A1 Grand Prix

A1 Grand Prix
A1 GP
	; Logo serii
Państwo	wiele krajów
Oficjalny skrót	A1 GP
Dyscyplina	wyścig samochodowy
Data założenia	30 marca 2004
Założyciel	Maktoum Hasher Maktoum Al Maktoum
Data rozwiązania	5 listopada 2009
Prezes	Tony Teixeira
	Rozgrywki
Liczba drużyn	20
	Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca	Nicolas Lapierre (2005/2006) (kierowcy); Team France (2005/2006) (narodowości)
Ostatni zwycięzca	Adam Carroll (2008/2009) (kierowcy); Team Ireland (2008/2009) (narodowości)
Najwięcej zwycięstw	Po 1 nieoficjalnym MŚ:; Nicolas Lapierre; Alexandre Prémat; Christian Vietoris; Nico Hülkenberg; Neel Jani; Adam Carroll
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

A1 Grand Prix – nieistniejąca^[1] seria wyścigowa uznawana za puchar świata w sportach motorowych. W A1 Grand Prix rywalizowały raczej kraje niż poszczególni kierowcy. Wyścigi odbywały się między listopadem a kwietniem, dzięki czemu seria nie kolidowała z Formułą 1. Całą infrastrukturą i dostarczaniem bolidów na potrzeby zespołów zajmowała się organizacja A1, a właściciele ekip mogli się skupić na prowadzeniu biznesu, czerpiąc zyski ze sponsoringu i reklam. Każdy zespół mógł wystawić do wyścigu tylko jeden bolid. Unikatową rzeczą w tych wyścigach było to, że kierowca i każdy członek w zespole oraz sponsorzy musieli pochodzić z danego kraju. Każda drużyna dysponowała takim samym samochodem. Serię założył szejk Maktoum Hasher Maktoum Al-Maktoum.

W 2014 roku powstała bazująca na A1 Grand Prix seria wyścigowa Formuła Acceleration 1.

Samochód i silnik edytuj

Specyfikacje techniczne bolidu:

rozstaw osi: 3000mm
masa: 600 kg. (bez paliwa i kierowcy)
przednie i tylne zawieszenie: podwójne wahacze pchane, podwójne sprężyny śrubowe wokół amortyzatora / regulowany prześwit oraz nachylenie i zbieżność kół / regulowane układy "anti-dive" i "anti-squat" pomagające utrzymać podwozie w równoległym położeniu do nawierzchni odpowiednio podczas hamowania oraz przyspieszania
stabilizator stateczności poprzecznej: dynamiczne drążki skrętne
podwozie: powłoka z włókna węglowego, rdzeń aluminiowy o strukturze plastra miodu / pozytywne wyniki testów zderzeniowych / boczne panele osłonkowe zgodne z wymogami FIA
nadwozie: z lekkich, odpowiednio nasyconych kompozytów z włókna węglowego
przekładnia zmiany biegów: elektryczno-mechaniczna, sekwencyjna, 6-biegów (+wsteczny), sterowanie łopatkami przy kierownicy
układ napędowy: 3-przegubowe wały napędowe
hamulce: stalowe tarcze, podkładki z włókna węglowego, 4-tłoczkowe zaciski
amortyzatory: długość instalacyjna 305mm
rozmiar kół: przednie 13 x 11,75 cali / tylne 13 x 16 cali
układ kierowniczy: tytanowa przekładnia 8-zębowa o stożkowej powierzchni tocznej
kierownica: Sparco, średnica 280 mm, zintegrowana tablica rozdzielcza
instr. w kokpicie: kompleksowy, cyfrowy wyświetlacz tablicy rozdzielczej podaje kierowcy informacje o ciśnieniu i temperaturze oleju, obrotach silnika, stanie paliwa oraz czasie ostatniego okrążenia
pas bezpieczeństwa: Sparco, 6-punktowa uprząż
pojemność zbiornika paliwa: 135 l
sprzęgło: AP, automatyczne 2-tarczowe z włókna węglowego
opony: Cooper, standaryzowane typu slick, na mokrą nawierzchnię rowkowane

Specyfikacje silnika:

oznaczenie: ZA1348
konfiguracja: V8 o kącie rozwarcia cylindrów 90 st.
pojemność: 3400 cc
szerokość: 618 mm
wysokość: 542 mm
długość: 443 mm
waga: 121 kg
blok cylindrowy: odlew piaskowy ze stopu aluminium
głowica cylindrowa: odlew piaskowy ze stopu aluminium
sterowanie zaworami: 4 wałki rozrządu w głowicach (po 2 na rząd), 4 zawory na cylinder
zarządzanie silnikiem: ZEMS (Zytek Engine Management System) wersja 4.6.1
moduł zapłonowy: Zytek DCDI w systemie "coil over plug" (każda świeca zapłonowa posiada osobną cewkę)
świeca zapłonowa: NGK
liczba oktanowa paliwa: 100
max. moment obrotowy: 330 funtów na stopę - 442 Nm
max. moc: 550 bhp - 412 kW

Uwaga! Każdy pojazd będzie wyposażony w tzw. "power to pass button", czyli przycisk doładowujący silnik o dodatkowe 30 bhp (z 520 na 550) na kilka sekund. Będzie mógł być on używany cztery razy podczas krótkiego i osiem podczas długiego wyścigu.

