Skawa (rzeka)
Skawa – rzeka, prawy dopływ Wisły. Płynie na obszarze Beskidów Zachodnich i Pogórza Zachodniobeskidzkiego przez Beskid Żywiecki, dalej przez Beskid Makowski i Beskid Mały, między pogórzami Śląskim i Wielickim oraz Doliną Wisły[1]. Jej bieg w całości znajduje się na terenie województwa małopolskiego[2].
| |||||||
 Skawa w Makowie Podhalańskim | |||||||
| Kontynent | Europa | ||||||
| Państwo |  Polska
| ||||||
| Województwo |  małopolskie
| ||||||
| Lokalizacja | woj. małopolskie | ||||||
| Rzeka | |||||||
| Długość | 96,4 km | ||||||
| Powierzchnia zlewni | 1160 km² | ||||||
| Średni przepływ | 11,1 m³/s (Wadowice 315 m n.p.m.) | ||||||
| Kod statystyczny | 123456 | ||||||
| Źródło | |||||||
| Wysokość | ≈700 m n.p.m. | ||||||
| Współrzędne | 49°33′35″N 19°45′20″E/49,559722 19,755556 | ||||||
| Ujście | |||||||
| Współrzędne | 50°01′51″N 19°27′13″E/50,030833 19,453611 | ||||||
| Szlak | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego   źródło  ujście | |||||||
Położenie na mapie Polski  źródło ujście | |||||||
Bieg rzekiEdytuj
Wypływa kilkoma potokami poniżej Przełęczy Spytkowickiej na wysokości ok. 700 m n.p.m.[2] Górny bieg Skawy nazywany jest tradycyjnie Wsiowym Potokiem.[3]
Jest rzeką o znacznym potencjale powodziowym. Górski charakter reżimu hydrologicznego sprawia, że ma małą bezwładność hydrologiczną i w związku z tym znaczną amplitudę zmienności przepływów. Charakteryzuje się gwałtownymi, lecz krótkotrwałymi wezbraniami.
Skawa uchodzi do Wisły w okolicy wsi Smolice, tuż za znajdującym się tam stopniem wodnym wchodzącym w skład Drogi Wodnej Górnej Wisły.
W miejscowości Świnna Poręba od 1986 roku powstaje Zbiornik Świnna Poręba, mający pełnić funkcję przeciwpowodziową oraz być źródłem wody dla ludności i przemysłu. Otwarcie zapory planowane jest na rok 2017[4].
Układ korytowyEdytuj
Skawa do końca XIX wieku, tak jak inne karpackie dopływy Wisły, posiadała naturalny układ korytowy - wielonurtowy (roztokowy) lub wielokorytowy. Najbardziej rozwinięty system kilku koryt funkcjonował w dolnym biegu rzeki w pobliżu Zatora. Szerokość całego układu dochodziła do 900 metrów. Skawa została uregulowana jako jedna z "rzek kanałowych" tj takich, które miały mieć bezpośredni związek z budowanym od 1911 roku Kanałem Galicyjskim - wybudowany fragment kanału włączono w trasę Kanału Łączańskiego. Do końca lat 40 XX wieku Skawa od Jordanowa do ujścia w Smolicach została zwężona do jednego koryta. Współczesne koryto jest w większości biegu uregulowane, tylko lokalnie funkcjonują odcinki rozszerzone o charakterze wielonurtowym.[5]
PrzyrodaEdytuj
Z rzadkich w Karpatach gatunków roślin w dolinie Skawy stwierdzono występowanie rdestnicy nawodnej (w miejscowości Dąbrówka) oraz rdestnicy włosowatej (w Świnnej Porębie)[6]. Ponadto w jej wodach występują gatunki ryb charakterystyczne dla wód górskich: pstrąg potokowy, strzebla potokowa, lipień oraz głowacze.
DopływyEdytuj
Bachorzówka, Bandurów Potok, Baranów Potok, Brzanów, Brzezina, Bystrz, Bystrzanka, Cadynka, Cechówka, Choczenka, Czarczówka, Czerna, Dąbrówka, Dudrakówka, Dzialski Potok, Głęboki Potok, Grzechynka, Jastrzębnik, Jaszczurówka, Kleczanka, Kosiczne, Potok Księży, Łękawka, Łowiczanka, Malejówka, Młynówka, Nawieśnica, Niedorowski Potok, Osielczyk, Paleczka, Plebański Potok, Ponikiewka, Potok pod Stachurą, Pożoga, Pudłówka, Radoczanka, Sarnówka, Skawica, Skawski Potok, Snukowy Potok, Stachorówka, Stanaszkówka, Strącze, Stryszawka, Stryszówka, Szczepankówka, Szeroki Potok, Śleszówka, Tarnawka, Wieprzec, Wieprzówka, Wronków Potok, Zarębski Potok, Zygodówka, Żarnowska Woda[7].
MiejscowościEdytuj
Ważniejsze miejscowości nad Skawą: Spytkowice, Skawa, Jordanów, Bystra Podhalańska, Osielec, Maków Podhalański, Sucha Beskidzka, Zembrzyce, Tarnawa Dolna, Wadowice, Zator, Skawce[2].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b c Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2015-04-01].
- ↑ B. Chlebowski, W. Walewski, Skawa, B. Chlebowski, W. Walewski (red.), [w:] Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X, Warszawa: Nakładem Władysława Walewskiego, 1889, s. 659-661.???
- ↑ Dz.U. z 2016 r. poz. 927
- ↑ K. Witkowski, Transformacja układu korytowego dolnej Skawy, „Prace Geograficzne”, 150, 2017, s. 41-59.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Wykaz wód płynących Polski. [dostęp 2015-11-04].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Skawa w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.