Abarth
Abarth – włoski producent samochodów sportowych i tuner z siedzibą w Turynie[1] działający od 1949 roku[2]. Wchodzi w skład międzynarodowego koncernu Stellantis.
 logo Abarth | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1949[2] |
| Forma prawna | |
| Dyrektor |
Olivier François[3] |
| Udziałowcy |
Stellantis (100%) |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Założycielem firmy Abarth był pochodzący z Górnego Tyrolu Carlo Abarth. Przedsiębiorstwo w powstało w 1949 roku[2]. Jego symbol ukazuje skorpiona na tarczy herbowej (znak zodiaku, pod którym urodził się jego założyciel)[4]. Przedsiębiorstwo podejmowało prace nad ulepszaniem seryjnych samochodów, głównie marki FIAT, a także epizodycznie producentów Renault, Alfa Romeo i Simca. Przedsiębiorstwo to specjalizowało się głównie w przystosowywaniu silników do osiągania wyższych mocy tj. zmianie elementów układu ssącego i wydechowego oraz wyposażenia nadającego pojazdom sportowych cech. Produkowało również samochody z własnymi nadwoziami, a także wykorzystując elementy samochodów Fiata. W roku 1971 Abarth oficjalnie wszedł w skład koncernu Fiata z którym odnosił największe sukcesy. Opracowano wówczas samochody Fiat Abarth 131 Rally, dzięki którym firma została rajdowym mistrzem świata w klasie producentów roku 1977, 1978, 1979 i 1980. Po zaangażowaniu w rajdy samochodów Lancia Delta, zawieszono działalność firmy Abarth.
W latach '00 XXI wieku Abarth powróciło do użycia jako sportowa linia modeli Fiata – nazwą tą sygnowano wariant pierw Fiata Seicento, a potem – Fiata Stilo.
Reaktywacja edytuj
W roku 2007 Abarth został reaktywowany jako samodzielna marka oferująca sportowe warianty miejskich modeli Fiata[5]. Pierwszym modelem jaki ukazał się zaraz po reaktywacji marki był Abarth Grande Punto, a kolejnym – Abarth 500.
W roku 2012 marka Abarth została wprowadzona do USA, a 3 lata później zakończono produkcję modelu Punto Evo.
Obecnie – pomimo ambitnych planów poszerzenia oferty[6] – gama składa się z dwóch modeli. Są to różne wariacje na temat Fiata 500 oraz Fiata 500C pod nazwą Abarth 595 i Abarth Pulse.
Modele samochodów edytuj
Obecnie produkowane edytuj
Samochody osobowe edytuj
Ameryka Południowa[7] edytuj
Crossovery edytuj
Historyczne edytuj
- Abarth 204 A Berlinetta Corsa
- Abarth 205 A Berlinetta GT
- 1500 Coupe Biposto
- 103 GT Coupe Ghia
- Coupe Sport 2000 Ghia
- Abarth Fregate
- Abarth 600
- 750 Viotti
- 750 Zagato
- 500
- 500 Zagato
- Alfa Romeo 1000
- Bialbero
- Fiat 1600
- Spider Riviera
- Coupe Record Monza
- Coupe Scorpione
- Coupe Sestriere
- Abarth 2200 Coupe/Spider
- Abarth 1300
- Abarth 1600 Coupe
- Abarth 2400 Coupe/Cabriolet
- Mono 1000
- 595/695
- OT berlina/coupe
- Abarth 1150
- Abarth 2000
- Abarth A112
- Lancia 037
- Abarth Osella PA1[8]
- Grande Punto (2007–2010)
- Punto Evo (2010–2013)
- 124 Spider (2016–2019)
- 1000 SP (2021–2022)
Przypisy edytuj
- ↑ a b 2014 Annual Report (PDF) [online], Fiat Chrysler Automobiles [dostęp 2021-03-27].
- ↑ a b c Abarth wants 100 dealers in Europe [online], Automotive News Europe, 24 września 2007 [dostęp 2021-03-27] (ang.).
- ↑ Alfredo Altavilla - FCA Group [online], www.fcagroup.com [dostęp 2021-03-27].
- ↑ Abarth Logo | Design, History and Evolution [online], web.archive.org, 11 czerwca 2013 [dostęp 2021-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-11].
- ↑ Historia marki Abarth [online], Furora.tv [dostęp 2021-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-26] (pol.).
- ↑ Fiat & Abarth future models – a global analysis. [dostęp 2018-07-30]. (ang.).
- ↑ Nowy Fiat Fastback Abarth wchodzi na rynek. Sportowy styl, podwójny wydech i przystępna cena | Francuskie.pl - Dziennik Motoryzacyjny [online], 26 października 2023 [dostęp 2024-01-06] (pol.).
- ↑ 1973 Abarth-Osella PA1 – Images, Specifications and Information [online], Ultimatecarpage.com [dostęp 2019-11-12].
Bibliografia edytuj
- Zdzisław Podbielski, Pojazdy włoskie, Warszawa: WKiŁ, 1986 (Poznajemy Samochody Osobowe Świata), s. 19–24, ISBN 83-206-0540-7, OCLC 749355268.