Wilhelm Feldman: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 34:
Feldman pochodził z ortodoksyjnej rodziny [[Żydzi|żydowskiej]], jako dziecko uczył się w [[cheder]]ze, gdzie otrzymał wykształcenie religijne<ref>{{Cytuj stronę |url = http://www.jhi.pl/psj/Feldman_Wilhelm |tytuł = Wilhelm Feldman |nazwisko = Żebrowski |imię = Rafał |praca = Polski słownik judaistyczny |opublikowany = Żydowski Instytut Historyczny |język = pl |data dostępu = 2015-03-10}}</ref>. Potajemnie nawiązał kontakt z młodzieżą polską i, opanowawszy podstawy języka polskiego, w 13. roku życia zainteresował się także polską literaturą. Był gorącym zwolennikiem ruchu asymilacyjnego. W wieku 15 lat podczas uroczystości 200. rocznicy [[Bitwa pod Wiedniem|wyzwolenia Wiednia]] wystąpił w synagodze zbaraskiej z przemówieniem na cześć [[Jan III Sobieski|Sobieskiego]], polskiego bohaterstwa i obowiązków Żydów wobec Polski jako przybranej ojczyzny. Tłum [[Chasydyzm polski|chasydów]], wzburzony profanacją świątyni, poturbował młodego mówcę.
W wieku lat 18 znalazł się we Lwowie gdzie, zarabiając jako korepetytor i cierpiąc dotkliwą biedę, poświęcił się całkowicie akcji asymilacyjnej wśród Żydów. W tym okresie pomogli mu działacze żydowscy – dr Lilien i Nossig, zaprzyjaźnił się również z dwoma zbarażanami, Daszyńskimi, ale największy wpływ miał na niego sędziwy weteran
Już w 1886 rozwijał żywą akcję na polu „uobywatelenia” Żydów, wydawał w tym duchu czasopisma i broszury (''„Asymilatorzy, sjoniści i Polacy”''; ''„O jargonie żydowskim”''; ''„Stosunek Mickiewicza do Żydów”''; ''„Kościuszko i Berek Joselowicz”''). Będąc sekretarzem barona [[Maurice de Hirsch|Hirscha]] (w [[Kraków|Krakowie]] 1891–1894), miał sposobność wcielania swych idei w życie{{r|Orgelbrand}}.
| |||