Paleczka
Paleczka – potok, prawy dopływ Skawy[2] o długości 14,58 km[3].
 Paleczka w Baczynie | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok 3 rzędu | |
| Długość | 14,58 km |
| Ujście | |
| Recypient | Skawa (Zbiornik Świnna Poręba) |
| Miejsce |
na północny zachód od Zembrzyc |
| Wysokość |
ok. 306 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Potok powstaje na wysokości około 525 m w miejscowości Palcza. Spływa przez nią w południowo-zachodnim kierunku, a następnie przez Baczyn, Budzów i Zembrzyce, gdzie zmienia kierunek na północno-zachodni i na wysokości 306 m uchodzi do Skawy[1].
Dolina Paleczki oddziela Pasmo Koskowej Góry (południowa strona) od Pasma Chełmu (północna strona). Obydwa te pasma należą do Beskidu Makowskiego[4]. Z obydwu tych regionów do Paleczki spływają potoki. Główne z nich to: Droszczyna, Jachówka, Krzywy Potok, Palczyca, Zachełmka[2].
W 2001 powódź na Paleczce przyniosła poważne zniszczenia w Budzowie i Zembrzycach[5][6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Paleczka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2018-01-08].
- ↑ a b Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 58, 89, 131, 201, 323, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Paleczka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. Moduł: Obszary dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-08].
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Aby nie nerwowo. Życie po powodzi – w Małopolsce. [dostęp 2013-03-15].
- ↑ Zniszczony most na Paleczce w Budzowie w 2001. [dostęp 2013-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-25)].
Linki zewnętrzne edytuj
- Paleczka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 827.