Chemiosmoza: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 3:
W procesie chemiosmozy [[gradient stężeń roztworów|gradient stężenia]] protonów stanowi źródło energii dla tworzenia ATP. Chemiosmoza stanowi jeden z etapów [[oddychanie komórkowe|oddychania komórkowego]].
 
''===Model chemiosmotyczny tłumaczy syntezę ATP związaną z transportem elektronów''===
 
Model chemiosmotyczny tłumaczy syntezę ATP związaną z transportem [[elektron]]ów. W [[1961]] r. [[Peter Mitchell]] zaproponował model chemiosmotyczny oparty na wynikach badań przeprowadzonych na bakteriach. W 1978 otrzymał za tę pracę [[Nagroda Nobla|Nagrodę Nobla]]. Mitchell zaproponował, że transport elektronów i [[fosforylacja]] oksydacyjna (synteza ATP) są powiązane z sobą przez gradient protonów w poprzek wewnętrznej błony mitochondrium. Zgodnie z '''modelem chemiosmotycznym''', stopniowy przepływ elektronów z [[NADH]] lub [[FDH]] przez układ przenosników elektronów na tlen powoduje uwalnianie energii. Jest ona wykorzystywana do przepompowania protonów przez wewnetrzną błone mitochondrium do przestrzeni między bona wewnetrzna a zewnętrzną.
 
W 1961 r. Peter Mitchell zaproponował model chemiosmotyczny oparty na wynikach badań przeprowadzonych na bakteriach. W 1978 otrzymał za tę pracę Nagrodę Nobla. Mitchell zaproponował, że transport elektronów i fosforylacja oksydacyjna (synteza ATP) są powiązane z sobą przez gradient protonów w poprzek wewnętrznej błony mitochondrium. Zgodnie z '''modelem chemiosmotycznym''', stopniowy przepływ elektronów z NADH lub FDH przez układ przenosników elektronów na tlen powoduje uwalnianie energii. Jest ona wykorzystywana do przepompowania protonów przez wewnetrzną błone mitochondrium do przestrzeni między bona wewnetrzna a zewnętrzną.
Protony są przepompowywane w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej przy udziale trzech kompleksów przenośników elektronów, które uczestniczą w poszczególnych etapach transportu elektronów. Różnica w stężeniu protonów (H+) między matriks mitochondrium a przestrzenia miedzybłonową stanowi energię potencjalna (podobnie jak woda spiętrzona w zaporze).
Wewnętrzna błona mitochondrium jest nieprzepuszczalna dla protonów, które mogą powrócić do matriks jedynie przez specjalne kanały znajdujące się w błonie wewnętrznej. Kanały te utworzone są przez cząsteczki enzymu – '''syntetazy ATP.''' Syntetaza ATP tworzy kompleksy zwane '''zespołami oddechowymi''', występujące na wewnętrznej powierzchni błony mitochondrium. W miarę przesuwania się protonów zgodnie z gradientem energetycznym (tzn. poprzez kanały syntetazy ATP na drugą stronę wewnętrznej błony mitochondrioum) uwalnia się energia, którą syntetaza ATP wykorzystuje do tworzenia ATP.
 
Wewnętrzna błona mitochondrium jest nieprzepuszczalna dla protonów, które mogą powrócić do matriks jedynie przez specjalne kanały znajdujące się w błonie wewnętrznej. Kanały te utworzone są przez cząsteczki enzymu – '''[[syntetaza ATP|syntetazy ATP]].''' Syntetaza ATP tworzy kompleksy zwane '''zespołami oddechowymi''', występujące na wewnętrznej powierzchni błony mitochondrium. W miarę przesuwania się protonów zgodnie z gradientem energetycznym (tzn. poprzez kanały syntetazy ATP na drugą stronę wewnętrznej błony mitochondrioum) uwalnia się energia, którą syntetaza ATP wykorzystuje do tworzenia ATP.
 
===Źródła===
----
Źródło: Solomon E.P., Berg L.R., Martin D.W., Ville C.A.; 1996, "''Biologia"'', wydanie drugie poprawione (według III wydania amerykańskiego).
 
{{unistub|lisc-motyl.jpg||biologia|chemia}}
Źródło: Solomon E.P., Berg L.R., Martin D.W., Ville C.A.; 1996, "''Biologia"'', wydanie drugie poprawione (według III wydania amerykańskiego).
unistub|lisc-motyl.jpg||biologia|chemia}}
 
[[Kategoria:Biologia komórki]]