Goniometr

narzędzie pomiaru kątów

Goniometr – miernik kątów; nazwa stosowana w szczególności w odniesieniu do urządzeń przeznaczonych do mierzenia kątów zawartych pomiędzy ścianami kryształów[1]. Najprostsza odmiana przyrządu to goniometr ręczny, w którym kryształ umieszcza się między szyną stałą a ruchomą, wielkość zaś kąta odczytuje się bezpośrednio na podziałce.

Goniometr ręczny (1) oraz goniometr Mitscherlicha (2) na rysunkach z r.1900

Dokładniejsze są goniometry polegające na prawach odbijania się światła. Najczęściej używany jest goniometr Wollastona oraz jego udoskonalona wersja opracowana przez Eilharda Mitscherlicha. W tym ostatnim z pośrednictwem lunety obserwuje się obraz szczeliny w rurze, odbity w jednej ścianie kryształu, a następnie kryształ obraca się tak, aby w lunecie ukazał się obraz odbity od drugiej ściany. Kąt, o jaki obrócono kryształ jest dopełnieniem kąta zawartego między obu ścianami. Dokładny obrót kryształu dokonywany jest przy pomocy precyzyjnych śrub.

Określenie goniometr używane było też na określenie radionamiernika.

Przypisy edytuj

  1. goniometr, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-10-16].

Bibliografia edytuj