SCB-125: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków
 
Linia 13:
Program '''SCB-125''' po raz pierwszy został zastosowany na ostatnich trzech lotniskowcach typu ''Essex'', które przeszły modernizację '''SCВ-27С''' będąc jeszcze podczas ich oryginalnych napraw. Docelowo każdy okręt zmodernizowany programem '''SCВ-27''' miał przejść modernizację SCВ-125 – z wyjątkiem lotniskowca [[USS Lake Champlain (CV-39)|USS „Lake Champlain”]].
 
Proces przebudowy trwał od około sześciu do dziewięciu miesięcy (maksymalnie 2 lat). Okręty zmodernizowane do standardu '''SCB-27A''', które zostały wyposażone w parę katapult hydraulicznych typu H 8, nie zostały zaktualizowane do [[Katapulta startowa samolotu|katapult startowych]] typu C 11 – tak jak to miało miejsce na siostrzanych SCB-27C, ze względu na ograniczoną przestrzeń.
 
[[USS Oriskany (CV-34)|USS „Oriskany”]] – prototyp konwersji SCB-27A, był ostatnim z klasy ''Essex'', który przeszedł modernizację programem SCB-125. Poprzez zastosowanie aluminiowego poszycia pokładu, [[Aerofiniszer|aerofiniszera]] Mk 7-1 oraz katapult startowych C 11-1 – będących w standardzie modyfikacji SCB-125, USS „Oriskany” jako jedyny został zmodernizowany do modyfikacji '''SCB-125A'''<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Friedman | imię = Norman | autor link = | tytuł = U.S. Aircraft Carriers: An Illustrated Design History | wydawca = Naval Institute | miejsce = Annapolis | rok = 1983 | strony = | isbn = 0-87021-739-9}}</ref>.