Adolf Minck: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
źródło cienkie, ale to on... |
→Stosunek do nazizmu: link błędny (tym bardziej, że w cytatach raczej się nie linkuje) |
||
Linia 54:
== Stosunek do nazizmu ==
Adolf Minck, gdy tylko został zwierzchnikiem niemieckiego KADS w 1933 roku, oświadczył: „My nie jesteśmy nieprzygotowani do
29 kwietnia 1936 roku nazistowskie państwo zabroniło prowadzenia działalności [[Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny|adwentystom reformowanym]]. Niemal natychmiast władze KADS wydały dyrektywę, w której zabroniono swoim wyznawcom utrzymywania kontaktów z reformowanymi adwentystami{{odn|Schroder|2003}}. Polecono też wyłączyć z Kościoła wszystkich adwentystów o żydowskim pochodzeniu i zabroniono udzielania im pomocy{{odn|Plantak|1998|s=20}}.
Linia 60:
W 1940 roku oświadczył, że każdy adwentysta wypełni swój obowiązek podczas [[II wojna światowa|tego czasu wojny]] i powołał się na tekst z [[List do Rzymian|Rz]] 7,12 (''Prawo jest święte i przykazanie święte''){{odn|Scheel|2010}}. 4 kwietnia 1941 roku nazistowskie państwo zabroniło adwentystom prowadzenia działalności w [[Gdańsk]]u i [[Prusy Zachodnie|Prusach Zachodnich]]. 24 czerwca tego roku – trzy dni po napaści na ZSRR – Adolf Minck w piśmie do gauleitera z Gdańska przekonywał o tym, że Kościół adwentystów wiernie służy [[III Rzesza|III Rzeszy]], zapewniał też, że „służba dla III Rzeszy to jego najszlachetniejszy obowiązek”{{odn|Alomia|2010|s=9}}.
Aż do końca trwania III Rzeszy wykonywał wszelkie polecenia nazistowskiej władzy, nawet te, w których domagano się wykonywania prac w sobotę{{odn|Alomia|2010|s=8}}. Po zakończeniu wojny oświadczył: „[[Miecz Damoklesa]] wisiał nad nami przez wszystkie te lata”{{odn|Heinz|2011|s=285}}.
== Przypisy ==
| |||