{{odn|Walencik|2007|s=157}}.
 
* W 1977 powstała na terenie kościelnym grota [[Matka Boża z Lourdes|Matki Bożej z Lourdes]]. Autorem projektu jest architekt [[Wiktor Ostrzołek]] (walencik 158). W 1999 zbudowano kaplicę pogrzebową (arch. Marek Gierlotka){{odn|Walencik|2007|s=158}}.
 
== Przypisy ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_Matki_Boskiej_Szkaplerznej_w_Imielinie”