Weekend wyścigowy edytuj

Podczas każdej rundy rozgrywane są dwa wyścigi: sprint i długi wyścig. Kwalifikacje składają z czterech 15 minutowych części.

Punktacja sprint:

1. miejsce - 6 pkt
2. miejsce - 5 pkt
3. miejsce - 4 pkt
4. miejsce - 3 pkt
5. miejsce - 2 pkt
6. miejsce - 1 pkt

Długi wyścig:

1. miejsce -10 pkt
2. miejsce - 9 pkt
3. miejsce - 8 pkt
4. miejsce - 7 pkt
5. miejsce - 6 pkt
6. miejsce - 5 pkt
7. miejsce - 4 pkt
8. miejsce - 3 pkt
9. miejsce - 2 pkt
10. miejsce - 1 pkt

+ ekstra 1 pkt za najszybszy czas okrążenia w dniu wyścigów.

Sezony edytuj

2005/2006 edytuj

2005/2006-Wielka Brytania

Pierwszym w historii serii A1 zwycięzcą wyścigu był Nelson Piquet Jr.^[2], lecz w nieoficjalnej klasyfikacji kierowców zajął 8 miejsce, gdy najwięcej punktów zdołał uzbierać Szwajcar Neel Jani^[3]. Najlepszą ekipą okazała się Francja^[4].

2006/2007 edytuj

2006/2007Jeroen Bleekemolen

Pierwszą rundę w Holandii wygrał obywatel RPA Adrian Zaugg^[5], ale na koniec nieoficjalnym triumfatorem serii okazał się Niemiec Nico Hülkenberg^[6] dając niemieckiemu zespołowi zwycięstwo w drugiej z klasyfikacji^[7].

2007/2008 edytuj

W otwierającym sezon holenderskim sprincie po raz drugi z rzędu zwyciężył Adrian Zaugg^[8], lecz sezon zakończył na 4 miejscu,za Francuzem Duvalem, Nowozelandczykiem Reidem i mistrzem-Szwajcarem Neelem Jani^[9], który dał Szwajcarom zwycięstwo w klasyfikacji narodowości.

2008/2009 edytuj

2008/2009-Portugalia

2008/2009-Indie

Sezon rozpoczął się najlepiej jak mógł dla Malezji - zwycięstwem Fairuza Fauzego^[10], jednak on w klasyfikacji generalnej zajął 5 pozycję, a mistrzem został Adam Carroll^[11], pomagając w zwycięstwie Irlandczykom.

2009/2010 (bankructwo) edytuj

Sezon miał zacząć się wyścigiem w Australii, lecz został odwołany^[12]. Taki sam los spotkał również dwie następne rundy^[13], a seria została wystawiona na sprzedaż^[1].

Mistrzowie A1GP edytuj

Sezon	Kraj
2005/2006	Francja
2006/2007	Niemcy
2007/2008	Szwajcaria
2008/2009	Irlandia

Zespoły w historii A1 GP edytuj

Kraj	Sezony	Mistrzostwa	Najwyższe miejsce
Australia	2005/2006–2008/2009	0	8. (2008/2009)
Austria	2005/2006	0	19. (2005/2006)
Brazylia	2005/2006–2008/2009	0	6. (2005/2006)
Chiny	2005/2006–2008/2009	0	13. (2007/2008)
Czechy	2005/2006–2007/2008	0	12. (2005/2006, 2006/2007)
Francja	2005/2006–2008/2009	1 (2005/2006)	1. (2005/2006)
Grecja	2006/2007	0	24. (2006/2007)
Holandia	2005/2006–2008/2009	0	4. (2008/2009)
Indie	2005/2006–2008/2009	0	10. (2007/2008)
Indonezja	2005/2006–2008/2009	0	18. (2005/2006)
Irlandia	2005/2006–2008/2009	1 (2008/2009)	1. (2008/2009)
Japonia	2005/2006	0	21. (2005/2006)
Kanada	2005/2006–2007/2008	0	9. (2007/2008)
Korea Południowa	2008/2009	0	19. (2008/2009)
Liban	2005/2006–2008/2009	0	17. (2008/2009)
Malezja	2005/2006–2008/2009	0	5. (2005/2006)
Meksyk	2005/2006–2008/2009	0	10. (2005/2006, 2006/2007)
Monako	2008/2009	0	9. (2008/2009)
Niemcy	2005/2006–2008/2009	1 (2006/2007)	1. (2006/2007)
Nowa Zelandia	2005/2006–2008/2009	0	2. (2006/2007, 2007/2008)
Pakistan	2005/2006–2007/2008	0	10. (2005/2006, 2007/2008)
Południowa Afryka	2005/2006–2008/2009	0	5. (2007/2008)
Portugalia	2005/2006–2008/2009	0	3. (2008/2009)
Rosja	2005/2006	0	25. (2005/2006)
Singapur	2006/2007	0	20. (2006/2007)
Stany Zjednoczone	2005/2006–2008/2009	0	9. (2006/2007)
Szwajcaria	2005/2006–2008/2009	1 (2007/2008)	1. (2007/2008)
Wielka Brytania	2005/2006–2008/2009	0	3. (2005/2006, 2006/2007, 2007/2008)
Włochy	2005/2006–2008/2009	0	7. (2006/2007)