Nimfa Galatea
Nimfa Galatea, też Triumf Galatei (wł. Trionfo di Galatea) – fresk renesansowego malarza Rafaela Santi namalowany w 1512 roku.
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1512 |
| Medium | |
| Wymiary |
295 × 224 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Historia obrazu edytuj
Fresk został namalowany na zlecenie bogatego bankiera z Sieny, Agostina Chigi, dla jego rezydencji u podnóża Rzymu, wybudowanej w 1510 roku. Obecnie rezydencja znana jest pod nazwą Willa Farnesina.
W willi znajdowała się reprezentacyjna sala zwana dziś salą Galatei, gdzie w latach 1511–1512 Rafael wraz z Sebastianem del Piombo wykonał cykl fresków mitologicznych.
Opis obrazu edytuj
Temat przewodni obrazu został zaczerpnięty z mitologii greckiej, z XIII księgi Metamorfoz Owidiusza. Galatea była nimfą morską zakochaną w pasterzu o imieniu Akis. W niej zakochany był cyklop Polifem. Tragiczny układ miłosny doprowadził do śmierci pasterza z ręki zazdrosnego cyklopa.
Obraz przedstawia Galateę w chwili ucieczki na rydwanie z muszli przez wzburzone fale. Sam motyw tego, jak i innych fresków z willi Farnesina, pochodzi z poematu florenckiego humanisty Angelo Poliziano. Nimfa ucieka przed śpiewającym miłosną pieśń Polifemem. Rafael przedstawił ją w pozie zwróconej ku oddalającej się postaci cyklopa, a jednocześnie trzymającą cugle powozu ciągniętego przez dwa delfiny. Kierunek ruchu zaznaczony jest poprzez układające się na wietrze szaty. Centralna postać Galatei znajduje się na linii dwóch strzał wypuszczanych przez amorki, znajdujące się nad jej głową oraz na linii cugli powozu.
Wokół rydwanu znajdują się nimfy morskie, córki Zeusa, Nereidy, trytony (istoty morskie o kształcie pół człowieka, pół ryby) i ichtiocentaury. Dwa trytony dmą w muszle tworząc wiatr i poruszają rydwan. Pozostałe dwie postacie obejmują się, tworząc wrażenie walki kochanków, symbolizując nieodwzajemnioną, platoniczną miłość.
W sąsiedztwie fresku Rafaela został namalowany przez Sebastiana del Piombo sam Polifem.
