Wersja z 12:04, 5 sty 2021 edytuj Kelvin (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 39 269 edycji poprawa przek., typo, WP:SK+mSK+ToS+Bn, drobne redakcyjne, drobne merytoryczne ← poprzednia edycja		Wersja z 23:33, 5 sty 2021 edytuj anuluj edycję Mika58 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 8502 edycje drobne red. następna edycja →
Linia 56: Doktorat z prawa kanonicznego uzyskał na Wydziale Prawa Kanonicznego [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II\|KUL]] (1961), z [[prawo cywilne\|prawa cywilnego]] ([[prawo rzymskie\|rzymskiego]]) na Wydziale Prawa Cywilnego [[Papieski Uniwersytet Laterański\|Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego]] (1975). Dyplom adwokata [[Rota Rzymska\|Roty Rzymskiej]] uzyskał w Studium Rotalnym (1970), dyplom z [[Łacina\|języka łacińskiego]] na [[Papieski Uniwersytet Gregoriański\|Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim]] (1972)<ref name="sala">{{Cytuj stronę \|url = http://press.vatican.va/content/salastampa/it/bollettino/pubblico/2006/11/15/0578/01634.html \|tytuł = Elevazione alla dignità episcopale del decano del Tribunale della Rota Romana \|opublikowany = vatican.va \|data = 2006-11-15 \|język = it \|data dostępu = 2020-09-02}}</ref>. W 1967 jako adiunkt wykładał prawo procesowe i wyznaniowe na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej (obecnie [[Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie\|Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego]]), a od 1980 ~~wykłada~~wykładał prawo rzymskie i jurysprudencję rotalną na Wydziale [[prawo kanoniczne\|Prawa Kanonicznego]] Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego oraz, od 1996, na Wydziale Prawa Kanonicznego [[Papieski Uniwersytet Świętego Krzyża\|Papieskiego Uniwersytetu Krzyża Świętego]] w [[Rzym]]ie~~, prowadzonym przez [[Opus Dei]]~~. Jurysprudencję rotalną wykładał także na Wydziale Prawa Kanonicznego [[Papieski Uniwersytet Urbaniana\|Papieskiego Uniwersytetu Urbanianum]] (w latach 1999–2001). W Studium Rotalnym wykładał praktykę sądową (od 1984){{r\|sala}}. Był notariuszem i wiceoficjałem w Sądzie Biskupim w [[Gorzów Wielkopolski\|Gorzowie Wielkopolskim]] (1961–1965), notariuszem w gorzowskiej Kurii Biskupiej (1965–1967), kancelistą w Rocie Rzymskiej (1969–1978){{r\|sala}}. Linia 70: 22 września 2012 Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z funkcji dziekana Roty Rzymskiej, a jego następcą został ks. prałat [[Pio Vito Pinto]], a 1 grudnia 2012 papież mianował go członkiem [[Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej\|Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej]]<ref>{{Cytuj stronę \|url = http://press.vatican.va/content/salastampa/it/bollettino/pubblico/2012/12/01/0699/01603.html \|tytuł = Nomina di membro del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica \|opublikowany = vatican.va \|data = 2012-12-01 \|język = it \|data dostępu = 2020-09-02}}</ref>. == Odznaczenia == 6 listopada 2015 ''za wybitne zasługi dla polskiego Kościoła oraz za osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej'' został odznaczony [[Order Odrodzenia Polski\|Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>{{Monitor Polski\|2016\|22}}.</ref>.

Antoni Stankiewicz: Różnice pomiędzy wersjami