Georg Brüning
Georg Brüning (ur. 12 sierpnia 1851 w majątku Botzlar koło Selm, zm. 17 września[2] 1932 w Bytomiu) – niemiecki prawnik, burmistrz Bytomia w latach 1883–1919.
 Georg Brüning z łańcuchem burmistrza Bytomia | |
| Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1851 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
prawnik |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Pochodził z katolickiej rodziny, jego ojcem był radca ekonomiczny Wilhelm, matką – Christine z domu Hagedorn[3]. W 1874 roku ukończył doktorat obojga praw[3], studiował na uniwersytetach w Bonn, Monachium, Heidelbergu i Getyndze[1]. Następnie służył przez 2 lata w wojsku, gdzie osiągnął stopień porucznika[1] rezerwy[3]. W 1880 zdobył stopień asesora sądowego. Stanowisko burmistrza Bytomia otrzymał 20 listopada 1882, o wakacie dowiedział się z opublikowanego w prasie ogłoszenia[1]. Od 1892 roku piastował funkcję nadburmistrza[1], który to tytuł przysługiwał włodarzom miast wydzielonych ze struktur powiatu. Ze względu na podeszły wiek w 1919 roku Brüning zrezygnował z funkcji nadburmistrza. Był wielokrotnie odznaczony, między innymi Orderem Czerwonego Orła, Orderem Korony oraz Krzyżem Wielkim Papieskiego Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego[3]. Za jego zasługi miasto ufundowało mu zabytkową willę przy dzisiejszej Alei Legionów 4. Zmarł 17 września[2] 1932 roku, uroczystości żałobne odbyły się w Kościele Świętej Trójcy w Bytomiu, jego ciało zostało pochowane na cmentarzu Mater Dolorosa w Bytomiu; w 1981 roku zlikwidowano jego grób[1]. W 2004 roku jego grób odnowiono, z błędnym miesiącem śmierci (grudniem) na nagrobku[2].
Życie prywatne edytuj
Był żonaty z Dorotheą, z którą miał dwanaścioro dzieci[1]. W 1893 zmarła jego córka Maria Magdalena w wieku siedmiu miesięcy, na szkarlatynę zmarła córka Margarit w wieku siedmiu lat i syn Wilhelm w wieku czterech lat[1]. W 1900 zmarły bliźnięta w wieku dwunastu lat i syn w wieku siedmiu lat, panowała wówczas epidemia dyfterytu[1]. W marcu 1911 roku zmarł jego syn Hans w wyniku przypadkowego postrzelenia[1] przez kolegę z klasy w Królewskim Gimnazjum w Bytomiu[4]. Dwóch synów burmistrza nie wróciło z frontu podczas I wojny światowej[1].
Zasługi dla Bytomia edytuj
Za czasów jego rządów w Bytomiu powstała sieć energii elektrycznej, wodociągów i kanalizacji sanitarnej[1], wybrukowano większość bytomskich ulic, wybudowano budynki teatru (obecnie Opera Śląska), szkoły realnej (IV Liceum Ogólnokształcące), Królewskiego Instytutu Higieny (Sanepid, ul.Moniuszki 25), starych koszar (internat przy ul. Smolenia), utworzono ogród zoologiczny w parku miejskim, uruchomiono pierwszą w mieście linię tramwajową[1] (zob. tramwaje w Bytomiu).
W 2015 roku imieniem burmistrza nazwano plac przed urzędem miasta[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Mira Karpińska: Georg Brüning, największy burmistrz Bytomia, został wyrzucony z grobu. [w:] wyborcza.pl Katowice [on-line]. Agora SA, 2016-09-02. [dostęp 2018-02-13].
- ↑ a b c d Piotr Obrączka, Brüningowie. Przyczynek do biografii nadburmistrza Bytomia, „Orbis Linguarum”, 2018, s. 251, DOI: 10.23817/olin.47-22, ISSN 1426-7241 [dostęp 2019-06-26], Cytat: „W tym samym roku na grobie żony i dzieci nadburmistrza postawiono dwujęzyczną tablicę pamiątkową, niestety z błędną datą śmierci i bez krzyża, mimo iż zmarły był odznaczony m.in. Krzyżem Rycerskim Papieskiego Orderu św. Grzegorza, nadawanym gorliwym katolikom”.
- ↑ a b c d e Georg Brüning. Miłośnicy Cmentarza Mater Dolorosa w Bytomiu, 2016-03-10. [dostęp 2018-02-13]. (pol.).
- ↑ Tomasz Śmiałek: 70 lat szkoły muzycznej w Bytomiu. Dzieje budynku szkolnego. Bytom: Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina, 2016, s. 30. ISBN 978-83-944948-0-3.
- ↑ Grażyna Kuźnik: Georg Bruning - burmistrz z żelaza. [w:] naszemiasto.pl Bytom [on-line]. Polska Press, 2003-09-08. [dostęp 2018-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-04)].
Bibliografia edytuj
- Przemysław Nadolski. Georg Brüning – wielce zasłużony nadburmistrz. „zyciebytomskie.pl”.