Palladiusz (Szyman)

Palladiusz, imię świeckie Piotr Aleksandowicz Szyman (ur. 15 listopada 1939 w Dziśnie, zm. 7 października 2000 w Iżewsku) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Palladiusz

Pietr Szyman
Biskup czycki i zabajkalski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1939 Dzisna
Data i miejsce śmierci	7 października 2000 Iżewsk
Miejsce pochówku	Sobór św. Aleksandra Newskiego w Iżewsku
Biskup czycki i zabajkalski
Okres sprawowania	1994–1996
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia czycka i zabajkalska
Śluby zakonne	13 maja 1966
Diakonat	22 maja 1966
Prezbiterat	8 października 1967
Nominacja biskupia	30 grudnia 1986
Chirotonia biskupia	8 lutego 1987

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	8 lutego 1987
Konsekrator	Filaret (Denysenko)
Współkonsekratorzy	Nikodem (Rusnak), Leoncjusz (Gudimow), Antoni (Wakaryk), Makary (Swystun), Agatangel (Sawwin), Warłaam (Iljuszenko), Sebastian (Pyłypczuk), Antoni (Moskalenko)
Współkonsekrowani biskupi Marek (Petrowcy) 28 lipca 1988

Życiorys

Był synem kapłana prawosławnego. W 1957 podjął naukę w technikum medycznym w Grodnie. W 1962 ukończył seminarium duchowne w Mińsku, zaś w 1966 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych w Moskiewskiej Akademii Duchownej. 13 maja 1966 złożył wieczyste śluby mnisze przed przełożonym Ławry Troicko-Siergijewskiej Platonem. 22 maja tego samego roku metropolita leningradzki i nowogrodzki Nikodem udzielił mu święceń diakońskich, zaś 8 października 1967 – kapłańskich. W 1969 podjął ponadto pracę wykładowcy w seminarium duchownym w Odessie. W 1971 otrzymał godność igumena, zaś w 1978 został archimandrytą, obejmując równocześnie obowiązki inspektora seminarium odeskiego.

30 grudnia 1986 otrzymał nominację na biskupa perejasławsko-chmielnickiego, wikariusza eparchii kijowskiej. Uroczysta chirotonia miała miejsce w soborze św. Włodzimierza w Kijowie 8 lutego 1987. W roku następnym przeniesiony na katedrę iżewską i udmurcką.

W latach 1992–1993 biskup Palladiusz był bohaterem skandalu związanego z prywatyzacją dawnego majątku państwowego ZSRR. Za zgodą państwa eparchia iżewska wykupiła nieruchomość w rejonie odincowskim obwodu moskiewskiego (17 ha ziemi z czterema budynkami). Zarząd nad nieruchomością miała sprawować spółka „Palladion”, w której oprócz administratury prawosławnej akcjonariuszami było kilka firm prywatnych. W listopadzie 1992 duchowny, w imieniu eparchii, przekazał jej udziały innym akcjonariuszom, co doprowadziło do anulowania transakcji. Wskutek wewnątrzcerkiewnego postępowania koordynowanego przez arcybiskupów Klemensa i Eugeniusza biskup został usunięty z katedry.

W 1994 objął katedrę czycką, którą zarządzał przez dwa lata, do ponownego przeniesienia w stan spoczynku. Zmarł w 2000 w swoim mieszkaniu w Iżewsku.

Bibliografia

Grób hierarchy w sąsiedztwie soboru św. Aleksandra Newskiego w Iżewsku

• Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego